Menu
keer dat ik in Nederland met het OV reis, zijn er tal van kleine ergernissen die mij er steeds weer van overtuigen in het vervolg de auto te nemen. Dat het hier eigenlijk wel meevalt, werd me duidelijk toen ik afgelopen weekend in Nouakchott (Mauritanië) was, alwaar de Dakar-karavaan van een welverdiende rustdag genoot. In de Mauritaanse hoofdstad persen ze met gemak twintig mensen in een bestelbusje, en wie er niet meer in past reist gewoon mee op de bumper. Bagage? Dat kan op het dak, net als schapen en geiten, die worden ook gewoon op het 
imperiaal gebonden. Ik heb met verbazing staan kijken hoe de oude Mercedes-busjes (sommigen nog voorzien van naam en adres van een Nederlands hoveniersbedrijf) amechtig hijgend en bijna bezwijkend onder hun zware last zich een weg banen door het drukke verkeer. Ik denk niet dat men in Nouakchott heeft bijgehouden hoeveel procent van de busjes er in 2005 op tijd zijn aangekomen. Het kan die mensen waarschijnlijk niets interesseren, en terecht. Hoe lang zal het duren voor ik me weer erger als ik in een overvolle tram naast een luidruchtige beller sta...
Autojournalist
Cornelis Kit (1971) behaalde in 1996 z’n diploma aan de HTS Autotechniek na het met succes afronden van een afstudeerproject bij NedCar in Born. Na z’n studie kwam hij al snel in de journalistiek terecht. Sinds 1999 is hij full-time autojournalist. Naast de praktische inzetbaarheid van auto’s gaat z’n aandacht vooral uit naar nieuwe technologieën en in het bijzonder naar alternatieve aandrijving. Brandstofcellen, hybride aandrijflijnen, eind vorige eeuw reed hij al met prototypes en nog steeds volgt hij de ontwikkelingen kritisch, sinds 2004 voor de tijdschriften AutoWeek en GTO. Misschien tegenstrijdig, maar z’n warme belangstelling hebben ook klassieke auto’s (veel ‘moderne’ techniek stamt vaak al uit vervlogen tijden) en de autosport (met name de techniek om zoveel mogelijk prestaties uit een druppel brandstof te halen, in wezen hetzelfde wat gebeurt bij het zuiniger maken van auto’s).
