Alfa Romeo 147 1.6 T.Spark 16V Progression (2002) #2

autoreview

8 januari 2022 om 17:52

Uitvoering	147 1.6 T.Spark 16V Progression
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2002
Jaar van aanschaf	2018
KM-stand bij aanschaf	122.667 km
KM-stand laatst	144.657 km

WAAROM EEN ALFA-ROMEO?

122.667 km
20 januari 2018

"Iedere autoliefhebber moet één keer in zijn leven een Alfa Romeo bezitten..." zo kwam mij ter ore in de oriëntatiefase voor de aanschaf van mijn eerste auto. "...maar na één Alfa nooit meer." Het laatste deel van deze uitspraak doelt natuurlijk op de matige betrouwbaarheid waar Alfa Romeo's om bekend staan. Ik ben dus gewaarschuwd, maar heb er toch één gekocht. De komende jaren moeten gaan uitwijzen of het ook de laatste zal zijn.

Eerst even terug naar 6 maanden vóór de aanschaf van mijn eerste auto. Ik ben nog student en heb strikt genomen geen auto nodig, maar ik mis het enorm. Vanwege de kosten heb ik zo lang mogelijk geprobeerd om de aanschaf van mijn eerste auto uit te stellen, totdat zich pakweg een halfjaar geleden een buitenkansje voordeed. Een vriendin van me ging een semester in het buitenland volgen en ik mocht in de tussentijd op haar Toyota Starlet passen (zie ook mijn andere review). Inmiddels zijn de maanden in de Starlet voorbij gevlogen en is de auto terug bij de eerdere eigenares. Zoals verwacht went de luxe van een eigen auto snel, en ik ben dan ook niet van plan om voortaan weer met de trein te gaan.

Er moest dus een auto komen en ik had niet de intentie om daar nog lang mee te wachten. Gezien mijn studentenbestaan was ik op zoek naar een auto onder de €4000, maar ik wil toch graag een leuk rijdende, volwassen auto. Dan ben je dus automatisch aangewezen op een wat ouder exemplaar. Ik had de volgende shortlist samengesteld:

- Toyota Corolla (ik kwam immers uit een Starlet)
- Volkswagen Bora (jeugdsentiment, mijn ouders hadden er vroeger één)
- Alfa Romeo 147 (de mooiste auto voor dit geld)

Aangezien mijn vriendin de andere twee opties maar niets vond, en ik inmiddels steeds meer gecharmeerd raakte van het model, besloten dat het een 147 moest worden. In eerste instantie was mijn oog gevallen op een donkerblauw exemplaar met bruine lederen bekleding, maar deze was helaas al verkocht. Aangezien ik toch een 147 wilde (en het liefst een beetje snel), besloten om een afspraak te maken voor een proefrit met de 21-JN-SX. Het is natuurlijk nooit verstandig om de eerste auto te kopen die je proefrijdt, maar ik deed het toch. Voor €2450 ben ik de gelukkige eigenaar van deze lichtblauwe Alfa Romeo 147. De tijd zal leren of ik er spijt van krijg.

EERSTE INDRUK

122.667 km
27 januari 2018

Een week later kon ik de auto ophalen. Dit is het moment waar ik al zo lang naar had uitgekeken: de eerste kilometers in een auto die écht van mij is. Vanzelfsprekend voelde ik me de koning te rijk. De stap vanuit de Starlet is natuurlijk enorm. Het eerste wat opvalt is dan ook de verfijning en de stilte aan boord, al zegt dit waarschijnlijk meer over de Starlet dan over de 147. In de kleine Toyota was het lastig om met 120 km/u een gesprek te voeren of naar de radio te luisteren. Dat is in de Alfa echt wel anders.

Hoe rijdt dat dan, zo’n Alfa Romeo? Nou, best goed eigenlijk. Ik denk zelfs dat er voor dit bedrag weinig auto’s zijn die beter rijden dan dit (anders houd ik me graag aanbevolen). De auto voelt koersvast en ligt stevig op de weg. De 147 was destijds een C-segment auto en hier merk ik het verschil met veel van mijn vrienden die in A- of B-segmenters rijden. Ook als deze auto’s soms veel moderner zijn, voelt mijn Alfa meestal veel volwassener aan. Dit verschil merk je met name op hoge snelheid of bijvoorbeeld als het hard waait. Het stuurgevoel is lekker stevig, in bochten en lange doordraaiers houdt hij zich precies zoals je van een Alfa Romeo mag verwachten.

Mijn 147 is uitgerust met de basismotor: de 1.6 Twin Spark met 105 pk. Deze motor gedraagt zich precies zoals je van een atmosferische benzinemotor mag verwachten. Hij haalt mooi door in de toeren en gaat dan ook steeds beter klinken. Over de prestaties ben ik gematigd tevreden. Het vermogen is voor mij voldoende, het koppel ben ik minder over te spreken. 140Nm vind ik aan de lage kant voor een auto die leeg 1185 kg is. Door dit gewicht voelt de auto altijd heel stabiel aan, maar het zorgt er ook voor dat hij traag op gang komt. Een stoplichtsprint zul je hier niet snel mee winnen. Eenmaal op snelheid is er voldoende vermogen en blijft hij tot ver na de 130 km/u doorlopen.

NIET HELEMAAL PERFECT

122.950 km
3 februari 2018

Voordat ik de auto opgehaald heb, heeft de handelaar nog wat kleine puntjes aangepakt. Zoals afgesproken is de loshangende handremkabel opnieuw vastgezet, en is de airbagstoring verholpen. De auto heb ik zonder enige vorm van garantie gekocht, maar omdat ik graag wilde weten wat ik in huis gehaald heb toch een afspraak gemaakt bij de lokale dorpsgarage. Na een paar dagen rijden is de 147 helemaal nagekeken, waarna er (natuurlijk) een aantal gebreken naar voren kwamen:

- Koppakking lek
- Bijgeluid startmotor
- Niet goed uitgelijnd
- Scheef afgesleten voorbanden

Ik maakte mij de meeste zorgen om de lekke koppakking aangezien dit best prijzig kan zijn om te laten vervangen. Volgens de dorpsgarage lekt er koelvloeistof aan de achterkant van het blok. Er zit ook ‘mayonaise’ in de binnenkant van de olievuldop (stom dat ik dit tijdens de proefrit niet gecheckt heb). Met deze klachten ben ik teruggegaan naar de handelaar. De ‘mayonaise’ in de olievuldop zou normaal zijn voor een auto die altijd korte stukjes heeft gereden. De koelvloeistoflekkage bleek een versleten slangklem en is kosteloos verholpen. Ik heb de olievuldop een keer schoongemaakt, voorlopig houd ik het goed in de gaten.

De startmotor maakt veel geluid bij het starten en lijkt hierbij door te slaan. Volgens de dorpsgarage kan de auto hiermee oud worden. Ik heb besloten om het nog even aan te kijken. Als ik me er aan blijf storen zal deze op termijn ook gerepareerd of vervangen moeten worden.

De problemen met de uitlijning zijn waarschijnlijk ontstaan vlak voor of na het ophalen van de auto. Tijden de proefrit had ik nergens last van, maar nu trekt de auto stevig naar rechts. De uitlijning is natuurlijk ook de oorzaak van de scheef afgesleten banden. Bij de dorpsgarage is de Alfa opnieuw uitgelijnd en zijn er twee nieuwe voorbanden gemonteerd. De kosten hiervoor waren dan ook voor eigen rekening, maar dit vind ik geen probleem. De huidige Uniroyals beginnen droogteverschijnselen te vertonen dus ik was sowieso van plan om deze te vervangen door A-merk banden. Nu zijn er twee nieuwe Continental Premium Contact 5 (195/65R15H) opgelegd. Vervolgens thuis de voor- en achterwielen omgewisseld, zodat de oudere Uniroyals nu voorop liggen en het hardste slijten. Die worden volgend jaar vervangen voor 2 nieuwe Continentals, zodat er dan op alle vier de wielen nieuwe A-merk banden liggen.

Als laatste heb ik de garage ook gevraagd naar de algemene staat van de auto: heb ik een slimme aankoop gedaan? Dit bleek helemaal niet tegen te vallen. Van onderen is er nog maar weinig roest te zien. Motor en bak lijken ook in prima staat. Het onderstel ziet er over het algemeen netjes uit, al beginnen er hier en daar wel wat rubbers uit te drogen. Dit lijkt me onvermijdelijk bij een auto van bijna 16 jaar oud.

Al met al was het vooral een tegenvaller dat mijn nieuwe aanwinst eerst een tijdje bij de garage moest staan voordat ik er echt mee kon gaan sturen. Nu is alles opgelost en kan de fun beginnen. Ik zal regelmatig een update plaatsen om een zo goed mogelijk beeld te scheppen van hoe het is om Alfa-Romeo bezitter te zijn (met de daarbij horende voor- en nadelen). Als er vragen of opmerkingen zijn vind ik het altijd leuk om te horen.

DE EERSTE BEURT

128.705 km
11 juni 2018

De eerste paarduizend kilometer zitten erop en het is tijd voor een nieuwe APK en een kleine beurt. Zoals de meeste lieden op deze site ben ik nogal begaan bij mijn auto, dus ik had voor de beurt al een aantal punten opgesomd die aangepakt zouden moeten worden. Het lijstje zag er als volgt uit:

- Schokdempers achter
- Bijgeluid startmotor
- Storingslampje airbag

Ik kreeg het vermoeden dat de schokdempers achter niet meer helemaal fris zijn, omdat de achterkant tijdens het rijden erg slap aanvoelt. Bij het rijden over drempels (zeker met passagiers achterin) stuit de auto regelmatig op zijn einduitslag. Het vermoeden bleek juist, één van de schokdempers was lek. Beide schokdempers achter zijn vervangen door exemplaren van Monroe. Achteraf gezien was dit misschien een mooi moment om de auto rondom van wat mooier spul te voorzien. Om de onderhoudskosten wat te drukken zo lang ik nog student ben is dit echter een prima oplossing.

Het bijgeluid/doorslaan van de startmotor is me blijven irriteren dus ik wilde graag dat dit aangepakt werd. Vervangen bleek niet nodig en na een revisie van de startmotor is het probleem verholpen. Uiteindelijk heeft dit een paar tientjes gekost, dus dat was een meevaller.

De storing van de airbag is helaas teruggekeerd, het lampje is opnieuw aangegaan. Volgens de garage zit de storing in het ontstekingsmechanisme van de gordijnairbag aan de passagierskant. Ze hebben dit echter niet kunnen maken omdat het juiste onderdeel niet beschikbaar was. Na wat lezen op internet kom ik er echter achter dat het probleem waarschijnlijk in de connector onder de stoel zit. Daarom zelf maar met de soldeerbout aan de slag gegaan om deze verbinding door te solderen. Het lampje is hierna een tijdje uit geweest, maar is nu weer aan. Voorlopig hopen we dus maar dat we de airbags niet nodig hebben...

Een tegenvaller bij deze beurt is dat de dikte van de remschijven aan de voorkant ondermaats bleek. Hier zijn dus twee nieuwe schijven en nieuwe blokken gemonteerd. Dit zijn natuurlijk slijtageonderdelen dus op den duur ontkom je hier toch niet aan. Als het goed is moet ik hier dus weer lang mee vooruit kunnen.

Op de remmen na zijn er tijdens de beurt geen onverwachte zaken naar boven gekomen, de APK is zonder aandachtspunten weer een jaartje verlengd. De ‘mayonaise’ in de olievuldop is niet meer teruggekeerd, dus waarschijnlijk valt het eerder genoemde probleem met de koppakking mee. Wellicht scheelt het dat ik vooral lange stukken rijd en de motor dus regelmatig goed op temperatuur komt. Voorlopig rijden we lekker door met de 147 en ik hoop dat deze mij nog veel plezierige kilometers mag bezorgen.

EEN JAAR VERDER

144.657 km
17 juni 2019

Het is inmiddels weer een jaar geleden sinds het laatste onderhoud, dus het is tijd voor een grote beurt en een verse APK voor de Alfa. Ik heb in de tussentijd met veel plezier in de auto gereden en geen klachten gehad. Net als de vorige keer heb ik een lijstje gemaakt met de zaken waarvan ik denk dat ze moeten worden aangepakt bij de garage. Deze keer zag het er vrij overzichtelijk uit:

- Grote beurt + APK
- 2 nieuwe voorbanden
- Vervangen remvloeistof
- Opnieuw verhelpen airbagstoring

De laatste twee Uniroyals zijn nu ook vervangen door twee Continentals, waardoor er nu vier dezelfde banden onder de auto liggen. Het is al door veel mensen onderschreven, maar nu kan ik ook voor mezelf bevestigen dat nieuwe banden een enorm verschil kunnen maken in het rijgedrag van een auto. Ik ben erg tevreden over deze Continental Premium Contact 5 in de maat 195/65R15H. Deze banden hebben een iets hogere wang dan de standaardbanden op de 147 (195/60R15) en dit zou ik iedereen aanbevelen. Het voelt net iets meer solide aan, en omdat de bandomtrek iets groter is maakt de auto op snelheid net iets minder toeren. Op deze manier blijft de motor precies onder de 4000 toeren bij 120 km/u, wat ongeveer het kantelpunt lijkt te zijn wanneer de auto echt herrie begint te maken. De grip is goed, het kost veel moeite om de auto van zijn stuk te brengen met de nieuwe banden. Het speelse is er hiermee een beetje van af, maar het geeft natuurlijk wel een veilig gevoel.

Af en toe kijk ik eens onder de motorkap en het was me opgevallen dat de remvloeistof helemaal zwart is. Keurmeester Joep Schuurman heeft in de Klokje-rond video’s van Autoweek al regelmatig aangegeven dat dit vaak het ‘vergeten kindje’ is bij het onderhoud, dus het leek me goed om deze ook eens te laten vervangen. Nu is de vloeistof weer mooi helder dus moet ik hier voorlopig weer mee vooruit kunnen. Op deze manier probeer ik (zoals eerder met bijvoorbeeld de banden en schokdempers) wat achterstallig onderhoud weg te werken, zodat ik altijd met een goede en betrouwbare auto onderweg ben.

Net als een jaar geleden heb ik opnieuw gevraagd of de airbagstoring kon worden opgelost. Helaas is dit wederom niet gelukt dus heb ik besloten om het hier maar bij te laten. Gelukkig past het storingslampje goed bij de rest van de dashboardverlichting (beide rood)!

De rest van de grote beurt leverde gelukkig weinig verrassingen op. De bougies zijn vervangen en dit is natuurlijk iets prijziger dan bij de meeste auto’s. De Twin Spark motoren hebben 2 bougies per cilinder dus moesten er in mijn geval 8 bougies vervangen worden. Verder zijn er een aantal uitlaatrubbers vervangen, maar dit zijn natuurlijk de kosten niet.

Inmiddels zijn er natuurlijk ook wat andere zaken waar ik al wat over kan vertellen. Zo verbruikt de motor ongeveer een liter olie op zo’n 3000-4000 kilometer, afhankelijk van de rijstijl. Na eens wat rondgezocht en gevraagd te hebben is dit nog best netjes voor een Twin Spark, er zijn genoeg gevallen bekend waar er elke 1000 kilometer een liter olie bijgevuld mag worden. Zo lang ik dit goed in de gaten houd en de motor niet droog komt te staan moet dit dan ook geen probleem zijn. Een geestig detail vind ik de sticker met de tekst “Heeft u het oliepeil al gecontroleerd?” in de tankklep. Ze weten bij Alfa Romeo dus donders goed wat er speelt. Behalve olie moet ik ook af en toe een scheutje koelvloeistof bijvullen. Ook dit houd ik goed in de gaten en zo lang het niet meer wordt lijkt het met niet nodig om dit aan te pakken. Voorlopig rijden we in ieder geval lekker door met de 147. Binnenkort mag deze mee op vakantie naar Frankrijk en volgens mij is hij daar helemaal klaar voor nu!

3,8