Menu
| Uitvoering | 525i Executive |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Automaat |
| Bouwjaar | 1994 |
| Jaar van aanschaf | 2006 |
| KM-stand bij aanschaf | 175.000 km |
| KM-stand laatst | 368.300 km |
Als autogek wil je op een gegeven na het behalen van je rijbewijs een eigen auto.
Je hebt een leuk bedrag gespaard en inmiddels verdien je wat meer met je bijbaantje. Dus er kan maandelijks wat besteedt worden voor een auto.
De zoektocht begint! Wat wil je hebben? Een ruime limo met lekker wat opties die enigszins betaalbaar is. Enkele auto's passeren de revue waar uiteindelijk een Rover 800-serie en een BMW 5-serie E34 van overblijven.
Uiteindelijk is het de E34 geworden...
Na het bekijken van enkele modellen heb ik in het oosten van het land een 525iA Executive II gevonden en gekocht, in de nette kleurstelling Orientblau metallic met Silbergrau interieur. Het was een vrij 'kale' auto, want naast het Executive II-pakket (wat de eerste eigenaar godzijdank heeft bijbesteld zodat er toch een lange lijst aan opties is bijgeleverd) is er enkel een automaat en een elektrisch schuif-/kanteldak op de bestellijst aangevinkt.
Bij de proefrit en omdat ik geen sluitend bewijs had of de auto nu wel of niet onlangs een beurt heeft gehad besloot ik gelijk een garage te bellen om een onderhoudsbeurt te plannen.
Drie dagen na de aankoop heb ik een afspraak gemaakt en wat zaken doorgegeven. Totaal niet bekend in deze materie hoorde ik diverse prijsopgaven aan en deze liep alleen maar op.
Zo moest de auto onder meer een oliebeurt hebben, nieuwe remvloeistof, de oliekoeler van de automaat worden vervangen en de multiriem worden vervangen doordat deze piepte, een dergelijke auto onwaardig. De rekening was pittig, maar hierna had ik een auto die op dat moment in ieder geval technisch in goede staat verkeerde.
Het cosmetische gedeelte stond op het tweede plan en kon later worden aangepakt.
Waar ik toch een beetje als nieuweling in de autowereld bang voor was werd werkelijkheid: pech.
Een zwak punt van mijn motorblok (M50-blok) is de motorkoeling met in het bijzonder de waterpomp. Het van origine ingebouwd pompje is er één met kunststof onderdeeltjes die na verloop van tijd door slijtage simpelweg uit elkaar vallen. Zo'n waterpompje gaat ongeveer 150.000 km mee...
Dit verhaal kreeg ik echter naderhand eens te horen en wist ik op dat moment nog niet. Het gebeurde op een vroege ochtend op de snelweg waarbij de boordcomputer ineens de melding "Kühlwassertemp" aangaf met een geluidssignaal. De temperatuurmeter stond ver in het rood.
Eigen meer geluk dan wijsheid besloot ik zo snel mogelijk te stoppen en de pechhulp te bellen. Deze deed de diagnose overleden waterpomp en bracht de auto naar 'mijn' dealer.
Achteraf blijkt dat het zeker goed is geweest dat ik vrij snel ben gestopt, want doorrijden had zeer waarschijnlijk een lekke koppakking tot gevolg gehad door oververhitting.
Ik had de auto in 2006 gekocht met een nieuwe APK. Omdat de auto onderhoud nodig had kon daar gelijk een APK aan worden vastgeplakt.
Spannend, omdat ik totaal geen idee had hoe 'erg' het zou kunnen zijn. Hoewel ik de auto inmiddels een jaar in bezit heb, kun je eigenlijk nog niet echt goed inschatten wat de exacte technische staat van een (oudere) auto is.
Het viel mee.
Beide schokdempers aan de voorkant waren aan vervanging toe en met enkel dit (dure) punt kon de BMW weer een jaar de weg op.
Als groot liefhebber van 'zo origineel mogelijk' wilde ik mijn BMW in een staat brengen zoals deze destijds de fabriek had kunnen verlaten.
De basis was al goed (anders had ik de auto simpelweg niet eens bekeken alvorens deze te kopen), maar er waren een aantal zaken die naar mijn idee aangepast moesten worden.
Een originele radio van BMW past daar natuurlijk bij en mijn keuze viel op een Business RDS 'oude stijl' (de nieuwe was in 1994 nog niet leverbaar) als cassettespeler met daaraan een CD-wisselaar.
Het liefst had ik het Professional-systeem, maar deze zijn zeldzaam en behoorlijk prijzig.
Via Marktplaats een complete set gevonden bij mij in de buurt en deze ingebouwd. Het dashboard ziet er met zo'n fabrieksradio harmonieus uit, zeker 's avonds als de boel verlicht is.
Daarbij zijn de instellingsmogelijkheden vrij uitgebreid waardoor er ook nog eens behoorlijk geluid uit komt (naderhand ontdekte ik dat de speakers achterin ooit eens zijn vervangen door krachtige boxen van Sony).
Tevens is de twee ton gepasseerd en is de mooie één vervangen door een twee. Daarmee is mijn auto terechtgekomen in de markt van 'doorsnee-E34's met niet al te lage kilometerstanden'... Auw...
Rond deze tijd werd het grootste project (in clubtermen 'mod') uitgevoerd: de inbouw van een airconditioning.
Tijdens mijn zoektocht naar een auto destijds stond een airconditioning op het lijstje en dat was eigenlijk hèt minpunt van mijn BMW.
In 1994 had iemand een BMW 5-serie besteld en besloot daarbij te kiezen voor de aanzienlijke duurdere 525i in plaats van de 520i. Daarbij kon er nog een Executive II-pakket worden aangekruist (waar ik heel blij mee ben!), een schuifdak en een automaat.
Deze drie items zijn ook niet de goedkoopste opties en de totaalprijs van de auto was destijds iets boven de fl 110.000,00. De airco stond in de optielijsten voor ruim fl. 5.000,00...
Waarom de eerste eigenaar wel voor een ook niet al te goedkope schuifdak in plaats van een airco heeft gekozen is mij een beetje een raadsel, maar ik vermoed dat het een sigarenroker was en dan is zo'n dak wel heel erg prettig.
Kortom, de klus moest maar eens gedaan worden en ik ben tegen een aantal zaken gelopen die mij aanzienlijk meer geld hebben gekost, maar twee weken later had ik een werkende airco in de auto!
Tevens werd ik slechts een uurtje voor aanvang van de werkzaamheden aangereden waardoor mijn rechtervoorscherm was beschadigd.
De tegenpartij werd aansprakelijk gesteld en ik kreeg de reparatiekosten vergoed.
Ik had een pact met mijzelf gesloten: als de BMW onderhoud moet hebben wat de aanschafprijs doet overstijgen, dan kap ik ermee.
Met die regel laat ik de auto bij de dealer achter als deze onderhoud nodig heeft en hoewel de garagerekening tot nu toe beduidend onder de aanschafprijs blijven is mijn E34 geen goedkope auto in onderhoud.
Inmiddels was de volgende onderhoudsbeurt nodig en ook dit keer kon ik daar mooi een APK aan vastplakken.
Door de inbouw van de airco moesten nog een aantal zaken worden gedaan die ik nieuw wilde hebben. Dit dreef samen met de onderhoudsbeurt de prijs al wat op, maar het lijstje voor de APK zorgde ervoor dat de aanschafprijs met behoorlijk wat euro's werd overstegen.
Ik noem er een aantal op: de katalysator deed z'n werk niet meer naar behoren, de silentblocs van het onderstel waren aan vervanging toe, een band was door een versleten motorsteun scheef afgesleten, er moest een nieuwe accu komen, een gordelslot werkte niet meer naar behoren enz. enz.
De garage kwam overigens met de suggestie om op ebay een gebruikte originele katalysator te zoeken die zij dan voor de APK konden plaatsen (ter volledigheid: dit is de officiële BMW-dealer waar ik mijn auto in onderhoud heb die graag aan oudere BMW's sleutelt en met mij meedenkt over een oplossing).
Omdat ik geen exemplaar naar mijn wens op ebay kon vinden moest ik op dat moment een beslissing nemen: de auto eruit of mijn regel terzijde schuiven en doorgaan?
De keuze viel op 'doorgaan' en was eigenlijk puur het gevoel wat ik had. Er zat net een airco in met vrijwel alleen maar nieuwe onderdelen, de auto reed verder prima en is in een configuratie die ik waarschijnlijk ook zo zou hebben gekozen. Een rondje occasionsites leerde mij dat nette, originele E34's lastig te vinden waren.
De rekening was drie kantjes, met daarbij een nieuwe APK-formulier.
Al een tijdje valt het mij op dat de motor niet goed op temperatuur komt. Zeker de laatste tijd komt de wijzer amper een kwart omhoog.
De thermostaat doet het niet meer en na vervanging komt de motor weer perfect op temperatuur. M50-motorblokken in combinatie met motortemperaturen... Zucht...
BMW's staat te boek als echte rijdersauto's met een rijgedrag die maar door weinig andere merken kan worden geëvenaard. In hoeverre dit juist is weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat zo'n mooi rijmachine ook een mooi (lees: ingewikkeld) onderstel heeft.
Om zo goed en strak op de weg te blijven liggen zijn nu eenmaal wat meer en geavanceerdere onderdeeltjes nodig.
Deze onderdeeltjes zijn wat gevoeliger voor onderhoud en dat moet heel goed worden bijgehouden.
Dit had ik inmiddels al ondervonden en door klapperende geluiden aan de voorkant werd duidelijk dat er weer iets aan het onderstel moest gebeuren. Dit keer was het een dwarsdraagarm die aan vervanging toe was.
Een goed onderstel is leuk en heeft prima rij-eigenschappen tot gevolg, maar het is wel allemaal ontzettend gevoelig voor onderhoud.
Daar sta je dan. Even uit de auto iets doen, contact afzetten en vervolgens na vijf minuten weer weg willen rijden. Alleen dat lukt niet!
De motor pakt heel moeizaam op om gelijk weer af te slaan en vervolgens wil de motor niet meer aanslaan.
Pechhulp gebeld en verzocht de auto naar mijn vaste garage te bellen.
Deze belde later die dag met de mededeling dat de brandstofpomp is overleden. Benzine wordt dus niet meer naar de motor gepompt.
Dat wordt een nieuwe pomp en de auto rijdt weer.
Met vrees voor de afgelopen keer bied ik mijn BMW weer aan voor een nieuwe APK.
Als ik met trillende handjes op mijn lippen bijt omdat ik geen zin heb in een soortgelijke rekening krijg ik te horen dat de remleidingen zijn behandeld tegen roest en ik met een nieuw formuliertje naar huis kan.
In mijn E34 zat een oude Nokia 6081 autotelefoon die ik werkend heb meegemaakt, sinds een tijdje doet 'ie niets meer en vervangende onderdelen zijn lastig te vinden.
Daarbij vind ik de hoorn wel aan de grote kant en ontdek ik dan een andere autotelefoon door BMW in het tijdperk van de E39 als achteraf-accessoire is geleverd (Motorola M8989).
Een originele BMW telefoon voor in de E32/E34 is vrijwel niet te vinden en bovenstaand toestel wel.
Een setje gescoord en ingebouwd. Uiteraard met handsfree.
Inmiddels heb ik zo'n 85.000 km met de auto gereden en kan ik de balans als volgt opmaken:
Hoewel het M50-motorblok te boek staat als zeer betrouwbaar heeft het toch één zwak punt en dat is de koeling. Waterpomp is een berucht probleem waardoor de temperatuur oploopt en het ontluchten van het koelsysteem is een drama om succesvol te volbrengen. Ik heb lang gereden met de melding in het Check-control dat mijn 'Kühlwasserstand' te laag zou zijn...
Afgezien daarvan is het een zescilinderblok wat uitstekend bij dit type BMW past. Het is natuurlijk geen 'race-monster', maar daar is de auto naar mijn mening ook niet naar.
In combinatie met de automaat is het een heerlijk comfortabele auto die graag over snelwegen rijdt. Heerlijk stil en bij 120 km/h nog ruim onder de 2.500 t/pm. Dan is de BMW nog redelijk zuinig: 1 op 12 is met veel snelweggebruik haalbaar. Stadsritjes is ook te doen met deze auto, maar dan merk je dat het toch een wat grotere auto is met een 'enorme' kofferklep die je vanuit het interieur totaal niet kan zien. Tot op de dag van vandaag is de afwezigheid van PDC iets waar ik rekening mee moet houden met achteruit inparkeren...
Kortom, de zescilinder is een motorblok wat een 1.550 kg zware BMW vlot genoeg kan laten acceleren, maar het verbruik toch binnen de perken weet te houden.
Natuurlijk bestaat een auto niet alleen uit een motorblok en daarmee sla ik precies de spijker op z'n kop voor wat betreft de kosten van de(ze) E34.
BMW's staan te boek als echte rijdersauto's en ook in deze (bijna) 16 jaar oude limo kun je dat nog goed merken. Ook met hogere snelheden blijft ze goed op de weg plakken en ze geeft goed aan waar haar grenzen liggen. Als berijder dien je die grenzen ook te respecteren, anders straft ze je genadeloos hard af.
Een goed ontworpen onderstel, wat BMW's hebben, betekent veel onderdelen en duurdere onderdelen. Daar is mijn auto geen uitzondering op. Het is en blijft een auto die inmiddels al wat ouder is, dus alles slijt en moet op een gegeven vervangen worden.
Dan heb je ook comfort-opties aan boord als een airco wat soms nog wel eens aandacht vraagt, een schuif-/kanteldak wat wel eens gesmeerd moet worden. Banden die vervangen moeten worden (uiteraard in de 15" maat die tegenwoordig niet meer zo heel gangbaar zijn) en zo kan ik wel even doorgaan. Want ook hier geldt: Alles is aan slijtage onderworpen!
Kortom: Aan de motor zelf wordt gewoon onderhoud gepleegd en dat minimaliseert zich tot het vervangen van de olie/filters/bougies etc.
Maar des te meer kosten zit er in de randzaken als onderstel/banden/uitlaat etc.
Overigens krijg ik voor de forse onderhoudskosten wel een uitstekend rij-ijzer voor wat nog steeds uitermate goed voor de dag komt. Regelmatig krijg ik van omstanders reacties waarbij men mij (meestal) complimenteert met de originele, nette staat van de auto. Als ik daarop vertel dat de KM-stand inmiddels ruim over de 250.000 km is geloven ze me niet...
Goed onderhoud zegt alles en zorgt ervoor dat de auto in goede staat blijft.
Al met al een heerlijke auto waarbij je enkel aan de klassieke vormgeving van de carrosserie en het dashboard kunt zien dat het geen jonge auto meer is, maar qua rij-eigenschappen een modern eco-doosje op alle mogelijk manieren verslaat.
Een E34 was destijds een luxe-auto (over 15 à 20 jaar zit een F10 in de positie waar de E34 zich nu in bevindt) die gewoon niet goedkoop is in gebruik, maar daar is de auto ook niet naar.
We hebben een aantal zeer warme dagen achter de rug waarbij de auto op bepaalde punten meer wordt belast dan anders. Met stipt op nummer één is dat natuurlijk de airconditioning (indirect wordt daardoor de motor ook zwaarder belast).
Hoewel het airco-systeem in dit type BMW ook alweer ruim zestien jaar oud is, is het wel gelukt het interieur met temperaturen boven de 30 graden koel te krijgen.
Uiteraard duurt het even voordat het echt lekker werd in het interieur, maar na een minuut of vijf à tien is de hitte weg en de koele lucht heerlijk.
Daarbij bleef de motortemperatuur vrijwel altijd gelijk. Een dikke compliment dus voor mijn youngtimer.
Binnenkort komt de APK er weer aan en heeft de auto ook weer behoefte aan verse olie.
Ik verwacht geen (grote) punten ter reparatie.
De afgelopen APK heeft de auto glansrijk doorstaan. Eén puntje: een hoesje was gescheurd. Met een paar tientjes was de auto weer een jaar gekeurd.
De BMW heeft onlangs een grote onderhoudsbeurt (Inspectie II in BMW jargon) gehad waarbij de remmen rondom aan vervanging toe was.
Gelukkig hield ik daar al stilletjes rekening mee, omdat sinds ik eigenaar en bezitter van deze auto ben nog nooit iets aan de remmen is gedaan.
Aangezien ik al behoorlijk wat kilometers met deze Fünfer heb gereden werd het wel eens tijd.
Met een aantal kleine, niet noemenswaardige, dingetjes erbij liep de rekening aardig op.
Maar als je achter het stuurwiel van deze youngtimer kruipt besef je in de eerste seconden waarom je toch weer doorgaat met dit 'avontuur'.
Eigenlijk had ik zo'n beetje alles aan mijn BMW gedaan om deze in de staat/uitvoering te krijgen zoals ik wil.
De velours bekleding die ik heb ingebouwd ter vervanging van het verkeerde kleur leder, leuk detail is overigens dat mijn auto ook van origine is afgeleverd met velours bekleding, loop ik tegen een setje lederen portierpanelen aan die in exact mijn interieurkleur is, met de wetenschap dat mijn interieurkleur vrij zeldzaam is weet ik dat deze panelen 'once in a lifetime' moet zijn en dat ik nu moet toeslaan anders nooit.
Ik ga overstag en laat de panelen vanuit Duitsland naar Nederland komen. Lederen voorstoelen en een achterbank in mijn kleur zijn wat makkelijker te vinden en inderdaad.
Niet heel lang daarna komt de rest binnen (ook uit Duitsland) en kan de inbouw beginnen.
Vanaf dat moment is mijn interieur (weer) in leder uitgevoerd maar nu in een prachtige staat en in de juiste kleur.
Via de 5-serie club waar ik lid van ben werd een meeting georganiseerd met medewerking van een officiële dealer.
Daarbij hadden leden de gelegenheid om onderdelen te bestellen en deze daar in de werkplaats met behulp van een monteur in te bouwen.
Ik maakte van de gelegenheid gebruik om eens mijn eigen bougies te vervangen. Ik wist al dat dit klusje peanuts is, maar de angst voor afgebroken bougies zit er bij goed in.
Tijdens die meeting heb ik m'n bougies vervangen en dit was inderdaad een simpel klusje. Gewoon even goed opletten en de boel niet te los en niet te vast draaien.
In ieder geval hadden veel toeschouwers prima leedvermaak :D
Met de inbouw van een airconditioning in mijn auto moest ik halsoverkop een andere unit hebben die wel in orde was (de oorspronkelijke unit bleek zo lek als een mandje).
De vervangende unit kon ik destijds de volgende dag al ophalen in België, maar was echter een exemplaar van een E32. Op dat moment was ik in de veronderstelling dat een exemplaar van een E32 ook passend zou moeten zijn in een E34.
Dit blijkt echter niet geheel juist. Een E32-unit verschilt op één wezenlijk onderdeel ten opzichte van een E34 en dat is het gedeelte aan de bovenkant. Deze is iets anders gevormd waardoor zo'n unit wel past, maar het allemaal erg krap aan is. De unit past maar net achter het dashboard, waardoor ik mijn (originele) radio maar met moeite in de middenconsole kon schuiven.
Dit was vier jaar geleden en inmiddels zijn we vele kilometers verder. De unit heeft zich ondanks het bovenstaande bewezen als een perfecte werker. Met snikhete dagen in de zomer had ik het interieur betrekkelijk snel lekker koel. Toch bleek uit de laatste refill bij m'n plaatselijke airco-specialist dat de airconditioning koudemiddel verliest. Het valt weliswaar nog binnen de norm van 10% per jaar, maar beter zal het niet gaan worden.
Omdat ik destijds alle onderdelen met betrekking tot de airconditioning (behalve de kachelunit) nieuw had besteld, ik in de motorruimte nergens fluor kan vinden als teken dat er ergens een lekje is en ik wel fluor vond op het kapje van de condensor in de unit is een conclusie snel getrokken: de verdamper achter het dashboard wordt 'minder'.
Daarbij in aanmerking nemend dat er een beschadiging (nou ja, kleintje dan) in mijn dashboard zit was de keuze vrij snel gemaakt.
Ik ben bereid om nog een keer m'n dashboard geheel te demonteren, maar dan nu wel alles in één keer goed.
Dus dan moet er een dashboard klaar liggen die helemaal goed en compleet is. Tijdens mijn vorige poging mijn dashboard te vervangen had ik een dashboard klaar liggen met geschroefde ventilatiebuizen in plaats van verlijmd. Hier kwam ik pas achter nadat ik mijn eigen dashboard had gedemonteerd. De ventilatiebuizen in mijn dashboard zijn verlijmd. Deze buizen kon ik dus niet overzetten en de andere buizen had ik reeds weggegooid.
Daarbij moet er een kachelunit klaar liggen die helemaal goed is en met matching numbers. Dus een unit met automatische temperatuurregeling. Vanwege de gevoeligheid van de stelmotortjes wil ik zo'n ding absoluut niet laten versturen en moet ik er dus zelf voor gaan rijden.
De zoektocht leerde mij dat deze types bijzonder moeilijk te vinden zijn en zeker de exemplaren in een 'einwandfrei' conditie.
Daarom besloten om een stapje terug te doen en de luxe van voorruitontwaseming met één druk op de knop op te geven en te gaan voor een handmatig exemplaar. Deze zijn veel beter te vinden en omdat ik een 'middelmatige' E34 heb misstaat het niet (op één of andere manier vind ik een handmatige airconditioning in een V8 niet passen).
Via een goede vriend kwam ik aan een kachelunit afkomstig van zijn laatste sloopproject en daarbij had hij ook een dashboard, weliswaar met passagiersairbag, die in een hele nette staat is.
Omdat de kachelunit afkomstig is van een E34 met bijna een half miljoen kilometers op de teller ontstond bij mij het idee om de zaken 'groots' aan te passen en eens te kijken of het mogelijk is zo'n kachelunit te reviseren.
Ik had besloten om de kachel, airconditioning, kachelmotor en wat kleine zaken als een microfilter (ik kom er nu toch heel handig bij) te vervangen.
Het huis zelf en de kabelboom laat ik intact.
Aldus had ik een bestelling bij de dealer geplaatst voor alle benodigde onderdelen en zodra deze allemaal binnen waren kon ik aan de slag.
In een paar dagen op m'n gemak de betreffende onderdelen vervangen en ik kon aan de inbouw beginnen.
In twee dagen tijd de boel overgezet en het opnieuw afvullen van de airco gaf de bevestiging: prima werkend!
We kunnen er weer een jaartje of twintig tegenaan!
Enige tijd geleden is de teller vrolijk de 3 ton gepasseerd. Een paar maanden geleden is de APK vernieuwd waarbij enkel een draagarm moest worden vernieuwd.
Het onderstel is en blijft een punt van zorg bij deze modellen. Zeker op dit soort momenten besef je dat het onderstel uit veel onderdelen bestaat, zaak is om het onderstel goed te blijven onderhouden en onderdelen te vervangen indien nodig.
Daarmee blijft de auto z'n goede rij-eigenschappen behouden waar BMW zijn naam heeft gevestigd.
Onlangs heeft de auto een Inspectie I gehad waarbij ik gevraagd heb de auto uit te lijnen. De reden hiervoor is dat ik na de winter mijn zomerbanden weer heb gemonteerd en tot de ontdekking kwam dat mijn voorbanden gecupt waren en scheef aan het slijten waren. Dit resulteerde in een zoemend geluid en een lichte trilling op hogere snelheden. Vreselijk irritant!
Het uitlijnen bleek geen overbodige luxe, want bij het ophalen bleek mijn stuurwiel iets 'gedraaid' te staan.
De garage gebeld en deze heeft het euvel direct opgelost. Daarbij kwam naar voren dat mijn stuurwiel eigenlijk al die tijd niet goed heeft gestaan en ik dus altijd met een iets 'gedraaid' stuurwiel heb gereden terwijl deze in de rechtuitstand leek te staan.
Het stuurwiel is op de juiste stand op het stuurkolom gezet (er blijkt een soort van streepje op zowel het stuurwiel als op het stuurkolom te staan om de juiste positie te bepalen) en 'ineens' stond het stuurwiel weer exact recht.
Heel bizar, maar uitlijnen bleek dus geen overbodige luxe.
Tevens heb ik een tijdje geleden na alarmerende berichten op de 5-serie club mijn dorpels en krikpunten geïnspecteerd.
De laatste tijd verdwijnen E34'ers bij bosjes omdat ze doorzakken door hun krikpunten, dorpels verrot zijn of allerlei andere narigheden.
Herstel is vaak niet meer economisch verantwoord en wordt de keuze gemaakt om afscheid te nemen (soms om een langdurige samenwerking aan te gaan met een ecobakje of iets soortgelijks ;) ).
Aangezien mijn E34 een exemplaar van een latere lichting is en dus is uitgevoerd met kunststof dorpellijsten moest ik er ook maar eens aan geloven.
Ik wilde voorbereid zijn op eventuele rottigheid, dus had allerlei middeltjes in huis gehaald om in ieder geval de ergste plekken te behandelen.
Op het moment dat ik de kunststof dorpel los had en deze er voorzichtig af trok werd ik geconfronteerd met een prettige verrassing: de kale dorpels hadden geen enkel puntje roest en alles zag er nog netjes uit!
De onderkant van de kunststof dorpellijst had wel wat viezigheid en aan de voorkant lag een dikke plak natte modder, dus de binnenkant goed schoon- en drooggemaakt zodat deze weer terug kon.
De krikpunten waren wel wat roestig, maar nog intact en hadden eigenlijk enkel vliegroest. Iets wat ik toch verbazingwekkend vind na drie ton aan kilometers.
De krikpunten heb ik met een setje staalborstel ontdaan van roest en goed getectyleerd.
Op de club wordt geadviseerd om dit karweitje (nou ja, het is een behoorlijke klus) elk één of twee jaar te doen. Ik denk dat ik dat ook maar ga doen.
Tot slot nog een opmerking over de waardering die ik aan mijn auto heb gegeven.
Sinds de rekening from hell eind 2008 met die verschrikkelijke APK toont mijn BMW zich als een betrouwbare auto die zich prima 'van beurt tot beurt' laat rijden. Olieverbruik is minimaal (driekwart liter op 10.000 km) en extra werkzaamheden buiten de voorschriften van de betreffende onderhoudsbeurten zijn minimaal.
Daarom heb ik besloten een extra ster te geven aan het kopje 'betrouwbaarheid' waardoor de auto nu 'goed' scoort in plaats van 'voldoende'.
Het is bijna de goden verzoeken, maar 'op naar de vier ton'!?
Vorig jaar schreef ik "op naar de vier ton". De vier ton zal zich naar alle waarschijnlijkheid lang op zich laten wachten, omdat de BMW minder kilometers zal gaan maken.
Het afgelopen jaar heb ik al behoorlijk minder kilometers gemaakt, maar dat had wel als gunstig effect dat ik de volgende onderhoudsbeurt mooi kon laten uitvoeren tegelijk met een verse APK.
Dit keer had de BMW een oliebeurtje nodig, maar voor de APK waren dit keer de remleidingen aan de beurt. Bijna twintig jaar Nederlands klimaat heeft z'n tol geëist en na het kunstmatig rekken van het leven van de leidingen werd vorig jaar al gezegd dat ze volgende keer echt aan de beurt waren.
Met een offerte op zak wist ik wat mij te wachten stond en heb een afspraak gemaakt voor een oliebeurt, het vervangen van de remleidingen volgens offerte en een APK. Ik verwacht verder geen tegenvallers...
...maar tegenvallers zijn er altijd met auto's van dergelijke leeftijden en het bleek dat er een achterveer gebroken was. Voor zover mij bekend is er in negentien jaar nog nooit iets aan de achterdemping/vering vervangen.
Helaas moeten er daarvoor onderdelen besteld worden en een deel daarvan was de volgende dag (vrijdag) niet binnen. Dan gaat er een weekend overheen en zo ben je de auto een week kwijt.
Ik zit te twijfelen om een ster bij "kosten" te verwijderen, ik merk dat de BMW zo langzaamaan duurdere grote onderdelen vraagt, maar dat 'ie wel (bij goed onderhoud!!!) weinig tot geen last meer heeft van veel kleine dingetjes die samen toch een forse kostenpost vormen.
Vooralsnog laat ik de ster nog even staan, omdat voor de APK enkel de remleidingen en de veer vervangen diende te worden. Na negentien jaar en ruim drie ton is dit denk ik wel te verwachten.
In ieder geval mag de BMW weer een jaar rijden en moet ik inmiddels toch wel een plan van aanpak maken voor wat betreft het behoud van de auto.
Daarover binnenkort meer.
De service-interval heeft nog één groen blokje en dat betekent dat de BMW over een paar duizend kilometer een onderhoudsbeurt wenst. Dit zal een Inspectie II worden (BMW-jargon voor een extra grote beurt).
Hoewel de teller aan de vooravond van de 330.000 km staat, verwacht ik eigenlijk geen al te gekke zaken. Wel zijn de stekkers van de dimlichten slecht aan het worden, ik vermoed dat dit komt door het wisselen van de lampjes door de jaren heen (en het gerommel aan de bedrading wat daarmee gepaard gaat) en de enorme temperatuursverschillen in de motorruimte.
Aan één kant heb ik dit tijdelijk opgelost, maar zal bij de komende beurt netjes moeten worden gerepareerd.
Verder verwacht ik geen extra werkzaamheden.
Dan kom ik nog even terug op het plan van aanpak voor wat betreft het behoud van de auto. De BMW is onlangs opnieuw getaxeerd en daaruit bleek inderdaad dat het interieur van de Vijf erg netjes is en de technische staat up to date, maar dat daardoor juist opviel dat voor de carrosserie de jaren zo langzamerhand zijn gaat tellen.
Het stond buiten kijf dat de koets nog erg netjes is, maar met wat roestplekjes hier en daar en het feit dat ik door een krikpunt was gezakt (reeds hersteld en de andere drie preventief aan laten pakken) geeft aan dat de koets op termijn aangepakt moet gaan worden als de auto moet blijven rondrijden.
De carrosserie is op dit moment nog "te goed" om de boel in z'n geheel aan te laten pakken, maar feit is wel dat ik een vijfjarenplan moet opstellen over wat ik op termijn wil laten doen en, niet geheel onbelangrijk, tegen welke kosten.
Voor nu ga ik in ieder geval vol vertrouwen de Inspectie II in en daarna de APK.
Tot slot geef ik de prestaties nog een extra ster waardoor deze op het maximum aantal sterren komt te staan. Met deze kilometerstand en het feit dat er aan het blok zelf minimaal gesleuteld hoeft te worden, behoudens olie en bougies, vind ik dat er nog behoorlijke prestaties worden geleverd. Het blok draait amper toeren op snelweg-snelheden, maar wanneer ik het vraag wordt er meer dan voldoende vermogen geleverd. De automaat schakelt nog steeds prima en zonder twijfelmomenten.
Aan de vooravond van de 350.000 liep de auto stationair ineens zo slecht en zo laag in de toeren dat 'ie afsloeg. Gelijk de garage gebeld en in de tussentijd maar even de gaskabel iets verdraaid zodat de Vijf stationair meer toeren draaide om afslaan te voorkomen. Belachelijk dat de motor bij een stoplicht ruim 1.000 toeren draaide, maar het was even niet anders.
Nadat de auto enkele dagen bij de garage stond werd ik gebeld met een minder prettige mededeling. Elektrisch is er niets aan de hand en had men al veel uit kunnen sluiten, echter daardoor bleef er nog één mogelijkheid over en dat is dat er één of meerdere kleppen niet meer goed aansloten met het afslaan tot gevolg. Ook zou de koppakking niet meer vers zijn doordat er koelvloeistof in de olie was gevonden.
Dan werd mij ook ineens duidelijk waarom ik al tijden een soort donkere chocolademelk onder de oliedop had wat maar niet wegging en ik de afgelopen 12.000 kilometer totaal zo'n 2 liter koelvloeistof moest bijvullen die nergens leek te lekken. Ik was er stilletjes al een beetje bang voor.
Tijdens de operatie ben ik bij de garage geweest omdat ik benieuwd was wat de staat van het binnenste was en eigenlijk viel dat nog op zich nog wel mee. De monteur had de kop van het motorblok ondersteboven op een tafel gelegd en bij elke cilinder/vier kleppen wat vloeistof (dacht dat het olie was, vergeten te vragen) gegoten om te kijken of alle kleppen nog wel dicht waren. Na een nachtje staan zag ik het resultaat en dat was dat één cilinder weer kurkdroog was en twee andere cilinders nog wat vochtig. De overige drie cilinders zaten nog onder de olie, of wat het ook was.
Ondertussen bleek ook dat de koppakking bij één cilinder een lek had wat het begin van het einde betekende. Kortom, die kon mooi ook worden vervangen.
Na diverse sensoren en allerlei andere materialen in het kader “we komen er nu toch goed bij en straks niet meer” is het blok weer opgebouwd.
Het M50-blok staat weliswaar als “onverwoestbaar” te boek, maar dit had ik eigenlijk niet verwacht. Ik vind het lastig te beoordelen of dit slijtage is of pech. Links en rechts hoor ik dat een koppakking met 3,5 ton op de teller niet heel vreemd is.
In ieder geval draait ‘ie weer z’n rondjes en het is jammer dat de Vijf de kilometerstand de 350.000 net niet heeft weten te redden zonder deze operatie. Was wel een mooie mijlpaal geweest omdat ik de Vijf negen jaar geleden met 175.000 km op de teller heb gekocht.
We zijn weer klaar voor de nodige kilometers.
Vandaag is het tien jaar geleden dat ik de sleutels van mijn BMW in ontvangst mocht nemen. Destijds gekocht met de gedachte om er in ieder geval een aantal jaren plezier van te hebben en daarna zien we wel verder, wellicht is het budget dan wat hoger voor ander leuk spul. Toch is de Vijf al die jaren gebleven en is er een soort van “band” ontstaan. In al die jaren is er ongemerkt veel geld aan de auto uitgegeven. Voornamelijk aan onderhoud waarbij ik heb gemerkt dat het geen goedkope auto is om te rijden, maar wel één van de goedkopere “leuke” auto’s. Zeker als de kosten worden uitgesmeerd over de afgelopen tien jaar valt het eigenlijk wel te overzien. Ik heb de inmiddels dikke stapel facturen maar niet bij elkaar opgeteld, maar ik schat dat ik gemiddeld jaarlijks zo’n € 1.500,00 kwijt ben geweest aan onderhoud met een gemiddeld jaarkilometrage van iets meer dan 19.000 kilometers. Wat vooral opvalt is dat wanneer het onderhoud wordt bijgehouden, de kosten uiteindelijk langzaam wat minder worden (excessen als een koppakking even buiten beschouwing gelaten). Er hoeft immers geen achterstallig onderhoud meer worden bijgewerkt en de staat van de auto wordt steeds bekender waardoor je sneller kunt anticiperen op zaken die “eraan zitten te komen”. Inmiddels houd ik de strategie aan om in principe al het onderhoud te doen wat moet gebeuren of op korte termijn, enkel de grote zaken die nog even mee kunnen stel ik uit. Mijn absolute minimum is in dat geval tot aan de volgende onderhoudsbeurt.
Qua verbruik heeft de BMW zich bewezen als een zuinige drinker, tenminste op snelwegen. Het lijkt erop hoe harder ik rijd, hoe zuiniger de auto wordt. In de binnensteden stijgt het verbruik met grote sprongen. Daarnaast heb ik met dank aan de BMW heel veel over de techniek van auto’s geleerd op een leuke manier door gewoon eens zelf hier en daar te sleutelen.
Ondanks dat ik regelmatig naar leuke auto’s kijk en wel eens op het punt heb gestaan om naar wat anders te kijken, is de 5-serie altijd gebleven. Hoe dat komt? Bij iedere beurt blijkt de factuur “acceptabel” in de zin dat ik voor dat bedrag en inruil van de Vijf met geen mogelijkheid iets anders kan vinden waar ik warm voor loop. Het interieur is van alle gemakken voorzien en als je dan bedenkt dat je op pad bent met een 22 jaar oude auto die nog verdraaid goed op de weg ligt met een prachtig motorgeluid ergens zachtjes op de achtergrond, merk ik dat ik nog steeds geniet om met deze auto te mogen rijden en na verloop van tijd ontstaat er een “band”. Bijzonder dat een auto na tien jaar en bijna 2 ton aan kilometers dat nog steeds weet te verwezenlijken.
Tsja, en nu? Wat mij betreft lekker door blijven rijden, de carrosserie staat nog steeds op de planning, alleen ligt er nu een concreet plan op tafel en ben ik op zoek naar goed plaatwerk. Dus dat zal ergens in de nabije toekomst worden aangepakt en dan is de Vijf klaar voor de komende jaren. Een andere auto? Natuurlijk gaat mijn hart sneller kloppen als ik tijdens mijn dagelijkse marktplaats-zoektocht naar leuke auto’s zit te kijken, maar als ik dan naar mijn E34 kijk en de indrukwekkende voorkant zie, gaat mijn hart juist sneller kloppen van het feit dat de autosleutels van die E34 in mijn zak zitten en de benzinetank vol is. Zulke auto’s maken ze tegenwoordig niet meer en auto’s met minimaal zes cilinders worden ook steeds zeldzamer op de weg.
Om dit hoofdstuk af te ronden met de huidige ontwikkelingen: de Vijf heeft zojuist weer vers onderhoud gehad waarbij er behoorlijk wat gedaan is aan het onderstel (dat blijft het meest kostbare en gevoelige deel van de auto voor wat betreft onderhoud), dus we kunnen weer vooruit. De middendemper is langzaam aan het ontvellen, dus die zal met een paar jaar wel aan de beurt zijn. Dat is niet zo gek, omdat het nog de originele demper is waar doodleuk “1994” in is gestanst. Binnenkort moet er een oliebeurtje gepland gaan worden en gaan we bijna naar de laatste pagina van het onderhoudsboekje.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
