Fiat Stilo 2.4 20v Abarth 5M (2005)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Stilo 2.4 20v Abarth 5M |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2005 |
| Jaar van aanschaf | 2016 |
| KM-stand bij aanschaf | 132.500 km |
| KM-stand laatst | 182.000 km |
Het begin
De aanloop
Zoals in mijn andere review te lezen is moest ik onverhoopt opzoek naar een andere auto vanwege een aanrijding. Dit was niet gemakkelijk aangezien het nog even duurde voordat ik m’n geld kreeg van de tegenpartij, en omdat ik ook als student zijnde maar een beperkt budget had. Een redelijk uitgeruste Grande Punto, Clio of 207 kwam al snel boven budget, evenals een Megane II phase 2. Daarnaast was ik redelijk verwend omdat ik de Stilo in 2012 voor weinig geld had over kunnen nemen en ik dus in bezit was van een modern aandoende auto met leuke opties. Hierdoor viel een door mij proefgereden Megane I Coupe, hoewel luxe uitgevoerd en nog altijd mooi om te zien, af. Aan alles was te merken dat de Megane een generatie ouder was. Ik wilde dan ook graag weer een Stilo, maar de meesten hadden of bepaalde opties niet –zoals een lederen stuur (met knoppen), lichtmetaal, of het panoramadak-, of waren net even te duur.
Ik keek bijna dagelijks of er nieuwe Stilo’s op het net werden geplaatst, en toen kwam daar ineens een Stilo Abarth 5M voorbij. Gave wagen, maar te duur in gebruik qua benzineverbruik. Daarnaast heeft deze de door mij zo gewaardeerde zesde versnelling niet. Aangezien-ie toch redelijk dichtbij mij in de omgeving te koop stond -en het feit dat mijn vader meteen heel enthousiast werd…- ben ik toch maar even gaan kijken. Toen kwam echter de grote deceptie. Hij had gigantisch kleurverschil linksachter. Het achter scherm bleek opnieuw gespoten te zijn geweest. De verkoper spoorde mij aan er vooral even in te gaan rijden en dat heb ik dan toch maar gedaan. Toen was ik gelijk verkocht! Wat reed dat heerlijk, en dan dat geluid van de vijfcilinder op de achtergrond. Door de vertrouwde omgeving (Fiat-specialist) en het al gedane onderhoud toch maar de gok genomen en de Abarth gekocht.
Het betreft dus een Abarth 5M. Dat houdt in dat deze niet is voorzien van de Selespeed halfautomaat, maar van een handgeschakelde vijfbak. Een Selespeed was voor mij sowieso al geen optie, aangezien ik geen fan ben van halfautomaten, en omdat de Selespeed niet bekend staat om z’n storingsongevoeligheid.
De auto is gespoten in Tizziano Rosso, en is inmiddels denk ik zo’n tien tinten lichter geworden dan toen hij uit de fabriek rolde. Best wel jammer, maar haast onvermijdelijk met de kleur rood. Misschien dat ik op termijn het achterscherm in dezelfde tint laat spuiten als de rest van de auto. Verder ziet de auto er overigens prima uit, afgezien van wat gebruikerssporen zoals kleine krasjes. Ook de velgen zijn vrijwel onbeschadigd.
Vanbinnen ziet de auto er ook nog heel netjes uit. Na een grondige reiniging zien de stoelen er weer als nieuw uit, en zo zitten ze ook. Qua zit is het een hele verbetering ten opzichte van m’n vorige Stilo. De Abarth beschikt namelijk over sportstoelen, en deze bieden meer ondersteuning voor de bovenrug. De middenarmsteun maakt het plaatje af. Enige smet in het interieur zijn de vergane knopjes van het Connect-navigatie systeem. Hier bladdert de verf vanaf waardoor deze wit beginnen te worden. Nieuwe knoppen schijnen nogal duur te zijn, dus dat laat ik maar zitten.
Qua opties moet ik helaas het panoramadak missen, maar heb daar wel weer automatisch, gescheiden airco voor terug. Heel secuur vind ik de airco overigens niet werken, dus ik loop nogal eens te klooien met de instellingen van het apparaat. Andere opties zijn het al eerdergenoemde navigatiesysteem met geïntegreerde telefoon -die laatste werkt fantastisch! – en middenarmsteun, een regen-/lichtsensor, parkeersensoren achter, sportstoelen, en het met leer beklede stuurwiel met bedieningsknoppen.
De navigatie is natuurlijk inmiddels behoorlijk verouderd. Zo kent deze de huidige situatie op de a2 niet, en kent-ie de op-/afrit van de A4 bij Hoofddorp niet. De routebegeleiding an sich is wel fijn. Ruim op tijd word aangegeven waar je heen moet rijden, en vlak voor afslagen/kruispunten wordt de richting nog even herhaald. Ook zie je op het scherm zelf de eerstkomende richtingsverandering en de richting die daarop volgt. Heel jammer vind ik het feit dat mijn Yatour USB-wisselaar niet wordt herkend. In m’n vorige Stilo zat een fabrieksradio-/cd-speler en daarmee werkte de wisselaar uitstekend. Het Connect-systeem herkent bij uitgeschakelde motor soms wel de AUX-functie, maar de USB/SD wordt nooit herkend. Hierdoor moet ik noodgedwongen met CD’s werken, en die kan je weer niet afspelen als je ook gebruik wilt maken van het navigatiesysteem. Ook begint de cd iedere keer als je de auto start bij nummer 1. Het laatst afgespeelde nummer wordt dus niet onthouden. Wat dat betreft is het dus heel erg behelpen.
Wel fijn zijn de licht-/regensensor. Met name die laatste doet goed wat-ie moet doen. Hij wist nooit langzamer of sneller dan je eigenlijk zou wensen. De lichten daarentegen gaan soms, na het uitrijden van een tunnel bijvoorbeeld, uit terwijl ze gezien de schemering best wel aan zouden mogen blijven. Het instellen van de gevoeligheid biedt helaas geen soelaas. Hoewel ik toch best aardig kan inparkeren zijn de parkeersensoren een aangename toevoeging. Gek genoeg zit er op het dashboard geen knop om ze eventueel uit te schakelen.
Motor/rijgedrag
Allemaal leuk en aardig, maar je koopt zo’n auto natuurlijk vooral om erin te rijden. En dat doet de Abarth geweldig. Hoewel het dus in de basis dezelfde auto is, geeft de motor de auto een hele andere belevenis. Toen ik wegreed tijdens de proefrit had ik het idee in een veel grotere/duurdere auto te rijden. Dit zal ongetwijfeld ook deels door het geluid van de motor komen. Op de achtergrond hoor je een mooie brom, maar nooit overheersend. Zeker in de eerste twee versnellingen. Qua geluid is-ie naar mijn gevoel wel een stuk beschaafder dan de vijfcilinders die Volvo in de jaren 90 leverde. Verder loopt de motor ook heerlijk soepel rond. Net een naaimachine, en er komen nauwelijks trillingen het interieur in.
Met 170 pk heeft-ie ook meer dan het dubbele aantal pk’s in vergelijking met de 1.2 16v. In alle versnellingen heeft de motor kracht zat. Tijdens accelereren lijkt het soms net alsof de auto aan een elastiek hangt, zo soepel en moeiteloos rijd je door de versnellingen heen. Inhalen is ook kinderspel, zelfs zonder te moeten terugschakelen. Rotondes neem ik standaard in z’n drie, en sommige flauwe bochten kan je eventueel zelfs in z’n vier nemen.
Ik merk dat je met zoveel pk’s toch anders gaat rijden. Je besluit eerder iemand in te halen omdat je er toch zo langs bent, en ook ben je binnen no-time op de geldende maximumsnelheid. Dit alles heeft natuurlijk een keerzijde; het is een behoorlijke drinkebroer. Ik heb zelf berekend dat het gemiddelde verbruik 1 liter op 9,2 km bedraagt. De boordcomputer is ietsje optimistischer. Volgens de fabriek zou ik 1 op 10,2 moeten kunnen halen. Qua verbruik zou een zesde versnelling denk ik geen overbodige luxe zijn.
Ook over het koppelen en schakelen geen klachten. Sterker nog, ik vind de bak een van de fijnste die ik ken. Hij schakelt uiterst soepel, maar niet gevoelloos. Het sturen is, Fiat-eigen, behoorlijk licht, maar dat vind ik juist fijn. De City-stand heb ik overigens altijd aan staan. Wel vind ik de auto erg gevoelig voor spoorvorming. De auto heeft een iets grotere maat velgen (16” vs. 15”), maar toch vind ik dat de auto te gevoelig reageert op vervormingen in het wegdek. Geen idee of het misschien aan het type banden ligt (Uniroyal regenbanden voor, Michelin achter).
Omdat ik in dezelfde type auto rijd als hiervoor ontkom je er niet aan om de auto’s met elkaar te vergelijken. Doordat een Abarth anders is aangekleed heb ik echter toch het gevoel in een iets andere auto te rijden. Ten opzichte van m’n vorige Stilo heeft de Abarth zilveren accenten op het dashboard rondom de luchtroosters, navigatie en airco-/raambediening. Ook is de achtergrond van het instrumentarium wit i.p.v. zwart. Dit alles geeft het interieur een ietwat sportiever uiterlijk. Bij schemering staat de rood/oranje dashboardverlichting erg mooi in combinatie met de witte achtergrond van het instrumentarium. De witte achtergrond bemoeilijkt echter soms het aflezen van het groene controlelampje van de verlichting als de zon fel schijnt. Waar ik erg aan moest wennen is de andere schaalverdeling van de snelheidsmeter. Bij de 1.2 gaat deze in stappen van 20 (dus 20, 40, 60 etc.). Bij een Abarth is dit echter 30. Hierdoor moet je soms net even wat langer kijken om de snelheid af te lezen.
Wat ik apart vind is dat het stuurwiel dunner lijkt te zijn, en dat het leer wat harder/stroever overkomt dan in m'n vorige auto. Hierdoor ligt het stuur net even wat minder fijn in de handen. Er hangt een stiksel op het stuur los, dus ik vermoed dat het stuur opnieuw bekleed is.
Wat verder opvalt is dat het opbergvakje linksonder bij het stuur is verdwenen (mijn Abarth is van het ‘gefacelifte’ type). Zal wel een bezuinigingsdingetje zijn, net zoals het verdwijnen van de asbak. Ook zijn de opbergvakken aan de zijkant van de bagageruimte weg, en heeft de auto een thuiskomer i.p.v. een volwaardig reservewiel. Tot slot heb ik ook geen handgreep aan het plafond linksvoor, en is er geen verlichting achterin de auto meer (in het plafond).
Problemen/kosten
Ik wist voordat ik de auto kocht dat de 2.4 20v bekend staat om z’n olieverbruik. Toch schrok ik nadat ik de eerste keer de olie peilde. Er zat al haast niks meer op de peilstok! Bij de 1.2 heb ik in de vier jaar dat ik ‘m had nog nooit olie hoeven bijvullen, dus was ik het eigenlijk niet gewend om periodiek de olie te peilen. Voordeel is dat je op de een of andere manier voelt dat de motor minder fijn z’n werk doet als er minder olie in het carter zit, dus dat waren voor mij ook vaak de momenten om de olie even te peilen. Uiteindelijk kwam ik op een olieverbruik van 1 op 800. Dat vind ik eigenlijk te gortig. Het lijkt bijna wel een Audi! Via het Stilo Forum ben ik erachter gekomen dat het schijnt te helpen om 10w60 olie te gebruiken in plaats van de voorgeschreven 10w40 (de garage had er overigens 5w40 ingedaan…). Dus vorige maand heb ik de olie en het filter vervangen. Nu, een maand en zo’n 1300 km verder zit er nog altijd voldoende olie in. Het verbruik is dus zienderogen verminderd. Ben benieuwd wat het uiteindelijke olieverbruik zal zijn.
Laatste puntje is dat naar alle waarschijnlijkheid de thermostaat niet meer goed werkt. Het duurt vrij lang voordat de temperatuurmeter netjes in het midden staat, en soms, zeker als je op de snelweg rijdt en er dus veel rijwind is, loopt de meter weer terug. Ik heb al een nieuwe thermostaat liggen. Deze moet er alleen nog even ingezet worden.
Al met al ben ik heel blij met de Abarth. Hoewel ik qua kleur m'n vorige auto mooier vind, begin ik wel steeds meer te wennen aan de rode kleur. Je valt tenminste lekker op.
Ik zal de review regelmatig updaten, dus als er wat te melden valt zal ik de review aanpassen.
Andere motorolie + thermostaat vervangen
Omdat de auto nogal veel olie verbruikte, heb ik op aanraden van de Stilo-club een oliewissel gedaan. Officieel hoort er 10W40 in, maar de dealer waar ik de auto heb gekocht heeft bij aflevering een dunnere olie gebruikt. Nu zit er dus 10W60 in en ik merk dat het verbruik een stuk minder is geworden. Dat bedraagt nu 1 liter op 1100 km. Voorheen was dat 1 op 800. Vind ik nog altijd best veel, maar bij deze motor schijnt dat niet heel raar te zijn.
Voorts is het thermostaathuis vervangen. De motor kwam niet goed op temperatuur. Met de temperaturen van de afgelopen weken kwam 'ie uiteindelijk wel netjes op 90 graden, maar dat duurde dan vrij lang. Ook liep 'ie soms op de snelweg, vanwege de rijwind, weer wat terug. Nu staat de meter binnen enkele minuten al op 90 graden. Bij m'n vorige Stilo moest de thermostaat ook al vervangen worden toen ik 'm kocht. Bij Alfa's hoor je 't ook vaak. Zal wel een Italiaans kwaaltje zijn.
M'n vorige Stilo schijnt overigens alweer vrolijk rond te rijden. De garage waaraan ik het 'wrak' heb verkocht heeft de auto opgelapt, en nu rijdt er een medewerker in. Toch leuk.
Verder nog steeds zeer tevreden. Auto rijdt als een trein!
Klepdekselpakking vervangen
Omdat 't olieverbruik me toch niet helemaal lekker zat, en omdat ik zo nu en dan ook weleens wat olie rook, het internet afgezocht naar mogelijke oorzaken. Via het Stilo-forum kwam ik op een mogelijke lekkage via de klepdekselpakking. Dit met de monteurs besproken en inderdaad, aan de voorste rand van de motor zaten er olieresten. Inmiddels is er een nieuwe pakking ingezet, en zou het olieverbruik verminderd moeten zijn. Ben benieuwd.
Nog steeds fijne auto
Inmiddels een kleine drieduizend kilometer verder. Het olieverbruik is na het vervangen van de kleppendekselpakking niet echt verminderd helaas. Ik zit nu op een verbruik van 1 op 1300. Nog steeds veel te hoog dus. Volgens het Stilo forum en het Britse Fiat forum is dit verbruik niet gek , maar ik ben het daar niet helemaal mee eens. Ik weet nog niet echt wat hiermee aan moet.
Heb onlangs BP Ultimate getankt, en ondanks dat veel onderzoekers beweren dat dit weinig tot geen voordelen biedt, had ik wel het idee dat de motor mooier liep, en ook zuiniger was. Volgens mijn berekeningen kwam ik uit op 1 op 11. Mijn algemene gemiddelde verbruik is 1 op 9,9. Ik ben benieuwd naar de ervaringen van andere (Stilo)rijders op dit gebied.
Verder rijdt de auto nog steeds heerlijk. Ook de motor is een heerlijkheid. Draait heel soepel, en bij stationair dringen er nauwelijks trillingen het interieur binnen. Stap nog altijd met een glimlach in én uit.
Update
Inmiddels al zo'n anderhalf jaar geen update gegeven, dus werd het nu wel eens tijd dat weer te doen. Ik heb de auto nog steeds in bezit, en ben nog steeds een tevreden rijder.
Begin 2017 reed ik iets te hard over een drempel –had deze helaas verkeerd ingeschat- en hoorde ik een metalen bonk uit de voorophanging vandaan komen. Sindsdien merkte ik dat linksom of rechtsom sturen niet even zwaar meer aanvoelde. Later bleek een gebroken veer het resultaat te zijn van de onzachte aanraking met de drempel. Deze is bij de APK in april vervangen, tezamen met de remblokken-/schijven voor.
In december 2017 heb ik een grote beurt laten uitvoeren. Er is er een speciale olie ingegaan met een olietoevoeging. Doel was het olieverbruik te verminderen. Dit is maar nauwelijks gelukt. Het resultaat is 1 op 1500.
De APK in 2018 bracht de volgende zaken aan het licht:
-1 remklauw moest vervangen worden
-1 stuurkogel
-1 aandrijfashoes
Bovendien zijn er vier nieuwe banden ondergegaan (Pirelli Cinturato) en is de auto uitgelijnd. De banden zijn een verademing in vergelijking met wat ervoor onder zat. Het liefst had ik vier Michelins genomen, maar deze banden zijn toch wel erg prijzig. De Pirelli's zijn dan een mooi compromis. Een groot verschil met de Uniroyals, die ik toch wel erg snel vond doorslippen bij wegrijden. Ben wel bang dat ik de auto opnieuw kan laten uitlijnen, want onlangs hoorde ik weer zo'n knal bij het nemen van een drempel, en dat terwijl ik niet eens zo hard reed. Opnieuw voelt de ene kant opsturen lichter dan de andere kant, dus nu zal de veer aan de andere kant wel gebroken zijn... Maar snel naar laten kijken, voordat de banden scheef afslijten. Van de zomer is bovendien de airco opnieuw gevuld want deze koelde niet meer zo best. Op de teller staat inmiddels 159000 km. Het verbruik schommelt zo rond de 1 op 9.
Ik heb voor mezelf nog even een berekening gemaakt van de totale kosten van de auto, en wat ik maandelijks kwijt ben. Gemeten over 30 maanden en 26500 km zijn mijn maandelijkse kosten zo'n 320 euro gebleken. Dit omvat onderhoud, verzekering, mrb en brandstof. Dat is zo'n 0,36 eurocent per km. Uitgaande van een restwaarde van 1000 euro is dat inclusief afschrijving 0,45 cent per kilometer. Een diesel is vermoedelijk goedkoper, maar of dat net zo leuk is? Want leuk vind ik de auto nog altijd. Het is echt een fantastisch scheurijzer!
Nieuwe auto
Onlangs was het tijd voor een nieuwe APK. Enige puntje was dat de handremkabel vervangen moest worden. Dit was de goedkoopste APK tot nu toe!
Eind maart heel onverwachts een nieuwe auto gekocht. Het gaat om een 308 SW 1.6 BlueHDI uit 2014. Inderdaad, een diesel...
Ik was helemaal niet van plan om een andere auto te kopen, maar ik kon deze auto voor een wel heel leuke prijs overnemen. Bovendien bevond de auto zich in een wel heel mooie staat. Nergens krasjes of deukjes.
Een 308 diesel is natuurlijk een heel andere auto dan een Stilo Abarth. Qua rijden is het typisch Frans: zeer comfortabel, een echte reisauto. In de Stilo rijd je gauw te snel omdat het een snelle auto is. In de Peugeot omdat je nauwelijks merkt dat je hard gaat.
Toch heb ik geen afscheid van de Stilo hoeven nemen. Mijn zus gaat er voor de time-being in rijden. Het doel is om de auto te bewaren en hem met de tijd weer in topstaat te krijgen. Dat betekent dus o.a. een motorrevisie (dat olieverbruik he) en de koets opnieuw spuiten.
Van de week kon ik het niet laten om even in de Stilo te rijden en toen wist ik het weer: deze auto gaat nooit meer weg!
Tijd voor een update
Zojuist heb ik mijn review van de Alfa Giulia geüpdatet en toen bedacht ik me dat ik al een tijdje niks meer gepost had over de Stilo. Dat blijkt dus alweer 4 (!) jaar geleden voor het laatst te zijn geweest...
Wat is er in die 4 jaar allemaal gebeurd? Niet zo veel eigenlijk. Mijn zus heeft allang een eigen auto en dus staat de Stilo alweer zo'n drie jaar bij mij voor de deur.
Helaas heeft de tijd aardig vat gekregen op de lak van de auto, want die is erg slecht geworden. De blanke laklaag laat op zowel het dak als de motorkap los en dat ziet er eigenlijk niet uit. De combinatie rode unilak en vogelpoep is geen goede...
Rijden doet de auto nog wel lekker. Hoewel ik merk dat het onderstel wel wat aandacht nodig heeft is de motor nog in goede conditie.
Ik rijd maar zo'n 1,5 a 2k aan kilometers per jaar met de Stilo, dus hij staat letterlijk meer stil dan dat hij rijdt. Daardoor heb ik onlangs de accu weer moeten laten vervangen, hoewel deze nog niet zo oud was. Ik heb daarom een accustarter gekocht, zodat ik niet meer zo hoef te leuren met startkabels mocht de accu weer leeg zijn. Het starten met de startkabels heeft er wel voor gezorgd dat er een storing zit in de parkeersensoren. Helaas kan ik in het boekje niet terugvinden welke zekering erbij hoort...
Ik probeer overigens nu minimaal 1 keer per twee weken in de auto te rijden om in ieder geval die accu een beetje op pijl te houden.
Wat er verder in die 4 jaar vervangen is kan ik me niet echt meer herinneren, al schieten de volgende zaken me nu te binnen:
-accu (2x)
-nokkenassensor
-koplampunit
-D-riem
-ieder jaar een grote of kleine beurt
Op dit moment staat de auto bij de garage voor de APK. Ben benieuwd wat eruit komt. Sowieso de banden, maar daar heb ik er al 4 van geregeld vorig jaar (GoodYear).
Zit heel erg te dubben met wat ik nou met de auto moet doen. Ik rijd er heel weinig in. Dat is natuurlijk niet goed voor een auto en het kost ook relatief gezien veel geld. Bovendien is het niet moeders mooiste meer.
Aan de andere kant kan ik het niet over mijn hart verkrijgen 'm weg te doen. Dan valt-ie misschien ten prooi aan een snelle rijder met een krap budget en ben ik bang dat de auto binnen de kortste keren op de sloop beland. Moeilijk, moeilijk...
Nog steeds in bezit
Net de review van de Alfa geupdate, dus dan pak ik deze ook maar gelijk mee. In de vorige update aangegeven dat ik zat te dubben wat ik met de auto moest doen, maar ik heb nog altijd geen afscheid kunnen nemen. Het wordt toch wel een beetje een sport om de Stilo rijdend te houden. Wel merk je dat de auto nu echt oud wordt. Naast de blanke lak die loslaat, doen inmiddels de airco, parkeersensoren en het navigatiesysteem het niet meer. Ik heb het idee dat die laatste twee kapot zijn gegaan door het starten met startkabels/powerpack. Omdat ik zo weinig rijd is de accu soms leeg en dus moet ik ‘m dan opstarten. Heb het idee dat ze allebei daardoor een opdonder hebben gekregen. Zit nu wel op internet te zoeken naar een Connect-NAV+ systeem, maar die zijn (zeker in het zilvergrijs) nauwelijks te vinden. Als iemand er nog eentje heeft liggen houd ik me aanbevolen.
Verder begon de auto steeds moeilijker te schakelen. Eerst was de pook moeilijk in z’n vrij te bewegen. Later gingen de achteruit en z’n vijf ook steeds moeilijker. Uiteindelijk de auto naar de garage gebracht en daar bleek iets afgebroken te zijn. Het bleek een relatief makkelijke reparatie, dus dat uiteraard laten fixen. Nu schakelt-ie weer zoals het zou moeten.
Volgende maand komt de APK eraan, dus ben benieuwd wat daar uit gaat komen.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
