Uitvoering

626 1.6 LX

Versnellingen

3, Automaat

Bouwjaar

1983

Jaar van aanschaf

2005

KM-stand bij aanschaf

72.000 km

KM-stand laatst

152.000 km

Oerdegelijke Japanner

152.000 km

21 oktober 2009

In mei 2005 kocht ik deze Mazda 626, bouwjaar 1983, bij de merkgarage waar de auto nieuw gekocht was en altijd keurig op tijd zijn onderhoudsbeurten had gekregen. De auto was toen reeds 22 jaar oud, maar had slechts 72.000km op de teller.

De vorige eigenaar deed de auto van de hand omdat de koppakking stuk was gegaan. De garagist vond het zonde zulk een mooie auto te verschroten en bood aan het voertuig helemaal in orde te brengen, met o.a. nieuwe remblokken, nieuwe olie (ook op de automaat), nieuwe waterpomp en nieuwe distributieriem.

Met de 626 rijden vergde wel even een aanpassing, na de Suzuki Swift Cabrio. Niet alleen de drietrapsautomaat, maar vooral het gebrek aan stuurbekrachtiging zorgden ervoor dat ik in het begin de indruk had met een tank te rijden. De auto stond nog op de originele Bridgestone banden (na 22 jaar!) en nadat ik deze liet vervangen door vier Pirelli "all seasons" was het weggedrag al een stuk(je) beter. Maar sportief rijden, daar was de 626 duidelijk niet voor bedoeld. Rustig cruisen: dat ging heel wat beter.

Voor een dergelijke oude auto was de uitrusting best "modern" te noemen: elektrische buitenspiegels, en dito ramen rondom, centrale vergrendeling, verstelbaar stuurwiel, ..., niet slecht voor bouwjaar 1983.

Eens gewend aan de wat loggere rij-eigenschappen van de 626 groeide ik als het ware in de auto en leerde hem appreciëren.

Met een zachte voet haalden we op reis zelfs een keer 6,6 liter per 100 km. (1 op 15) Niet slecht voor een drietraps automaat met carburator, en al helemaal niet als je weet dat er een vouwbootje op de imperiaal lag! Gemiddeld haalde de 626 rond de 8 liter per 100 km (1 op 12,5)

In de drieënenhalf jaar dat ik met de 626 rondgereden heb, zijn er meer dan 80.000km mee afgelegd. De auto bracht ons zonder problemen naar o.m. Bretagne, Rügen, Normandië, Tsjechië en Slowakije. Niet één keer heeft de auto geweigerd te starten.

Toen ik een keertje drie meiden naar hun vakantieverblijf bracht, merkte ik op dat de auto achteraan wel erg diep hing. Een grondige inspectie leerde me dat de bovenste veerschotels achteraan op roest rustten. Daar werden nieuwe stukken ingelast, en gelijk werden er nieuwe veren en schokbrekers gemonteerd.
Ook vooraan werden de schokbrekers vervangen. Erg duur was dit niet, want een beetje speuren op eBay.de leverde een aantal koopjes op, van NOS-onderdelen (new old stock) die voor een prikje de deur uit mochten. Dat is een voordeel van een oudere auto, die nog niet echt een klassieker is geworden.
Verder werd de radiator vervangen, die bleek namelijk een lekje te hebben, wat mogelijk voor de kapotte koppakking bij de vorige eigenaar had gezorgd. En achteraan werd een wiellager vervangen, toen dat lawaai begon te maken. Verder nog een stuk van de uitlaat en een nieuwe accu en dat was het zowat, gespreid over 80.000 km!

Begin 2008 liet ik een LPG-installatie monteren. Het verbruik op gas lag 25% hoger dan op benzine (1 op 10), maar bleek wel veel goedkoper. In de zomer hebben we dan een "vakantietochtje" gemaakt dat uiteindelijk meer dan 4000 km op de teller zette: via Oostenrijk en Tsjechië naar Slowakije, en terug via Tsjechië en de ex-DDR. Aangezien LPG in Tsjechië en Slowakije spotgoedkoop waren, betaalde de gasinstallatie zich zelf terug terwijl we op reis waren. De 626 was ondertussen ook nog voorzien van een trekhaak en met een Paradiso achter en de Bananaboot op de auto, steeg het verbruik lichtjes verder tot 11L/100km. (1 op 9)

In oktober 2008 zag ik een prachtige SAAB 9000 Griffin bij de garage staan en werd na enig overleg besloten de 626 te verkopen. De auto 'gast' nu nog altijd vrolijk ergens in Brabant rond.

9,0