BMW 316iN (1995) #2

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	316iN
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1995
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	214.000 km
KM-stand laatst	242.000 km

Hoe een MB liefhebber een BMW kocht

242.000 km
21 januari 2012

Vanaf mijn geboorte ben ik een autofan, of beter gezegd een autoliefhebber. Zoals elke jonge jongen speelde ik met kleine autootjes, maar ook met de skelter alsof het een auto betrof. Zo hard mogelijk bochten nemen, slippende banden en natuurlijk 'dragracen'. De passie voor het autorijden zat er al vroeg in. Vanaf het begin af aan wist ik dat ik een Mercedes-Benz wilde. Die klasse, die techniek, die uistraling en die historie heeft wat mij betreft geen ander merk. Rond mijn 13e levensjaar wist ik zeker dat ik direct mijn rijbewijs ging halen en een auto ging kopen. Ik droomde van allerlei auto's, zoals een Opel Calibra, een Mercedes CLK en een Lotus. Dat ze niet veel gemeen hebben wist ik niet, ze waren(en zijn) gewoon mooi.

Op het moment dat je een auto moet kopen is het allemaal een ander verhaal. Er speelt dat wel degelijk mee wat de auto kan en moet doen. Daarnaast moest het mijn eerste auto worden en ben ik studerende dus er was een beperk budget. Verschillende auto's bekeken op het internet. Een Lotus was te spartaans, een Calibra staat ook niet bekend om z'n degelijkheid en een CLK was buiten het bestemde budget. Overigens waren alle Mercedessen min of meer buiten het bestemde budget. De 190 serie was te oud en de daaropvolgende C-klasse is niet echt een auto voor een 18 jarige. De C-klasse met ronde koplampen was nog steeds te duur.
Er moest dus iets anders komen. Een auto die goed is voor de lange zit, betrouwbaar is, maar ook nog wat uitstraling heeft. Veel auto's vielen af om diverse redenen. Alle auto's van de VAG groep vallen bij mij al per definite af. Waarom is een lang verhaal en niet geschikt voor een review.
De 3 serie bleef over. In totaal 3 verschillende auto's bekeken, achteraf hadden het er veel meer moeten zijn en moest er wat meer tijd gereserveerd worden voor de zoektocht. Maar goed, mijn eerste auto, ik wilde snel een eigen auto en het kon niet vlug genoeg gaan.
Het liefst een 320i, alleen al voor het geluid. Maar ja, 150 pk en verzekering op je 18e is geen succes. De 318 en 316 bleven over. Diesel was ook een mogelijkheid, maar die vond ik te traag. Een 325 TD(s) is BMW's beste blok ooit gebouwd, alleen is veel te duur. Uiteindelijk is het een 316i van 1995 geworden met 214000 kilometer gereden, in de kleur Bostongrün Metallic. De eerder bekeken auto's stonden bij autohandelaren, wat ik ontzettende vervelende mensen vindt. Puur alleen uit op snel cashen, zonder enig gevoel voor de klant of auto. De gekochte 316 stond bij een dealer en dat is keurig verlopen. De auto is met APK gekocht.

Hoe rijdt die auto nu?
Fantastisch. Ik moet wel zeggen dat die best traag is. Bijvoorbeeld van 80-120 in z'n vier met een paar man mee en wat bagage; duurt gewoon erg lang. Het is echt een toerenblok. Dat betekent dus dat het geen auto is voor korte afstanden. Het vermogen zit hoog in het toerengebied en daardoor moet je redelijk wat toeren maken voor die wat doet. Op korte afstanden betekent dus veel verbruik, ongeveer 1:10,5. Maar op de lange afstand daarentegen rijd ik met gemak 1:15. Verder is het gevoel in het stuur nog altijd het sterke punt van deze auto. Je weet gewoon precies wat de voorwielen doen. Verder vind ik de auto best wel overhangen, maar is wel erg koersvast. Opvallend ook hoe comfortabel deze auto is. Totaal geen hard geveerde auto, zoals wel eens wordt gezegd van BMW. Echt super comfortabel zonder Amerikaans te worden. Echt een heerlijke auto voor vooral de lange afstanden.

Verder kan je merken dat deze auto toch wel een "premium" merk is. Het is tegenwoordig een verkracht marketingwoord van de gewone fabrikant, maar het bestaat wel. In kleine details kan je merken dat er over de auto is nagedacht. Deze auto is trouwens best leuk uitgevoerd met 4 maal elektrische ramen, alarm, buitentemperatuurmeter en middenarmsteun.

Het kopen van deze auto is mij afgeraden door veel mensen. Omdat het een BMW is, wat voor veel mensen staat voor macho, patser en compensatiegedrag. Als je dat vindt, prima. Ik geniet van deze auto elke keer als ik erin stap, no matter what. Ik stap met een grote smile in. Ik moet wel bekennen dat ik niet altijd even zachtjes rijd. Het imago dat mensen van zo'n auto hebben is niet altijd onterecht, maar wel erg generaliserend. Gelukkig valt mijn auto wel mee met de 15 inch wieldoppen :D.

Problemen?
Redelijk wat. En dat werpt wel een hele smet op die auto die zo goed rijdt. Ik twijfel wel aan de kwaliteit van BMW. Met name roest is een probleem. Bij de kofferbakklep, wielkasten en onderkant van de "sideskirts" hebben erg veel last van dit kwaaltje.
Verder ben ik ontzettend veel geld kwijt geweest aan een probleem wat nog steeds speelt. De multiriem die piept. Alle rollen, multiriem en spanner zijn vervangen en nog steeds piept de riem. Dat niet alle monteurs verstand hebben van auto's ben ik ook wel achter; in sommige gevallen doe ik het sneller met minder gereedschap. Nu laat ik het maar zo, de auto gaat toch over een tijdje weg.

Verder is het stuurslot vervangen. Een hele vreemde geschiedenis, maar bij Kwikfit tijdens de APK vertelde ze mij dat ze de auto niet konden starten, omdat de sleutel niet omgedraaid kon worden. Ze zeiden dat het stuurslot kapot was en dus vervangen moest worden. Omdat ik in het buitenland was voor langere tijd dacht ik dat het klopte. Maar ik wilde geen nieuw stuurslot dat was te duur en de auto niet meer waard. Een tweedehands stuurslot zou ingebouwd worden door een dorpsgarage. De auto op een ambulance, want kon niet meer rijden. Het alarm communiceert met de sleutel en als hij die sleutel niet kent gaat die ook niet rijden. Probleem dus. Oplossing, het stuurslot is vervangen en de oude sleutel is in het stuurhuis vastgebonden zodat het blijft communiceren en toch met een andere sleutel gereden kan worden. Achteraf was deze dure geschiedenis niet nodig geweest, want het was niet het stuurslot, maar de sleutel die versleten was. Hoorde ik dus achteraf van een monteur waaraan ik de geschiedenis vertelde. Alles terug redenerend bleek dit heel goed mogelijk. Het stomme is dat ze bij beide garages dit niet hebben bedacht. Ik ga daar dus nooit meer heen. Het heeft me ongeveer 850 eurootjes gekost en dat is een klap geld voor iets wat dikke onzin is.

Verder zijn er nog draagarmen vervangen. En nog wat kleine dingetjes die bij elkaar opgeteld ook nog behoorlijk wat gekost hebben.

Verder zijn er nieuwe bandjes ondergekomen. Zomerbandjes welteverstaan, winterbandjes zijn onzin in Nederland. Ik rijdt best veel voor een HBO student, ongeveer 20000 kilometer per jaar. Dus de auto moet gewoon goed zijn, klaar. Op dit moment doet die het weer goed. De roest is een probleem, maar ik ga niet teveel meer uitgeven aan deze BMW.
Verder heb ik geen problemen met de auto, op de idiote benzineprijzen na. De motor kan nog makkelijk tot 3 ton lopen(*klopt af*) en is echt degelijk. Of de rest van de auto het haalt betwijfel ik. In ieder geval niet bij mij, want ik doe deze over een tijdje weg.

Of ik ooit weer een BMW koop? Misschien een E46 of de 5 serie van rond de milleniumwisseling, maar zeker geen andere.
Een ding is zeker:er komt vroeg of laat een Mercedes. Want in Munchen bouwen ze goede auto's, maar in Stuttgart bouwen ze alleen het allerbeste.

*Update 242000 Kilometer*
De auto is bij een garage geweest voor een kleine beurt. Helaas kwamen in die kleine beurt allerlei mankementen aan het licht. De totale kosten van het repareren zouden rond de 500 euro gaan liggen. Dat was voor mij te veel van het goede en aangezien ik al langer aan het kijken was voor een andere auto was dit de spreekwoordelijke druppel. Ik heb het noodzakelijke laten doen zodat ik in ieder geval voorlopig veilig kan rijden en dan maar op zoek naar een ander.

En dat is gelukt. Het is een BMW 318 van 2002 geworden. Ik moet zeggen: mijn lieve 316i ga ik missen. Want eerlijk is eerlijk: wat reed die goed. Ik heb vele snelweg kilometers er mee gereden en dan is die in z'n element. Van stad en drukte moet de auto niks hebben. Maar op de snelweg; vanaf 120 trekt die echt goed. Vele diesel leasesletten ben je te snel af. Het is geen snelle auto naar de 100, maar boven de 3500 RPM trekt die echt bijzonder goed. Dan heb je echt niet meer nodig, tenzij je wilt 200+ op de Autobahn.
Deze auto zal altijd in mijn gedachten blijven als mijn eerste auto. Als een auto waar ik van houd en waar ik om geef. Het was niet altijd koe en ei met die auto, maar heeft me nooit in de steek gelaten. Nooit, hij deed het altijd. En hij was nooit vies van een relatief snelle rit of van een snelle bocht.
Er zijn wel wat problemen die me ook bij blijven aan die auto. Zo is roest echt een probleem geweest. Bij de laatste beurt ook weer: remleiding geroest, uitlaat geroest en de ophanging van de uitlaat doorgeroest, gat in de dorpel geroest, enzovoort. Dan heb ik het nog niet eens over de roest op de carrosserie en het gepiep van de multiriem bij koude motor. Verder merk je gewoon heel goed dat die auto zeventien jaar is geworden. Er zijn meer auto's die het niet halen, dan wel. En dat is een compliment richting BMW, want je merkt gewoon dat er over die auto is nagedacht en dat het in die tijd het neusje van de zalm was, qua techniek.

Het is gewoon een ontzettend fijne auto geweest. En ik zal er met weemoed aan terug denken. Aan alles komt een eind en deze mag zijn verdere leven slijten in Libië, waardoor oorlogsgeweld vele auto's zijn vernietigd. En de volgende eigenaar zal net als ik zeggen: wat een fantastische auto. En hij zal het waarschijnlijk gaan repareren met tailleripjes en ijzerdraad, maar hij zal er trots op zijn. Net als ik dat ben.

De koper van mijn auto is gelijk de verkoper van mijn volgende auto. En hij was positief verrast over de staat van de motor. Hij zei letterlijk "het loopt als een naaimachientje". En daar ben ik trots op, want ik heb er niet altijd zachtjes mee gereden, maar warmdraaien is toch wel mijn belangrijkste regel.

Bij deze officieel: de BMW E36 verdient een plekje tussen de allerfijnste auto's ter wereld. Degene die hem gereden heeft weet ik wat bedoel.

Goed en nu? Een BMW 318i e46 uit 2002. In alles is die meer geworden: meer gewicht, meer vermogen, kost meer, meer luxe, enzovoort. Behalve het verbruik: dat schijnt op hetzelfde niveau te liggen als bij de E36. En dat is toch wel fijn om te weten als je weet dat de benzine binnenkort 2 euro wordt.
Voor wat het waard is: ik zal er nog een fotootje bij plakken van de E36.