Mercedes-Benz 300 SE (1990)
autoreview
Signalement
Uitvoering | 300 SE |
---|---|
Versnellingen | 4, Automaat |
Bouwjaar | 1990 |
Jaar van aanschaf | 2001 |
KM-stand bij aanschaf | 169.000 km |
KM-stand laatst | 0 km |
ERVARINGEN
Sinds enkele jaren ben ik in het bezit van een MB 300 SE type W126 (eentje gelukkig zonder spoilers, foute velgen, sierringen en andersoortige opsmuk), die voorheen 2 eigenaren heeft gehad en waarvan ik de voorgeschiedenis (zoals overzicht beurten, rekeningen onderhoud, onderhoudsboekje e.d.) wist te achterhalen/ erbij kreeg. De auto is tot 110.000 km eigendom geweest van de directie van een officiële MBdealer in Nederland en heeft derhalve aan zorg niets tekort gehad. De auto is voorzien van de nodige extra’s: automaat, lederen bekleding, elektrisch schuifdak, wortelnotenhout, afschroefbare trekhaak, elektrische ruiten/ spiegels, metallic lak, een prachtige CDspeler (met afstandbediening voor bediening vanaf de voor- en achterbank) etc. Hiervoor betaalde de eerste eigenaar in september 1990 bijna 155.000 gulden. De auto is voorzien van een drieliter zes-cilinder motor die 180 pk levert (gewicht: 1630 kg.). Aan trekkracht ontbreekt het beslist niet. Wel lust de auto een aardige slok brandstof (450 km op een tank van 80 liter: regelmatig tanken dus op ritten naar Italië). Dat vergeef ik de auto graag! Want wat rijdt het ding nog. Wat een comfort! Het geluid in het interieur neemt vanaf 120 km amper toe, hoewel je merkt dat de motor toeren moet maken (gewicht!).
De auto bezit de uitstraling als van een Masserati Quatroporte (type begin jaren ’80), toen er van auto’s nog kunst werd gemaakt. De ontwerper is Bruno Sacco, een man die een standbeeld verdient. Hij tekende ook voor mijn andere MB (een 220E, type W124, bouwjaar ’93), ook al zo’n wagen waarvan alle lijnen kloppen en die ook nog steeds indruk maakt.
Terug naar de 300 SE. Toentertijd het beste wat Mercedes kon leveren en dat is aan alles af te zien, hoewel de W126 ontworpen is in de jaren ’70. Alles lijkt gemaakt voor de eeuwigheid. Van elektronica (die maar kan uitvallen) was amper sprake, vrijwel alles ging mechanisch. Mijns inziens bouwt MB dit niet meer. Gooi maar eens een deur dicht. Rijden bij regen heeft zo zijn charme als je kijkt naar de wijze waarop de ruitenwissers heen en weer bewegen. Hieraan herken je onmiddelijk andere W126-en aan de andere kant van de vangrail.
De aanschaf van de auto was financieel (14.000 gulden) te doen. Inmiddels lijken de prijzen te stijgen. Van afschrijving is dus praktisch geen sprake meer. Het onderhoud kost wel wat, hoewel minder dan bij de achtcylinders. Naar ik me heb laten vertellen heeft de 300 SE de motor met de minste problemen. Verleden jaar heb ik de auto volledig laten overspuiten, uitdeuken (parkeerschades e.d.) van nieuwe (dak-)rubbers, nieuwe chroomdelen (zijruiten, i.v.m. krassen) en van een nieuwe voorruit voorzien.
Tijdens de wintermaanden heb ik hem ondergebracht in een schuur op het platteland en geschorst. Ik ben van plan hem dit jaar te laten tectyleren om hem nog lang in de familie te houden en hem alleen voor vakantieritten te gebruiken.
PROBLEMEN
De motor lekt en lust olie (schijnt een bekend euvel bij dit type motor te zijn). De verstelknop van de luchtuitstroomregelaar (interieur) is vervangen (ging zwaar). Bij het starten (koude start) zijn de kleppen te horen wat, gelukkig, na enige tijd verdwijnt. Zo nu en dan hoor ik een kantelende zuiger. De bediening van de elektrische raambediening rechtsachter werkt niet meer. De benzinemeter is onbetrouwbaar. De remmen moeten regelmatig, en eerder dan verwacht, vervangen worden (gewicht!). De enige problemen, waar ik wakker van heb gelegen, zijn: de vorming van roest op de spatbordranden (richting bumper linksachter, evenals linksvoor)(moet je goed in de gaten houden) en de oliedrukmeter die wel eens heel diep terugzakt. Ook heeft de auto zo nu en dan (start-)problemen door vocht (onsteking en mogelijk vuile bougies), waardoor hij zo af en toe inhoudt/ vertraagt en niet reageert op het gaspedaal. Daar kan je beslist van schrikken. Van vocht (lekkages!) dat het glas (voorruit en achterruit) melkwit maakt is gelukkig nog geen sprake. Het zij hem allemaal vergeven. Een nieuwe auto is tegenwoordig duurder.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.