Menu
| Uitvoering | 156 2.0 T.Spark 16V Selespeed |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Semi Automaat |
| Bouwjaar | 2000 |
| Jaar van aanschaf | 2007 |
| KM-stand bij aanschaf | 100.000 km |
| KM-stand laatst | 100.000 km |
Intro
Toen ik twee jaar geleden naar Australie verhuisde, was mijn grootste uitdaging het zoeken en kopen van een nieuwe eigen auto. Aangezien ik de voorgaande 10 jaar alleen maar lease auto's had gereden en de baas altijd betaalde, was het geen gemakkelijke keuze, zeker na de grote verhuizing.
Ik ging eigenlijk langs deze dealer (www.prestigeformula.com.au) om naar een Mercedes ML te kijken, maar die bleek te duur. De verkoper wees me toen op deze 156. Een knalrode 2 liter Twinspark Selespeed uit 2000, ik was direct verkocht.
Exterieur
Need I say more? Kijk maar naar de foto's en je begrijpt waarom ik de auto wilde. In de twee jaar dat ik hem in bezit had, heb ik alleen maar positieve reacties gehad, vooral omdat Alfa Romeo's hier nogal schaars zijn. Vooral de achterdeuren en de voorste deurgrepen, het went nooit. Niets is te veel, de 16inch standaard velgen passen perfect en hoeven ook niet groter te zijn, de manier waarop de lijn van de koplampen doorloopt naar de achterlichten. Normaal gesproken vind ik dat, iets mooi noemen te subjectief is, maar deze auto is dat gewoon. Ik kan er eindeloos naar kijken.
Interieur
Al dat mooie wordt binninin gewoon verder doorgezet. De ronde BH-klokken, het strak kleine leren stuur met de Selespeed knopjes en het lijnenspel van het dashboard, alles past als een handschoen.
Je moet echter niet te groot, mijn gemiddelde postuur van 174cm vindt het allemaal prima, de stoel, het stuur en de klokken, maar als je groter bent, pech...
De materialen zijn hoogstaand en degelijk, zelfs na 8 jaar.
De algehele ruimte voor een koppel is voldoende, wellicht zelfs voor een klein gezin, maar bij je tweede kind moet je toen op zoek naar iets anders.
Rijervaring
Mijn toenmalige partner reed in die tijd een BMW 330CI uit 2005 en die ging rete hard, maar zodra we de Adelaide Hills in reden, legde ze het gewoon af. De Alfa ligt gewoon veel neutraler en veiliger op de weg, zonder ESP/DSC en zelfs zonder traction control. Op een bochten parcour, gingen de 155pk veel makkelijk de weg op. Het stuurt lekker licht (niet te) en direct.
En de Selespeed is een genot, maar eist gewenning. Het is heerlijk om handmatig hard te gaan, maar ook geweldig om bij de Mac met een shake in je hand automatisch weg te rijden.
Conclusie
Dit is is waarschijnlijk mijn mooiste auto ooit en ik heb wat auto's gehad (Peugeot's, BMW's, etc) of het mijn beste is? De Alfa is een auto met karakter, elke rit is anders. Soms reed ie echt dramtisch slecht, meestal voorbarig goed. Maar bij 136000km kwam de grote beurt in zicht en gaf de Selespeed bij heet weer (35 graden plus) problemen, in combinatie met de te vervangen riem, ben ik teruggegaan naar Prestige Formula en heb ik de Saab 9-3 Aero gekocht. Wellicht komt er ooit weer een Alfa liefst een GT.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lezersreacties (0)
Reageren