Uitvoering

C3 1.6 e-HDi 90 Collection

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

2012

Jaar van aanschaf

2012

KM-stand bij aanschaf

14 km

KM-stand laatst

32.130 km

Wat een fijne auto!

32.130 km

10 maart 2013

Nu ik inmiddels ruim een jaar in het bezit ben van mijn Citroen C3 Collection 1.6 eHDI 90pk, is het tijd een review te schrijven.

Na drie jaar in een lease Aygo te hebben gereden, wilde ik voor mijn volgende leaseauto wederom een auto in de 14% bijtellingscategorie, maar nu een uit het B-segment. De voorkeur ging uit naar een dieseltje. Na twee droevige testritten in een Polo Bluemotion en Seat Ibiza, ben ik me toch maar gaan richten op de viercilinder dieseltjes. Toentertijd heb ik gekeken naar de Fiat Punto Evo, de Ford Fiesta en de Citroën C3. Omdat ik per se een 5-deurs auto wilde, vielen de Alfa Romeo Mito en Citroen DS3 af. De Opel Corsa heb ik niet eens overwogen; een collega reed er een tijdje één: wat een nagelende ouderwetse diesel was dat! De vorige Renault Clio liep op z’n laatste benen, dus daar begon ik ook niet aan.

Allereerst heb ik gereden met de Punto Evo, wat een fijne auto was met veel ruimte. Helaas was het start-stopsysteem trager dan ik, erg irritant! Verder voelde het materiaalgebruik nogal goedkoop aan (loslatende, niet reagerende knopjes binnenin en jaren ’90 deurklinken buiten).

De Ford Fiesta beviel al beter, maar ik vond daar de lage daklijn storend bij het instappen, het dashboard lelijk (wat een knoppenzee!) en bij het schakelen van 2 naar 3 bokte en stootte de auto. Bovendien vond ik het vreemd dat er toen nog geen start-stopsysteem op zat. Ook voelde de auto veel slomer aan dan de Citroën C3, terwijl ze toch dezelfde motor hebben.

De Citroën C3 reed véél beter dan z’n concurrenten. Lekker veel power bij het optrekken, ik had nooit het gevoel iets tekort te komen. Ook was het start-stopsysteem lekker snel. Wel viel me tijdens de proefrit op dat men bij Citroën flink bezuinigde op het schuifscherm van de Zenith voorruit. Dat klapperde en rammelde aan alle kanten en bovendien konden de zonnekleppen niet losgeklapt worden. Daarnaast neemt het ding veel hoofdruimte weg en kost het een lieve duit om hem te vervangen als er een barst in komt. Het zal je niet verbazen dat ik die optie maar niet genomen heb.

Ik heb uiteindelijk gekozen voor de Collection uitvoering, in de kleur Hickory bruin. Ik vind het wel mooi dat de stoelen en dashboard dezelfde bruine kleur hebben. Sowieso is het interieur veel mooier dan dat van de concurrenten (in deze utvoering). Deze kleurstelling (met chroom aan de buitenkant) geeft de auto een iets ‘mannelijker’ uitstraling dan de standaard C3.

Het grootste pluspunt van de auto vind ik de motor: krachtig stil, soepel, lekker vlot bij het acceleren en toch redelijk zuinig (ik rijd 1:20). Ook is de auto tot nu toe heel betrouwbaar gebleken: een lange rit naar Italië, sneeuw, vrieskou: hij deed het altijd. Ook het schakelen gaat lekker soepel, niet te hakerig, maar wel een tikkeltje zwaar. Het sturen gaat heel licht, echt afgestemd op comfort. Dat geldt ook voor de vering; na een drempeltje deint de auto nog een paar keer door. Van mij had dit best wat strakker gemogen, maar het is wel iets dat je kan verwachten van een Citroën. Al met al is het een heerlijke reisauto.

Kritiek heb ik met name op de stoelen. De zitting is veel te kort en loopt vlak af, waardoor deze geen steun biedt aan de onderbenen. Ook kraakt de bestuurdersstoel inmiddels als je een drempel neemt. Daarnaast is de ruimte voor de achterpassagiers minder dan bij concurrenten als de Fiat Punto of Kia Rio. De kofferbak daarentegen is wel lekker groot.

Ik zou deze auto iedereen aan kunnen raden. Wanneer ik nu zou moeten kiezen, zou ik hem gaan vergelijken met de nieuwe Peugeot 208 en Renault Clio. Misschien zou ik dan ook de Toyota Yaris hybrid ernaast zetten. Deze 3 auto’s waren toen nog niet beschikbaar. Als je dan kiest voor de C3, zorg dan dat je de facelift meepakt, want daar wordt ie weer net iets leuker van!

8,5