GPS en obscure cd's

Vanochtend viel mijn oog op een stuk in De Telegraaf over een zwarte doos in de auto. In combinatie met een gps-verbinding kunnen verzekeraars exact in de gaten houden hoeveel kilometer je per maand aflegt. In het artikel wordt uitgelegd dat autobezitters een rekening krijgen die afhankelijk is van de hoeveelheid gereden kilometers. Klinkt heel mooi en nobel, wie veel rijdt betaalt meer dan iemand die minder in het verkeer aanwezig is. Ook kan met dit systeem het rijgedrag in de gaten gehouden worden, met als doel jongeren tot veiliger rijdrag te manen. Maar hier begint voor mij de schoen te wringen. Door jongeren het gevoel te geven dat er op ze gelet wordt, zouden ze zich minder snel misdragen. Dat zal gerust. Alleen ik ben geen jongere en houd me over het algemeen vrij keurig aan de regels. Maar omdat het systeem tot op de meter nauwkeurig in de gaten kan houden wanneer ik waar uithang is het met m'n privacy gedaan. Ik rijd namelijk iedere nacht om twee uur over polderweggetjes, achteruit en waar mogelijk slalommend. Nee, niet met een constante snelheid, maar op het ritme van de muziek uit m'n obscure cd-collectie. Ik stoor daar niemand mee, zelfs m'n vrouw merkt er niets van (ik loop namelijk op m'n tenen het huis uit en ben om drie uur weer terug). Maar ik ben nu bang dat een handige data-analist deze gegevens uit de computer weet te halen en de mensen van de afdeling "ziektenkostenverzekeringen" op de hoogte brengt (ze denken waarschijnlijk dat ik een psychiater nodig heb, wat een onzin!) en die verhogen alvast m'n premie. Zodoende zou m'n vrouw wel eens kunnen ontdekken wat ik 's nachts uitvreet. En dan zijn de poppen aan het dansen: dan wil ze natuurlijk ook mee en dat wil ik niet (ze heeft namelijk een andere muzieksmaak en moet niets van mijn cd's hebben).