50, hard zat!

9 november 2006 om 15:00

Collega De Bouvère schreef gisteren terecht over het zwalkende overheidsbeleid, eerst de snelheid van 100 km/h naar 80 terugschroeven en dadelijk weer terug naar 100. Jojo-effect. Verkeer & Waterstaat zou er goed aan doen door eens de andere kant op te kijken en de maximum snelheid juist verder moeten verlagen. Ik geef toe, daar is lef voor nodig, maar het zou zomaar kunnen werken. En gezien de andere experimenten van de laatste tijd hebben ze bij V&W lef genoeg.

Ik woon 16 km bij de redactie vandaan. Van die 16 km bestaat 11 km uit snelweg. Desalniettemin duurt een rit van huis naar kantoor (van deur tot deur) in deze donkere dagen met drukke ochtendspits soms 40 minuten. Tot aan de snelweg gaat het meestal wel vlot en vanaf de snelweg tot aan de AutoWeek-parkeergarage schiet het over het algemeen ook wel aardig op. Het grote struikelblok wordt gevormd door de 11 kilometer over de A10 en een stukje A2, dat wil niet vlotten.

Meer asfalt is een optie, maar voorlopig geen realiteit. En thuiswerken klinkt leuk, maar ik zou van m'n collega's vervreemden. Snelweg of niet, ik teken er voor om in de spits met een snelheid van 50 km/h te kunnen rijden. Afgezien van een enkel rood verkeerslicht zou ik dan in 19 minuten op de redactie (en 's avonds uiteraard weer thuis) kunnen zijn. Misschien is het dan ook beter om (om te beginnen in de Randstad) de maximumsnelheid te verlagen. De maximale 100 km/h (en 80 op de westelijke ring A10) blijken we in de praktijk namelijk niet aan te kunnen. Daarom, beste overheid, verlaag de snelheid van 07:00 tot 10:30 uur en van 15:00 tot 19:00 uur net als in de bebouwde kom tot maximaal 50 km/h! Lijkt me het experiment meer dan waard.

Cornelis Kit (1971) behaalde in 1996 z’n diploma aan de HTS Autotechniek na het met succes afronden van een afstudeerproject bij NedCar in Born. Na z’n studie kwam hij al snel in de journalistiek terecht. Sinds 1999 is hij full-time autojournalist. Naast de praktische inzetbaarheid van auto’s gaat z’n aandacht vooral uit naar nieuwe technologieën en in het bijzonder naar alternatieve aandrijving. Brandstofcellen, hybride aandrijflijnen, eind vorige eeuw reed hij al met prototypes en nog steeds volgt hij de ontwikkelingen kritisch, sinds 2004 voor de tijdschriften AutoWeek en GTO. Misschien tegenstrijdig, maar z’n warme belangstelling hebben ook klassieke auto’s (veel ‘moderne’ techniek stamt vaak al uit vervlogen tijden) en de autosport (met name de techniek om zoveel mogelijk prestaties uit een druppel brandstof te halen, in wezen hetzelfde wat gebeurt bij het zuiniger maken van auto’s).

32 Bekijk reacties