Weblog Bas - Waarom range anxiety wel degelijk een thema is

Afgelopen week haalde ik zo 18,4 kWh/100 km met de Mercedes EQS SUV. Stond ik echt van te kijken. Voor zo’n enorme tank is dat bij temperaturen onder de tien graden onwaarschijnlijk goed. Vooral omdat het me onder vergelijkbare omstandigheden met de lagere maar dito zwaarlijvige BMW i7 niet lukte. Daar bleek 21 kWh/100 km het maximaal haalbare, terwijl hij het voor ruim 2.600 kilo vlees meer dan behoorlijk deed – zie foto. Dan zie je hoe de ingenieurs hun best doen. Tot nu toe leek bij de Duitse premiumspelers BMW qua energie-efficiency voorop te lopen, maar Mercedes zet met zijn extreem gestroomlijnde modellen echte stappen, al blijft Tesla koning sparen.

De massamerken komen helemaal niet in de buurt van die benchmark. De Volkswagen ID5 GTX haalde in een Duitse test een verbruiksgemiddelde van 26,2 kWh/100 km. Dat is echt veel, en meer dan nodig. Ik kwam met ID4, ID5 en de verwanten van Skoda en Audi onder de twintig, zij het soms met moeite.

Dat de testverbruiken in autobladen meestal ver boven de mijne liggen heeft zijn oorzaken. Ik test in een vlak land, rijd zo voorzichtig mogelijk. Daarmee zijn mijn uitslagen nog niet onrealistisch. Iedere EV-rijder kan met een beetje opletten mijn scores halen. Ik ga niet negentig rijden. De airco blijft aan, bij inhaalacties tik ik af en toe heus de 130 aan. Maar in de praktijk zitten de bladen natuurlijk dichter bij de ontnuchterende realiteit dan ik. Je kijkt niet de hele dag op je snelheidsmeter. De werkende mens heeft soms nu eenmaal haast.

Alle begrip. Het betekent wel dat je met de 77,4 kWh-accu van je ID5 zonder mijn voorzorgsmaatregelen niet eens de 300 kilometer haalt. En berg je maar, als de omstandigheden tegenzitten. Weer en wind hebben een dramatische impact op je rijbereik en dus je bewegingsvrijheid. Het verschil tussen voor- en tegenwind is bij een BMW i7 dat tussen 21 en 26 kWh per honderd kilometer. De ID Buzz die ik in een zonnig nazomers Denemarken onder de twintig kreeg, kwam afgelopen maand na 168 kilometer storm en regen tot 26,9. Boing.

Jaja, wisten we allemaal al. Gelukkig kunnen we er rekening mee houden, en laden we nu sneller dan we tien jaar geleden konden dromen. Niettemin staan we te weinig bij de onontkoombare conclusie stil; dat voor laadstopvrije lange afstanden met elektrische auto’s nog steeds enorme accu’s nodig zijn. Bij de i7 (105 kWh) en de EQS suv (108) heb ik na oplaadbeurten meer dan 500 kilometer op de displays zien verschijnen. Maar bij een nonchalant bereden elektrische middenklasser is op een winderige februaridag na 300 kilometer de koek op. Meer kan. Moet je wel bulken van het geld. Of je breekt met je premiumverslaving en koopt een Model 3 Long Range voor de helft van wat die dikke Duitsers kosten. Maar misschien wilde je toch liever een Mercedes of een BMW. Of, kuchkuch, iets betaalbaars.

Het thema wordt een beetje weggewuifd, over range anxiety mag je van de optimisten niet meer zeuren, maar ik ben ervan overtuigd dat die nog altijd vrij veel mensen tegenhoudt. Mij als EV-rijder soms ook. Dan pak ik, als het stormt of vriest, toch liever de Volvo of de Audi om in het verre westen een elektrische Mercedes op te pikken. Even geen zin in kleumen, sorry. Even geen zin in kielekiele-stress.

Daarom moeten die solid state-accu’s er binnen enkele jaren echt komen, anders blijft de actieradius met de bijbehorende vrijheidsbeperkingen een struikelblok voor kopers, helemaal als ze groot geld uitgeven. Laat ik het zo zeggen: ik zie bij de BMW-dealer iets teveel iX’en staan. Fenomenale auto. Maar de accu van de instapper, met een paar opties snel een ton, heeft een nettocapaciteit van 71 kWh en een laadsnelheid van 150 kW. Dat wil je niet. Temeer omdat het nogal druk is bij de laadpaal. Zelfs in Groningen moet je bij Fastned tegenwoordig regelmatig op je beurt wachten, en bij De Hackelaar langs de A1 zag ik het afgelopen week krioelen van de wachtenden. Hoe voel je je dan, als je net een enorme bak geld hebt uitgegeven? Nou, dat kan ik je uitleggen.