Menu
| Uitvoering | 156 1.8 T.Spark 16V Lusso |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2001 |
| Jaar van aanschaf | 2008 |
| KM-stand bij aanschaf | 67.550 km |
| KM-stand laatst | 70.000 km |
Tja, een alfa. Volgens de mannen van Top Gear moet je als echte auto liefhebber er minstens een versleten hebben in je carriere. Of dat me er nu toe gezet heeft om er een aan te schaffen is natuurlijk onzin, maar het is een merk dat zeker tot de verbeelding spreekt. Bij mij als autoliefhebber zeker ook.
Dus, na een Mercedes 190 gekocht te hebben, die na een half jaar al zoveel gebreken vertoonde dat de lol er wel af was (terwijl dat nu juist een van de auto's zou moeten zijn die als ultiem betrouwbaar te boek staat) heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben gaan kijken naar een 156. Toevallig stond er een bij de handelaar waar ik mn mercedes vandaan had, dus onder het motto: "hier heb je de rommel weer terug" ruilde ik in op een blauwe 156.
Kilometerstand stond op 69550, waar volgens de handelaar eerlijkheidshalve bijgezegd werd dat daar een ton bij geteld moest worden, maar dat het display maar 5 cijfers had. Ik geloofde het ook nog, maar de auto maakte een nette indruk, iets wat ik in jaren van auto's verslijten als mijn eigen troef ben gaan zien en waar ik meestal ook wel op kan vertrouwen (behalve dus bij die 190).
En de eerst 2 jaar die ik er nu op heb zitten zijn ook, ondanks wat kleine dingetjes (de airco was leeg, bijvoorbeeld) naar tevredenenheid voltooid. Ik kwam er zelfs al achter dat de kilometerstand niet een ton minder was, maar bijna 140000, waarmee de stand nu dus een goeie op een 240000km staat.
En, zoals misschien al blijkt uit het verhaal, begint het feest wat onbetrouwbaarheid heet nu vorm aan te nemen.
Ik ging voor de jaarlijkse APK, vooralsnog met een grenzeloos vertrouwen.
Totdat er aan de onderkant een beetje tectyl los bleek te zitten. De keurmeester prikte er eens achteloos met een schroevendraaier doorheen, en hij ging er ook daadwerkelijk doorheen...
Kats verrot, die bodem. En er bleek tevens links en rechts een fuseekogel versleten, dus daar sta je dan met je grenzeloze vertrouwen...
Maar hoe gek het ook klinkt, en mede omdat de kosten voor reparatie mee bleken te vallen en ik veel zelf gedaan heb, rij ik nog steeds in deze auto. Ik heb daarbij veel hulp gehad via het alfa forum, waar tussen de hobbyisten zoals ik ook een paar kenners rondzwerven, die er een dagtaak van lijken te maken om vragen van ons hobbyisten te beantwoorden.
En uiteindelijk kom je tot het "point of no return": het punt waar de kosten die je in je auto gestopt hebt zodanig zijn opgelopen dat je je afvraagt of het einde van de auto in zicht is, of dat een andere auto toch verstandiger is.
Mijn conclusie is vooralsnog: rijden in die prachtige 156!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
