Mercury Grand Marquis (2007)
autoreview
Signalement
Versnellingen | 4, Automaat |
---|---|
Bouwjaar | 2007 |
Jaar van aanschaf | 2021 |
KM-stand bij aanschaf | 135.700 km |
KM-stand laatst | 145.000 km |
De laatste der Mohikanen
- 135.700 km
Wat kan ik zeggen. Ik was weerloos. Mijn naam stond op de auto geschreven. Ik wilde hem niet. Maar we waren voor elkaar voorbestemd. Het was onze gedeelde lotsbestemming. Ik had andere financiële verplichtingen. Alsjeblieft nee... niet nu hè, was mijn eerste gedachte toen ik hem te koop zag staan. Had dit niet een jaartje later gekund, dan was het me beter uitgekomen... Maar dingen lopen zoals ze lopen. Dit is de laatste der Mohikanen, fullsize body-on-frame met achterwielaandrijving. Zo worden ze niet meer gemaakt... En hoe vaak staat er nou een Grand Marquis te koop (broertje van de Crown Vic en Town Car)? Die er ook nog eens zo netjes uitziet? Dus dezelfde middag belletje gemaakt voor proefrit.
Tja, en je weet hoe zoiets gaat. Je doet je bij de garage voor als kritische consument, als iemand die na de proefrit "nog even wil nadenken". Onzin natuurlijk (al behoefde mn vrouw nog enige overtuiging....). Op het moment dat je hem ziet staan en erin plaatsneemt, weet je het eigenlijk al. Zei ik 'weerloos'? Heerlijke zachte zetels met massieve armsteunen die ook kunnen dienen als rugleuning voor derde persoon (kind) op de eerste rij. Leren stoelen in perfecte staat. Relatief lage km-stand (135k en 14 jaar oud), tien jaar in bezit geweest van eerste eigenaar (die hem nieuw uit US had gehaald), daarna nog jaartje elders, en ik ben eigenaar nummer drie geworden. Tijdens proefrit snel overtuigd: alle knopjes werkten naar behoren. De 4.6l V8 + achterwielaandrijving vervoert je geruisloos over het wegdek, als ware het een vliegend tapijt. Zolang je niet te veel bochten en rotondes neemt, is het een en al zacht deinend comfort.
Elektrisch verstelbare stoelen in alle standen met lumbar, elektrisch verstelbare pedalen, traction control, airco, cruise control, auto-dimming rear view mirror, radio/cd, keyless entry, kompas en uiteraard cup holders voor het hele gezin. Daarnaast is de auto voorzien van heuse cornering lamps. Ik zeg bewust 'heuse', omdat deze daadwerkelijk (veel!) licht de hoek om schijnen in het donker, en dus niet een lampje links of rechts dat vooruit wijst, zoals nieuwe auto's weleens hebben. En tenslotte een heerlijk ouderwetse column shifter, alsof je een vrachtwagen in beweging zet. Een geweldig gevoel.
Het gezin bestaat bij mij uit zes personen, dus we kunnen in deze auto met z'n allen op pad. De andere auto is een SUV van Lincoln (eveneens 4.6, maar dan 32v DOHC), maar met drie rijen stoelen omhoog houd je weinig kofferbakruimte over. Daar hoeven we ons met de Mercury geen zorgen over te maken. Dit 5,38 meter lange slagschip herbergt een kofferbak van 583 liter. Het is de grootste kofferbak die ik ooit in een sedan heb gezien. Je kunt er met groot gemak vier fullsize koffers in kwijt plus extra's (of zes golftassen, zoals de brochure vermeldt).
In deze auto ga je een stapje terug in de tijd en dat vind ik heerlijk. Deze auto (of ik moet zeggen dit model, want veel updates kreeg-ie niet tot zn einde in 2011) stamt uit de tijd van luxe en comfort, nog voordat auto's allemaal sportief moesten zijn. De 4.6l motor produceert 224pk/373nm koppel en dat is voldoende. Niet megasnel, maar dat geeft niet, want met deze auto wil je niets liever dan 95 km p/u rechts rijden in de cruise control en dan is een verbruik van een indrukwekkende 1 op 12/13 haalbaar (zeg ik met kleine slag om de arm op basis van eerste lange rit...). Dus zolang je deze auto gebruikt voor cruisen en lange ritten, doet het tanken niet eens zoveel pijn in de portemonnee.
Verder is het vooral een hobby-auto om zelf aan te klussen en af en toe lekker in te rijden. De techniek is betrekkelijk eenvoudig, onderdelen zijn massaal te krijgen in de US (en via FedEx in 5 dagen in Nederland), en bovendien zijn Ford Motorcraft-onderdelen niet duur.
To-do lijstje: olie, oliefilter, luchtfilter en doffe side lichten reeds vervangen. Verder ligt nog klaar in m'n schuur: bougies, multiriem en spanrol (nog niet acuut nodig), brandstoffilter, schokbrekers achter (just in case), en over paar dagen krijgt-ie vier nieuwe Goodyear-banden (profiel nu is goed, maar banden oud) plus balanceren/uitlijnen.
Ik vind het oprecht leuk om 's lands wegen wat op te fleuren met een originele auto. Zo kan ik iedereen waarderen die in iets aparts rijdt, ook al is het mijn smaak niet. We moeten het wel een beetje afwisselend houden met z'n allen :)
Vijf maanden in bezit
- 142.000 km
Ik heb de Merc 'Grandma' nu vijf maanden in bezit. Nog geen moment spijt gehad van de aankoop, zelfs niet wanneer ik weer voor 135 euro moet afrekenen voor een volle tank. Overigens is dat niet zo vaak als je zou verwachten. Het gemiddelde verbruik ligt op 1 op 10. Op snelwegen haalt deze auto inderdaad 1 op 12,5 - en dan zitten er 2 volwassenen en 4 kinderen in! Het verbruik is dus keurig.
Wat heb ik in de eerste vijf maanden gedaan? Allereerst vier nieuwe Goodyear-banden. Ik heb alle lampen voor zelf vervangen (koplampen, zijlichten/cornering lamps, mistlichten). Ook de grille heb ik vervangen. Vraag me niet waarom. De andere was prima, maar ik zag een gloednieuw glimmend exemplaar uit de VS voor een dollartje of 150 en ach, waarom ook niet. Verder de schokbrekers achter vervangen, riem+spanrol, remvloeistof, luchtfilter, koelvloeistof, olie + filter, en dat was het wel zo'n beetje. Bougies wil ik zekerheidshalve nog doen, maar eigenlijk is er geen enkel onderhoud dat echt noodzakelijk is. De auto verkeert simpelweg in topstaat, van binnen én van buiten. Alleen de velgen hebben wat minder mooie randjes, die laat ik dit najaar poedercoaten.
De auto is zo ruim dat we met het gezin (6 mensen dus) besloten met de Merc op vakantie naar de Ardennen te gaan i.p.v. met onze andere auto, een bakbeest(je) van Lincoln. Achter die derde rij is vrij weinig bagageruimte, terwijl de Merc over 583 liter bagageruimte beschikt, genoeg voor 'six bodies'. Nog een leuk getal: na een tankbeurt verschijnt er op het display: 696 km to Empty. En aangezien je bij 0 altijd nog wel een kilometertje of 10 door kan, komt de range daarmee uit (in de zomer tenminste ) op 700+ kilometer. Kijk, daar wordt een mens blij van. Daarnaast is het een zogeheten FFV, kwam ik achter, een Flexible Fuel Vehicle, waardoor hij tot op wel 80 procent ethanol schijnt te kunnen rijden. Nou, mocht ik ooit nog naar Iowa (de ethanol-staat van de US) verhuizen, dan houd ik dat in m'n achterhoofd.
Verrassend genoeg gebruikt m'n vrouw de auto bijna even vaak als ikzelf. Ik werk als zzp'er, maar mijn werk is (mede door covid) grotendeels naar online verschoven. Ik pak de auto dan ook vooral voor de boodschappen, avondje uit of roadtrip, zoals aankomende week met twee kids naar België.
Het leuke aan een relatief zeldzame auto als deze is dat je best vaak aanspraak hebt. De auto leidt tot leuke gesprekjes en spontane ontmoetingen met wildvreemden. Het opvallendste: iedereen kent de auto instinctief, maar weinigen weten wat voor merk het precies is. Dat komt omdat deze auto (of het model althans, de Ford-uitvoering meestal) zo'n beetje in élke Amerikaanse film of docuserie voorbijkomt. Als politieauto, taxi of limo (Lincoln).
Verder is het vooral genieten bij het rijden. De stoelen kunnen extreem reclinen en zijn in alle standen automatisch verstelbaar + lumbar. Dus als je echt lekker wilt toeren, en er zit niemand op de achterbank, dan kun je heerlijk comfortabel achteruit leunen op de cruise control, en genieten. De motor is dan ook heel zacht, 'just above idle'.
Oja, dat brengt me bij het enige minpunt aan de auto en dat is die verfoeide uitlijning! Ik heb de auto al laten uitlijnen, maar ik hoef stuur maar los te laten en auto gaat naar rechts. Dus altijd stuur tikkie naar links om op snelweg rechtdoor te gaan. Geen halszaak, maar als je er eenmaal op let is het ook wel irritant. Mijn andere auto (Lincoln Aviator 4.6 32v) heeft exact hetzelfde probleem. Die is al DRIE (!) keer uitgelijnd in 1,5 jaar om verschillende redenen (o.a. velgen/bandenwissel). Ik begin te denken dat het aan die garage ligt, want aangezien beide auto's hetzelfde hebben, lijkt het erop dat de garage het telkens verknald. Consequent, dat dan weer wel, want beide hebben dus precies hetzelfde issue (trek naar rechts).
We cruisen vrolijk verder.
Een hels karwei
- 145.000 km
Je moet toch een beetje gek zijn om op Eerste Kerstdag te denken: laat ik weer eens een review schrijven op AutoWeek. En gek, dat ben ik toch wel een beetje, zo bewezen de afgelopen weken. Ik dacht dat het een goed idee zou zijn om in een publieke garage de draagarmen en veerpoten van de Mercury te vervangen.
Dat zit zo. Ik wilde de velgen laten poedercoaten. Ik heb de auto op vier assteunen gezet en de banden met velgen eraf gehaald. Het coaten van de velgen zou ongeveer twee weken in beslag nemen. En ach, als de banden er tóch afgingen, waarom die dan niet meteen vervangen door white wall banden? Op de huidige GoodYear-banden stond pas 8.000 km (in mei erop gezet), maar goed, als ik whitewalls wilde, dan moest ik dat nu doen. De "oude" banden op Marktplaats gezet en niemand wilde er ook maar een tientje voor geven (nieuwprijs 180 per band). Dus heb ze weggegooid.
Waar was ik? Oja, de auto op assteunen in een publieke garage. Ik vond de rubbers van de draagarmen wat droogjes ogen. En aangezien de schokbrekers achter reeds had vervangen, dacht ik: als ik de bovenste draagarmen en de veerpoten wil vervangen, is dit mijn kans. De banden zijn toch een paar weken weg... Laat ik dan ook maar meteen de 'sway bar end links' vervangen. Dus naar RockAuto.com, niet te veel kijken naar de verzend/import/btw-kosten, die alle onderdelen 2x zo duur maken, en bestellen maar. Zes dagen later was alles in huis (uit de USA!). God bless Rockauto en Fedex, ze stellen echt nooit teleur.
Daar sta je dan. December. Koude, winderige garage. Handhaving was al aan de deur geweest: ja, er staat een auto zonder wielen in de garage... Ja klopt. Daar kon ik ze geen ongelijk in geven. Maar ik betaal abonnementskosten, dus maakt het wat uit of hij op vier wielen staat of als een fakir boven z'n parkeerplek zweeft? Daar konden ze mij dan weer geen ongelijk in geven. Hoe dan ook, in die weken die volgden, zou de wielloze automobiel nog meerdere keren de aandacht trekken.
Strikt genomen is het vervangen van draagarmen niet moeilijk. Maar iedereen die aan auto's sleutelt, weet hoe dat gaat. Moeren en bouten die muurvast zitten, onderdelen die in de weg zitten, het werd een hels karwei, dat me zeker vier avonden en tenslotte nog een hele dag heeft gekost. Alles uiteindelijk in m'n eentje gedaan. Dus ja, daar stond ik, om 22 uur 's avonds, met één been de onderste draagarm naar beneden te duwen en tegelijkertijd de veerpoot erin te stouwen, die precies moest uitkomen met die gaatjes in de wielkast. Ik heb mezelf meerdere keren vervloekt, vooral toen ik de kogel niet loskreeg uit de draagarm (hij bleef meedraaien), en ik met grof geschut (cirkelzaag) hem afzaagde, om daarna te constateren dat ie nog steeds even vast zat, en dat ik nu ook nog eens grip miste om hem ergens te kunnen vasthouden. Ja, meerdere keren heb ik gevreesd (écht gevreesd) dat de auto de garage niet eens meer op vier wielen zou verlaten... Maar de aanhouder wint. Uiteindelijk alles vervangen, de prachtig nieuw gecoate velgen opgehaald, Michelin white walls (2 cm) eromheen, dank aan Classic Tire te Aalsmeer, en erop gezet (zie foto). Na zo'n vier weken rijdt de Mercury weer, en het is weer geweldig. De laatste piepjes en kraakjes van de oude ophanging zijn verdwenen en hij glijdt weer over het wegdek als een vliegend tapijt. Dat deed-ie overigens al, of de ingrepen écht noodzakelijk waren, betwijfel ik. Maar ja, hoe vaak zijn alle vier de wielen er nou af voor een paar weken? Het was een kans die ik moest pakken.
Auto is verder echt helemaal perfect. Enige kwaaltje dat nu opspeelt, is het HVAC-systeem. Hij blaast warme lucht, ook als je temp. op 20 zet. Pas bij 15 graden gaat-ie opeens heel koud blazen... Aircosysteem is helemaal goed, niks mis mee. Maar het lijkt alsof ergens een klep ofzo niet goed werkt, dat ie lucht door de heater core blijft blazen. Ik zie het volgende project alweer opdoemen, en ik weet niet of ik er zin in heb :) Maar de zomer is nog ver weg, dus dat klusje kan nog even wachten.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.