Opel-praat

Vorige week zat ik (tijdens een nadere kennismaking met Opel's conceptcar Antara GTC) in de auto met een PR-man uit Rüsselsheim. Al rijdend babbelden we over van alles en nog wat. Op een gegeven moment (het leek bijna onvermijdelijk) ging het gesprek over de Landwind. Bij Opel blijken ze goed ziek te zijn van deze Chinese terreinwagen: doordat de auto op de Frontera lijkt (hij is slechts uiterlijk gekopieerd, onderhuids hebben ze niets met elkaar gemeen), associeert het publiek de eventuele onveiligheid van die auto ook met Opel-produkten. En daar zijn ze niet zo blij mee bij GM. Overigens was dit niet de reden om de volgend jaar te introduceren SUV van GM geen Frontera meer te noemen, de naam Antara stond al vast voordat de Landwind een voet op Europese bodem had gezet. Even verderop passeerden we een woonboulevard en kwam het onderwerp op alternatieve brandstoffen (wie z'n Billy-kast bij het Berlijnse filiaal van Ikea bestelt, heeft namelijk grote kans dat z'n pakketje thuis bezorgd wordt met een waterstof Zafira (van het oude type)). Op de vraag of er op basis van de nieuwe Zafira ook weer met waterstof en brandstofcellen geëxperimenteerd wordt, kwam een negatief antwoord. Volgens de PR-man zijn alternatieve aandrijfsystemen voor het grote publiek namelijk één pot nat. Brandstofcellen, hybride aandrijving, aardgas; hoe verschillend ook, de gemiddelde burger veegt het allemaal op één hoop. Vandaar dat er nu eerst gewerkt wordt aan systemen die dichter bij de consument staan. En dat zijn voorlopig de 'groene' brandstoffen die gewoon in een auto met verbrandingsmotor getankt kunnen worden, zodat er vanaf volgend voorjaar weer een aardgas-Zafira in de prijslijst staat.