Mazda 121 1.3i GLX (1991)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	121 1.3i GLX
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1991
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand bij aanschaf	125.000 km
KM-stand laatst	202.000 km

9 augustus 2010

Mijn verslag over dit gekke wagentje... hij heeft me grijze haren bezorgd, maar ook veel mooie momenten. Het is een flinke lap tekst, dus ben je alleen benieuwd naar de prestaties,....scrol dan even naar onder.

We zijn zomer 2009 gericht op zoek gegaan naar een goedkoop, betrouwbaar japans autootje. Geen luxe, geen fratsen, gewoon vervoer.

Deze zoektocht kwam, mede door reviews van deze site, uit op een 121-bolhoedje. Ook had hij een hoge aaibaarheidsfactor die mijn vriendin wel kon waarderen.

Na wat opties te zijn afgegaan kwamen we, via marktplaats, bij een bolhoedje met 125.000 op de teller. Van een particulier. Interieur zag er prima uit. De distributieriem was aantoonbaar zo'n 10.000km vervangen, en daarbij was alles nog eens nagecheckt. Onder de motorkap was geen spatje olie of koelvloeistof te zien. Nieuwe remmen gemonteerd. Geen rotte plekken of roest. Van alle APK keuringen waren netjes bonnetjes aanwezig, evenals ander onderhoud. Voor 800 euro leek ons dit een eerlijke aankoop.
Ik had tijdens de testrit niks vreemds gemerkt.

Helaas heeft de verkoper uit Gouda ons er goed in laten stinken.
Zo was de koppeling al voor 95% versleten. Dit was tijdens de testrit niet te merken, de koppeling pakte redelijk vlot aan.

Dat was niet alles.

Want een les die ik heb geleerd: ga, als het kan, de snelweg op bij een testrit. We misten een hoop vermogen. Op een gegeven moment zaten we plankgas te wachten tot we bij de 120km/u zaten. Dat duurde eeuwen. Harder ging niet. Inhalen van vrachtwagens was een zenuwslopende opgave. Vanaf 100 duurde het, volgas, volgens mij wel 15 seconden. In het stadsverkeer heb ik dit niet opgemerkt, want hij was vrij vlot richting de 80. Let wel: dit had nog niets met de koppeling te maken, want het toerental bleef steeds gelijk. Achteraf bleek dat de uitlaat dicht zat. Ah...

Je kan misschien begrijpen dat we ons erg zuur voelden op dit moment. Ik dacht dat ik wist waar ik op moest letten bij een aankoop: trekt de auto niet, rotte plekken, hoe ziet het eruit onder de motorkap? Maakt de motor rare geluiden, remt hij goed? Dat zat allemaal prima, en de onderhoudshistorie en overtuigende verkoper haalden ons over.

Ongeveer een week na aanschaf begon de koppeling wel erg veel te slippen. Ik heb de auto naar een bevriende monteur gebracht met als verzoek de koppelingsplaten na te kijken en vervangen.
Maar niet voordat een vrouw in een mercedes achteruit reed en met haar kofferbak een flinke deuk in de rechterflank van de bolhoed maakte. Geheel buiten mijn schuld nog eens blikschade op de koop toe. Wat een pech hadden we met deze auto.

Die deuk was een zorg voor later. Eerst maar eens de koppeling laten vervangen. Na een tijdje belde de bevriende monteur mij terug. Het was iets meer werk:
- hele drukgroep van de koppeling moest vervangen
- uitlaat zat dicht (aha)
- er was iets waardoor de aandrijfassen rammelden
- scheurtje in inlaatspruitstuk
- radiateur liep ook op zijn laatste benen

Wel een klap dus. Zelfs voor een gereduceerd tarief waren we erg prijzig uit. Genoeg om een hele royale 121 te kopen en dan had je nog geld om een nieuwe LCD tv te kopen. Het goede nieuws: door de aanrijding heeft de verzekering de dagwaarde (en die was gesteld op 500,-) uitgekeerd. De deuk was vrij snel en simpel uitgedeukt, en je ziet hem bijna niet meer. Die 500 euro kon mooi worden besteed aan de factuur van de reparatie. Ik had meer verwacht als dagwaarde, maar misschien was dat niet realistisch.

In de eerste maand dat we dit wagentje hadden, hebben we dus alleen maar pech gehad en weinig kilometers gemaakt. We hebben ons lesje geleerd. We zijn ook helaas een oneerlijke verkoper tegengekomen. We hebben het achter ons gelaten. Gebeurd is gebeurd. Maar, tegen iedereen zeg ik: neem bij een mogelijke aankoop iemand mee die meer ervaring heeft.

Op naar de bolhoed zelf, want na die reparaties hadden we een schone lei...

UITERLIJK
Ten eerste. Het uiterlijk. De auto's die het tijdperk van de mazda domineerden, waren allemaal vierkante koekblikken. Ik moet het echt nageven; de ontwerper van deze bolide is een andere weg ingeslagen. Een bolletje tussen alle kubussen destijds. Deze stijlelementen zijn doorgevoerd tot in het dashboard. Dat alles kan ik zeker waarderen.

Persoonlijk vind ik het ontwerp gedeeltelijk geslaagd. De voorkant oogt leuk en modern. De opel corsaatjes hebben wel wat weg van de voorpartij van een bolhoed. Vrolijk gevormd.

Ik vind dat ze de fout zijn ingegaan bij de hoge kont. De lijnen van de auto komen beter tot hun recht wanneer je wat zwaarlijvige personen op de (vrij ruime!) achterbank laat zitten. Zodat de wagen achter wat inveert. En die spoiler die bij dit model op de kofferklep zit, kan echt niet. Maar, ik moet wel zeggen, het is verdomd handig als je gaat tanken. Want met die spoiler rolt je tankdop niet van de kofferklep af.

De zonnige jaren hebben hun tol trouwens geeist van de (ooit) rode lak. De wagen ziet nu wat dof en oogt roze. :)

Genoeg over het uiterlijk.

PRESTATIES
Het 16v blok is vlot en pakt lekker en soepel op in elk toerengebied. Je kan lekker lui schakelen, je komt altijd wel goed vooruit. Mede door het lage gewicht van dit karretje natuurlijk. De topsnelheid heb ik maar 1 keer getest. Die lag volgens mij op 160kmu. Hard genoeg, want door weinig isolatie hoor je je motor flink loeien als je harder dan 110 gaat.

Versnellingsbak voelt solide aan. Optrekken kan ook erg rap als je wil.

In bochten is het niet zo'n held. Desondanks is het toch leuk om de bolhoed hard door een bocht te sturen. Dan leer je zijn grenzen kennen. En dat is altijd handig.

VERBRUIK
Ik hou niet van gulzige auto's. Ik had me voorbereid op een verbruik van 1:13-14 zoals ik eerder las in reviews hier. Ik heb de laatste paar tankbeurten mijn verbruik bijgehouden.

Bij veel stadsverkeer en zo nu en dan gas goed indrukken:
1:15,5

Bij veel snelweg kilometers, constant rond de 120-130kmu/u:
1:16,8

Veel snelweg kilometers, constant rond de 95kmu en bewust je rechtervoet wat inhouden:
1:18,1

Viel me helemaal niet tegen dus. Tijdens de vakantie op lange afstanden heb ik dit kunnen meten. En dat brengt mij bij:

COMFORT
Want ik kom net terug van een trip van 2500km met de bolhoed, 2 weken door Tsjechie gereden. Je zou het misschien niet gelijk vermoeden, maar het is een prima auto om lange afstanden mee af te leggen.

De kofferbak is ruim. Ik kan uit ervaring vertellen dat er een man van 1.90m in past en dat de klep dan ook nog dicht kan. Maar in dit geval hadden wij de kofferbak en achterbank vol gepropt met bagage. Dus als je een vriendin hebt die veel meeneemt, dan is de bolhoed een goede kandidaat.

Ik ben 1.85m en kan heerlijk achter het stuur zitten, een volle dag rijden is geen probleem. Ook hoofdruimte genoeg, met dat bolle dakje. Je zit in een 121 wel wat dichter op je medepassagier dan bij de grotere modellen. Het kwam ook wel meer dan eens voor dat ik, wanneer ik naar de 5 schakel, de knie van mijn medepassagier stompte. Maar goed.

Constante snelheden van 140 kan de mazda prima volhouden onderweg. Toch reden we meestal max 120. Zoals ik al eerder zei, hij wordt nogal luidruchtig en bovendien heeft de wind vrij veel greep op je.

CONCLUSIE
We hebben dus bijna 25.000km afgelegd met het mazdaatje, sinds de eerder genoemde reparaties. In weer en wind. Heeft in Parijs gereden, heeft steile bergen bedwongen in de Alpen en in het Tsjechische reuzengebergte,... Geen problemen! Start altijd.

Nee, ik ben geen macho bij het stoplicht. Ik word wel eens vreemd aangekeken als kerel achter het stuur van dit wagentje. Ik vermoed dat het te maken heeft met de teddybeer-stickers op de deuren. (Er zijn zelfs bolhoedjes uitgebracht met teddybeer-velgen....)

Maar ik kom altijd op mijn bestemming aan. Ik kijk altijd nog eens om als ik hem heb geparkeerd. Het heeft iets aandoenlijks. Na een tijdje bouw je een band op met je bolhoed. Ik vertrouw dit wagentje, hoewel hij al bijna 20 jaar oud is, volledig en durf te zeggen dat ik nog vele 10.000en km's zonder complicaties zal afleggen.

Ohja. Ik zwaai uitbundig of toeter naar andere tegemoetkomende bolhoeden. Ik ben de enige die dit doet, want niemand zwaait terug. Dus zie je ooit een rood bolhoedje rijden met een groetende kerel erin.... thats me.

still going strong

192.000 km
14 december 2012

Inmiddels weer een hoop kilometers verder.
Behalve wat regulier onderhoud hoefde ik eigenlijk niks te vervangen. Volgens mij hebben we wat gaatjes in de uitlaat gelast, maar verder niets bijzonders.

We hebben er weer een reisje mee gemaakt naar Italië. 5000km in bloedheet weer.
De Route Napoleon als heenweg, de terugweg door de Gotthart-tunnel (jezus, die was pas benauwd). Je snapt dat de volgeladen mazda flink op zijn donder kreeg in de bergen. Toch hebben we er helemaal geen problemen mee gehad. Het verbruik bleek ook deze vakantie weer tussen de 1:16 en 1:18 te schommelen.

Hij verbruikt wel een klein beetje olie nu. Die vul ik af en toe bij. Over een maandje komt weer de APK, en ik vrees dat de remleidingen aan vervanging toe zijn (die waren vorig jaar nét door de keuring).

En dan komt er binnenkort ook nog een distributieriem aan.

In de laatste 70.000km heeft die mazda ons maar één keer in de steek gelaten. Dat was na een forse regenbui, en we ermee door een joekel van een plas waren gereden. Niet goed. Er was water in de verdelerkap gekomen en hij had daarna moeite met starten, liep op 2 of 3 cilinders en viel vlot uit. We hebben de auto een dagje laten staan drogen. De volgende dag: sleutel in het contact; draaien, en.... vroemmmm. Hij liep weer. Hoezee.

Einde oefening

202.000 km
24 september 2013

We hebben er nog een hoop kilometers uit geperst, maar we wisten dat er ergens een einde aan zou komen.

Er begon namelijk roest te vormen op de carrosserie. De katalysator was lek. De spoiler begon los te zitten. En zo waren er nog wat andere dingen die het onmogelijk zouden maken om nog een jaar door te rijden.

Natuurlijk kon het nog wel, maar bij zo'n oude bak is het financieel gewoon niet meer rendabel.

Met pijn in ons hart hebben we de 121 naar de sloop gebracht alwaar we er nog 100,- voor kregen.

Conclusie:
Zelfs met het feit dat we in het begin hoge kosten hadden (miskoop), hebben we op de lange termijn spotgoedkoop gereden. We hebben deze auto helemaal op gereden. Super auto.

8,0