Chrysler 300C Touring 3.0 CRD (2006)

Eén ding is zeker: met de Chrysler 300C Touring ga je niet onopgemerkt door het leven. De Touring roept soms bewonderende en ook hoofdschuddende reacties op. De CRD-krachtbron heeft de 300C voor de business class-rijder op de kaart gezet. Deze V6-diesel staat bij Mercedes-Benz bekend als 320 CDI. De Chrysler is een eigenzinnige auto, met relaxte rijeigenschappen. Met 9,1 liter op 100 kilometer consumeert hij bij een ontspannen rijstijl zelfs verrassend ingetogen zijn sap. Zodat je een actie-radius hebt van zo'n 750 kilometer. Op binnenwegen daagt de Chrysler je behoorlijk uit, want met zijn 510 Nm trekkracht gaat hij er als een speer vandoor. Chrysler heeft zijn best gedaan om veel van het Amerikaanse karakter te behouden. De V6 loopt keurig stil stationair, laat bij accelereren een diepe brom horen en ronkt op snelwegtempo rustig verder. Kleine irritatie: het aanslaan
van de airco is hoorbaar aan het motorgeluid. In dergelijke opzichten is het niet de meest geraffineerde auto die we kennen, maar hij staat beslist borg voor rijplezier. De grote 300C komt rap uit de startblokken, een inhaalspurt raffelt hij verrassend snel af en ook de souplesse is prima. Zelfs de vijftrapsautomaat – die ook met de hand kan worden geschakeld – doet heel aardig werk. Al komen de schakelhandelingen soms wat 'stoer' door. Maar de Chrysler 300C Touring is geen auto waarvan je een zijdezachte respons verwacht.

Wegligging
Eerlijk gezegd waren onze verwachtingen niet hooggespannen als het om de rij-eigenschappen gaat. De 300C lijkt geen auto die – ondanks de achterwiel-aandrijving – vederlicht bochten door dartelt. Des te groter is de meevaller als je merkt dat de mastodont heel verdienstelijk een hoek om wil. Doordat de auto vrij zwaar aanvoelt, nodigt 'ie niet bepaald uit tot avontuurlijke acties. Niettemin helt hij niet veel over en blijft bijvoorbeeld op een rotonde vrij lang neutraal voordat de achterpartij begint te glijden. Wat opvalt, is het grote stuurwiel en de on-Amerikaans zware besturing. De overbrenging in het mechanisme is zo klein dat je zelfs in normale bochten soms moet overpakken. Het past wel bij het comfortabel 'zwevende' gevoel dat hij door zijn gewicht en de afstelling van de vering oproept.

Zee van ruimte
Ruimte heeft de Chrysler voldoende. Door de hoge heuplijn en de dikke raamstijlen
zit je er echt 'in'. Met veel ruimte om je heen, vooral boven het hoofd. En een beperkt uitzicht door de kleine achterruit. De grote stoelen zijn comfortabel, maar missen wat zijdelingse steun. Ook achterin heb je een zee van ruimte en de redelijk hoge bank, met armsteun met bekerhouders, biedt meer dan genoeg zitcomfort. Ventilatieroosters zitten er wel, maar achterpassagiers hebben geen inspraak bij de regeling van de luchttoevoer.
In de laadruimte vallen twee zaken direct op: de diepte van de laadvloer en het ver naar voren geplaatste scharnierpunt van de achterklep. Je staat er niet eens onder wanneer hij open is. Handigheidjes: bergvakken in de zijkanten en de opklapbare vloer met daaronder een met netjes afgescheiden bergruimte. Je zou de vloerplank in verticale stand ook als tussenschot kunnen gebruiken. Aan veelzijdigheid en ruimte geen gebrek in de Chrysler 300C Touring.