Chrysler 300C Touring 3.0 CRD (2006)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	300C Touring 3.0 CRD
Versnellingen	5, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2006
Jaar van aanschaf	2018
KM-stand bij aanschaf	278.000 km
KM-stand laatst	347.000 km

De eerste 10k kilometers

288.000 km
30 augustus 2018

Al jaren reed ik dagelijks naar mijn werk in een saaie, betaalbare diesel. Twee Volvo V40's heb ik versleten, opgevolgd door een Citroën C5 Break. Die laatste was een fantastisch comfortabele auto, maar letterlijk alles was stuk behalve de motor. Ik werd helemaal zat van dealen met alle Franse elektronicaproblemen. Bijna een jaar heb ik het ding nog vooruit gesleept met moeite, terwijl ik ondertussen maar aan één ding kon denken, namelijk mijn droomdiesel: de Chrysler 300C.

Afgelopen juni was het dan eindelijk zover. Na een aardige zoektocht kwam ik een goede 300C tegen. Een redelijke historie, een goed schakelende bak en een roestvrij exterieur voor 5400 euro. En nog een prachtige touring variant in zwart ook. Precies wat ik zocht, alleen zonder zonnedak helaas. Om één of andere reden lijkt bijna niemand die optie aangevinkt te hebben toentertijd, want ze zijn verdomd zeldzaam.

Dat zonnedak is ook zo ongeveer het enige wat ik mis aan mijn Citroën C5 na 2,5 maand en 10k kilometers met mijn 300C. En misschien die hydropneumatische vering, maar zo veel merk je daar op de Nederlandse wegen nou ook weer niet van.

De 300C maakt al mijn dromen waar tot nu toe. Na aankoop heb ik de olie ververst en een remleiding vervangen en ben ik gewoon lekker kilometers gaan maken. En dat doet deze auto als geen ander! Het ding is heerlijk vlot voor het slagschip wat het is. Je komt makkelijk mee met het verkeer, en als hij er zin in heeft kun je ook bij het stoplicht nog best een sprintje winnen. Een bochtenridder is het niet, maar het ding ligt nog best lekker op de weg. Het stuur is niet te licht en geeft daardoor best prettige feedback.

Ik had veel klachten gelezen over het interieur en de kwaliteit daarvan, maar het valt me alleszins mee. Okay, er is veel plastic, maar dat was ik wel gewend van mijn vorige auto's. De styling van het interieur vind ik zelf zeker wel geslaagd, met mooie houtelementen en een stijlvol klokje in de centerconsole. De klokken zijn prachtig en lichten in een geweldige groenblauwe kleur op. De stoelen zijn lekker, maar het vereist wel wat gekloot met de elektrische verstelling om ze écht goed te krijgen. Wel fijn is dat ook de pedalen en het stuur elektrisch verstelbaar zijn, allemaal met memory functie, waardoor je makkelijk de perfecte instellingen kunt bereiken en opslaan in twee profielen. De auto is aardig uitgerust voor 2006, met stoelverwarming, navigatie, 6-CD wisselaar (geen AUX helaas, wel MP3 CDs om de pijn wat te verzachten), automatisch dimmende spiegel en natuurlijk climate control met twee zones en ook voor de achterbank ventilatieroostertjes. De opbergruimte in de touring is zeker wel voldoende te noemen, en door de achterklep die tot ver in de daklijn doorloopt, kun je spullen makkelijk inladen. Onder de laadruimte zijn nog allerlei handige vakjes verstopt waar je je gereedschap kwijt kunt.

Qua kosten heb ik tot nu toe niks uitgegeven behalve brandstof en dus een oliewissel. Er gaat wel negen liter olie in, dus goedkoop was die ook niet. Tot nu toe rijdt mijn 300C consistent 1 op 13,5. Dat valt me nog best mee, want ik trap hem best regelmatig even op zijn staart. De wegenbelasting van de diesel is wel heel erg pijnlijk met zo'n 180 euro per maand. Maar je moet er wat voor over hebben om niet in de zoveelste Megane of V70 te rijden.

En dat is het vooral. De 300C is een love it or hate it gevalletje. Er zijn weinig mensen die er geen mening over hebben. In de paar maanden dat ik hem heb, ben ik vaker aangesproken dan met mijn vorige drie auto's in jaren tijd. Mensen die je vertellen dat ze het één van de mooiste auto's ooit vinden, maar ook mensen die je walgend aankijken als je langsrijdt. Het hoort er allemaal bij, en ik vind het heerlijk. Elke keer als ik uit mijn werk kom en mijn auto zie staan, verschijnt er een brede glimlach op mijn gezicht. De prachtige aflopende daklijn van de Touring, de stoere lijnen van de achterlichten, de enorme grill en die kwade ogen maken het een geweldige combinatie van lomp en stijlvol.

Waar mijn vorige drie auto's het elk een jaar of minder uithielden, is het de bedoeling dat de 300C een jaar of vijf moet blijven. Met mijn kilometers zou dat betekenen dat ik het blok over de 4 ton zou tillen. Of hij het gaat houden is maar de vraag, maar ik ga mijn best doen hem zo goed mogelijk te onderhouden op een budget (dus veel zelf doen). De mercedes diesel moet aardig wat kilometers kunnen hebben, dus het is vooral hopen dat de versnellingsbak het volhoudt. Ik hou jullie op de hoogte van eventuele problemen, mochten ze komen opdagen!

De eerste grote rekening

293.000 km
25 oktober 2018

Helaas, het moest er een keer van komen. En dat deed het al vrij snel bij mij. Er is één probleem wat je níet wil als je een 300C CRD, of welke auto dan ook met een OM642, koopt. En dat zijn de seals van de oliekoeler. Die zijn van een slecht materiaal gemaakt en gaan bijna gegarandeerd een keer kapot. Bij mij kwam het door een kleine lekkage bij het brandstoffilter die ik zelf gefixt had, wat helaas te laat bleek. Daardoor drupt diesel over de seals en gaan ze barsten. Probleem is dat de oliekoeler midden in de V van de motor verstopt zit en dus bijna alles uit elkaar moet. Huilen dus...

Gelukkig zat er een Chrysler specialist in Gieten, niet te ver van mij. Hij gaf een indicatie van 550 + materiaalkosten. Viel me nog mee, dus de auto langsgebracht en een week later weer opgehaald. Ik heb 850 afgerekend met materiaal en alles, maar dat is alleen omdat hij zich aan de afspraak heeft gehouden. Uiteindelijk kostte het hem dubbel de ingeschatte tijd omdat het zo'n rotklus is. Alsnog een hele pijnlijke rekening, maar nu zijn wel alle seals, pakkingen en ringen in mijn blok vervangen. De nieuwe oliekoeler seals zijn een upgrade van Mercedes (de oude zijn niet meer te krijgen omdat ze inferieur waren) en zouden nooit meer stuk moeten gaan, dus het is een kwestie van eens en nooit meer.

Zelf de olie vervangen naderhand (9,5 liter gaat erin! Bizar) en een filter-beurtje gegeven. Het is een heerlijk simpele auto om aan te werken op dat gebied. Alles zit fijn toegankelijk en is simpel te vervangen.

Verder begint de auto kleine mankementjes te vertonen. De rubbers van de stabilisatiestangen zijn af en bonken bij sommige hobbels en het scherm van de radio valt soms uit. Niets schokkends.

Afgelopen weekend een tripje naar Zweden gedaan, 2000+ kilometer heen en weer zonder slag of stoot. Het blijft een fantastisch fijne wagen om in te rijden, en de blikvanger-factor is ook nog steeds leuk. Ik heb de verbruiksmeter gereset voor vertrek, en toen ik de auto na de vakantie weer op de oprit zette stond hij op 6,4l/100km. Ruim 1 op 15 dus. Helemaal niet slecht voor een drieliter blok wat bijna twee ton moet voortslepen.

Tot nu toe is de financiële pijn het nog waard. De grijns op mijn hoofd als ik 's ochtends het gordijn opentrek en hem zie staan maakt alles goed.

APK

309.000 km
19 februari 2019

Twee weken geleden was het zover: de APK keuring van de 300C. Nog altijd rij ik dagelijks heel wat kilometers in het beest, en veel mensen waren alvast preventief aan het lachen om de grote rekening die ik vast zou krijgen. Okay, er moesten nieuwe bandjes onder wat niet goedkoop is met standaard 18 inch wielen, maar na lang zoeken heb ik een netjes B-merk gevonden en gemonteerd. 300C rijden op een budget is best mogelijk!

De APK keuring verliep moeiteloos. Er moest één fuseekogelhoesje vervangen. That's it. Enkele tientjes en een uurtje verder kon ik de auto weer ophalen met een vers jaar APK en kon ik alle bevooroordeelde mensen met een grijns vertellen dat mijn Amerikaanse monster toch zo slecht nog niet is.

Okay, een week later had ik een afgebroken band-ventiel omdat aluminium na 13 jaar een keer gaat slijten. En met het TPMS systeem is dat nog best een duur grapje. Maar dat is gewoon pech hebben.

Verder rijdt mijn 300 nog steeds fantastisch. Ook in de winterse kou die we recent hadden, startte hij elke ochtend moeiteloos (waar mijn vorige diesels vaak wat nukkig waren na een vriesnacht). Het is sowieso een heerlijke winterauto. Lekker dik en warm met goede (stoel)verwarming. En als het sneeuwt natuurlijk even de ESP uit en lekker een stukje driften met dat ding!

Nee, mijn 300C gaat voorlopig niet weg. De 300.000 is al ruim aangetikt en ik ga ervoor om hem over de 4 ton te tillen, en misschien wel daar voorbij.

Verkocht met pijn in het hart

347.000 km
10 januari 2020

Na ontslag had ik opeens geen diesel meer nodig en heb ik afscheid moeten nemen van mijn droomwagen. Het ding begon ook wel veel kuren te vertonen. Vooral diesellekkages bleven maar steeds weer opduiken op verschillende plekken. Dat was vooral naar toen ik ermee op vakantie was naar Noorwegen. Ik heb flink wat liters diesel gestrooid over de Noorse wegen, want zie maar eens een garage te vinden daar die een 300C wil of kan fixen.

Al in al heeft de Chrysler me veel ellende bezorgd. Onderhoud was duur en in latere maanden vaak. Soms deed hij het lange tijd foutloos, dan had hij weer een drama-maand waar er van alles mis ging.

Sinds mijn laatste update hier kan ik me het volgende herinneren:
- Lekkende diesel injectors, meerdere keren
- Kapotte turbopakkingen. Van AliExpres goedkoop te krijgen.
- Waarschijnlijk kapotte turbofinnen, eventueel door het opzuigen van de oude pakking. Was toe aan een turbo rebuild rond de 340.000 (wat niet heel gek is op zich)
- Contactslot ging kapot, ANWB en garage wouden een compleet nieuwe erin voor duizenden euro's. Zelf onderdeeltje gekocht en op de oprit gerepareerd voor 3 tientjes.
- Mogelijk gescheurd spruitstuk (uitlaatgassen in interieur). niet laten uitzoeken/fixen voor de verkoop
- Aanlopende rem / vastzittende klauw

Op zich zijn het geen gekke dingen als je 50k per jaar rijdt, maar vooral de lekkages werd ik wel flink gek van. Het leek alsof ik geen maand kon rijden zonder dat er weer dieselgeur mijn wagen in kwam en ik wéer op zoek kon naar waar het ding nou weer aan het lekken was.

Al in al heb ik anderhalf jaar intens genoten van de wagen. Ik vervloekte hem soms, maar ik stapte elke dag met een lach in en keek vijf keer om als ik wegliep. Hij is nu vijf maanden geleden verkocht, naar Duitsland omdat niemand deze wagens wil in Nederland. Er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan terugdenk, en ik ben al bezig met sparen voor de volgende. Dat wordt dan wel een HEMI of een SRT8. Niet omdat de CRD geen fijne motor is, maar wel omdat ik een zorgeloze auto wil, zelfs al betekent dat een slokje meer brandstof.

7,5