Ford Taurus (2002)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Taurus |
---|---|
Versnellingen | 4, Automaat |
Bouwjaar | 2002 |
Jaar van aanschaf | 2015 |
KM-stand bij aanschaf | 182.000 km |
KM-stand laatst | 186.000 km |
- 182.000 km
Eigenlijk was ik op zoek naar een redelijk recente fullsize amerikaan om als dagelijkse auto te gebruiken. Een Towncar, Deville, Caprice of iets vergelijkbaars. Een paar van die mastodonten bekeken en gereden en het stuurt werkelijk fantastisch. Maar het gebruik in de praktijk blijkt zeer onpraktisch en aangezien mijn vriendin bij voorbaat al aangaf hier niet mee te willen en kunnen manoeuvreren is deze wens voorlopig weggestreept.
Dus een stapje lager gaan zoeken en dan kom je uit bij de midsizers met V6. Vanwege mijn positieve ervaring met diverse klassieke US Fords ging mijn voorkeur uit naar een net exemplaar van dit merk. Al vrij snel liep ik tegen een Taurus SE aan, origineel geleverd door Hessing in 2002. Deze generatie Taurus is een vrij conventioneel gelijnde sedan, zeker in vergelijking met zijn opmerkelijk gevormde voorganger. De Taurus is de Volkswagen Golf van Amerika; je struikelt er daar over maar hier is het een zeldzame verschijning. Eigenlijk is het een Mondeo on steroids, of een soort nooit van uitgebrachte opvolger van de Scorpio.
Onbekend maakt onbemind. Deze auto's zijn moeilijk te vinden, maar als je er een vindt zijn ze belachelijk goedkoop. We rijden nu twee auto's die qua aanschafprijs samen een derde kostten van datgene dat onze 8 jaar oude Picasso opbracht. Technische onderdelen zijn goed uitwisselbaar met de europese Fords. Carrosseriedelen zullen wat moeilijker worden.
De auto die ik trof is in opmerkelijk goede staat. Ik ben derde eigenaar en de 182d kilometers zijn veelal snelwegkilometers geweest. Uit de rekeningen van de afgelopen jaren blijkt dat de auto zeer nauwkeurig is onderhouden en voor elk rammeltje direct de dealer is opgezocht. Het resultaat is een on-amerikaans strak sturende auto. En een wolf in schaapskleren. De acceleratie is indrukwekkend. De V6 draait zijdezacht en is erg stil, ook bij hogere snelheden. Feitje: de pre-2008 Mondeo ST220 heeft dezelfde motor in het vooronder liggen.
Het beige leren interieur is zeer netjes, de achterbank lijkt zelfs nooit gebruikt. Het eveneens leren stuurwiel is ooit opnieuw geverfd bij een reparateur omdat de verf losliet op de plek waar in de praktijk je hand het meest ligt; bovenop.
Verder werken alle opties; elektrische stoelen, automatische verlichting, climate control, verwarmde spiegels, een een indrukwekkend klinkend audiosyteem met wisselaar in de armsteun. Het werkt allemaal prima. Ook typische gadgets zoals elektrisch verstelbare pedalen of een dubbele zonneklep met instelbare verlichting zijn aanwezig. Deuren die oa ontgrendeld kunnen worden door middel van een keypad in de portierklink of een achterklep die elektrisch van binnenuit of met de sleutel op afstand te openen zijn typisch amerikaans. Zo ook de dubbele ontgrendeling; een keer drukken opent het slot van het bestuurdersportier, twee keer drukken de rest van de auto.
Grappig is om te zien wat Hessing voor de typegoedkeuring heeft aangepast. Zo is er om de originele uitsparing van de US-spec kentekenplaat in de achterklep een plastic kap aangebracht waarop de grote NL-plaat gemonteerd zit. Alles mooi meegespoten en absoluut niet opvallend. Ook het hier verplichte mistachterlicht is keurig weggewerkt onder de achterbumper in een plastic meegespoten behuizing die de organische vorm van de bumper keurig volgt. Het lijkt alsof de oorspronkelijke ontwerper het zo bedoeld heeft.
De minpunten: Ondanks dat de auto er voor zijn leeftijd zeer netjes uitziet, zijn er natuurlijk de onvermijdelijke krasjes op de achterbummper. De Taurus is meer dan vijf meter lang en door zijn ronde vormen erg onoverzichtelijk. Oppassen met inparkeren dus. Op het rechterachterscherm zitten twee winkelwagendeukjes. Het reservewiel ontbreekt. De auto staat op drie winterbanden en een zomerband. Uit de facturen blijkt dat er onlangs een voorband is lekgereden en op een of andere manier is hiervoor een nieuwe zomerband in de plaats gekomen. Daarom trekt de auto nu iets naar rechts, ondanks dat deze niet lang geleden is uitgelijnd. Airco blaast niet koud.
Airco
- 182.500 km
De airco blaast niet koud, dus opnieuw afgevuld. Zat geen enkel koudemiddel meer in, maar geen lekkage kunnen ontdekken. Blaast nu een ijzingwekkende vijf graden celsius.
Accu
- 183.000 km
Een kwartiertje pielen met de radioinstellingen met de portieren open bleek genoeg om de accu leeg te trekken. Na een test bleek de accu overleden te zijn en trouwens veel te zwak gespecificeerd voor de auto. Nieuwe accu laat de startmotor veel sneller draaien en de motor sneller aanslaan.
Verder zeer tevreden over het rijcomfort, voor de stadsritjes gebruiken we de Twingo en de Ford mag een of twee keer per week een flinke rit maken van minstens honderd kilometer. De automaat schakelt onmerkbaar en 120 km/u op de cruisecontrol geeft een gemiddeld verbruik van 1 op 11. Gecombineerd gebruik (stadsverkeer, file, snelweg en koude weersomstandigheden) geeft een gemiddeld verbruik van 9,6 km/l. Niet slecht voor een V6 met 203 pk. Verder valt de stilte op, er is vrijwel geen motorgeluid hoorbaar op cruisesnelheid. Alleen bij stevig optrekken is er een mooie, beschaafde, sportieve brom te horen.
Kinderen achterin hebben veel ruimte, zelfs met mijn stoel in de achterste stand. Ruimte is echter natuurlijk niet te vergelijken met die van de Picasso.
Storing?
- 185.000 km
Onder het rijden begon plots het check engine lampje op het dashboard te branden. Volgens het instructieboekje duidt dit op een emissiestoring. Even googlen wijst uit dat deze storing meestal te wijten is aan een niet goed sluitende benzinedop. En inderdaad zit de dop niet goed aangedraaid. In de dop zit een contact welke aangeeft of hij juist gemonteerd zit. Helaas lijdt het verhelpen van dit euvel niet meteen tot het direct uitgaan van het storingslampje. De auto wil daarvoor eerst drie volledige rijcycli doorlopen. Dus koud starten, opwarmen in de stad en op de snelweg. En dat drie keer. Ik heb geen zin om zo lang met dat lampje aan te rijden dus de auto laten uitlezen en de storing handmatig gewist.
Ook meteen de ene zomerband vervangen door een winterband en alles gebalanceerd. Totaal trillingsvrij nu en de auto spoort perfect.
In deze donkere dagen blijkt dat de magere lichtopbrengst van de koplampen, zeker in vergelijking met de bi-xenon van de Picasso, even wennen is. Ik twijfel soms zelfs of de koplampen wel aan staan. Is trouwens een bekend minpunt van amerikaanse auto's. Dit wordt het volgende punt van aandacht.
APK
- 186.000 km
APK probleemloos doorstaan. Enkel een steeklampje van de kentekenverlichting moeten vervangen. Dit is trouwens volgens het instructieboekje een exercitie waarvoor toch echt een technisch specialist geraadpleegd moet worden. Blijkt mee te vallen; twee drukkers van de achterklep bekleding los en je kunt bij de fitting die met een kwartslag draaien los komt.
En nu hij toch op de brug stond; opvallend is dat de auto nog ouderwetse smeernippels heeft. Heb dit nog niet eerder gezien bij zo'n relatief jonge auto.
Na een noodstop last van trillende remmen bij forse vertraging. Waarschijnlijk schijven krom dus. Dit is trouwens een bekend zwak punt van dit model. Schijven en blokken zijn vrijwel nieuw, dus het is zonde om ze al te vervangen.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.