Test: Volvo S80 (2006)

'Scandinavian luxury' is de kreet die Volvo maar al te graag om haar nieuwe S80 toepast. Wat moeten we ons daar precies bij voorstellen? Op onze testroute door het zuiden van Zweden liggen de antwoorden eigenlijk al voor het oprapen. Het glooiende landschap, de bossen, de zee, de houten huizen, de ruimte, de koele bries, eigenlijk alle elementen die Zweden tot Zweden maken, die Scandinavië tot Scandinavië maken. Je zou het 't Ikea-gevoel kunnen noemen. Strak, ruimtelijk en licht. Normaal gesproken worden we niet warm of koud van dit soort marketingpraat maar in het geval van Volvo kunnen we ons er zeker wel iets bij voorstellen. Het is voor de Zweden ook een uitgelezen manier om zich te onderscheiden van de Duitse concurrentie. Een Volvo-rijder hoeft niet zo nodig te koop te lopen met wat hij bereikt heeft in het leven. Die houdt zich liever wat neutraal en bescheiden op de achtergrond. De nieuwe S80 sluit naadloos op dit plaatje aan; een keurige, modern gelijnde sedan die wel uitstraalt dat de eigenaar niet op een houtje hoeft te bijten, maar ook een auto waar dat niet duimendik bovenop ligt. Zoals dat bij het vorige model eigenlijk ook het geval was. Halverwege 1998 maakte dit model zijn entree in het segment waar Mercedes-Benz, Audi en BMW traditiegetrouw de dienst uitmaken. Hoewel, pas sinds 2004 moet de S80 de Audi A6 voor zich dulden in de verkoopstatistieken, daarvoor stond Volvo's grootste sedan in de top-3 samen met de E-klasse en de 5-serie. Met de verse S80 zal Volvo die positie graag weer terugveroveren op Audi, al zal dat zeker niet meevallen. Toch zijn de Scandinaviërs onder de vleugels van moederconcern Ford vol vertrouwen; men denkt maar liefst 70 procent van de nieuwe S80's te verkopen aan zogenaamde 'vreemd merk-rijders'. In 2006 wil de Nederlandse importeur in totaal 1.250 S80's verkopen, in 2007 moeten dat er 2.000 zijn.

Strakgetrokken

Wanneer we de 'oude' en de nieuwe S80 naast elkaar zetten, komen de verschillen tussen de twee modellen goed aan het licht. Daarbij lijkt de nieuwe een strakgetrokken, gepolijste versie van het model dat nogal wat uiterlijke overeenkomsten vertoont met de kleinere S60. Hoewel hij kleiner oogt, is de nieuwe S80 groter dan z'n voorganger; 3 cm langer (4,85 m), 3 cm breder (1,86 m), 4 cm hoger (1,49 m) en een wielbasis die toenam van 2,79 naar 2,84 meter. Dat is vooral goed nieuws voor de achterpassagiers, al houdt de hoofd- en beenruimte nog altijd niet over. Het interieur is het schoolvoorbeeld van wat Volvo bedoelt met Scandinavische luxe: vloeiende lijnen, afgeronde vormen, mooie, zachte materialen en geen overbodige poespas. De 'zwevende' middenconsole kennen we uit de S40 en V50, voor de klimaatregeling en de bediening van het audiosysteem (naar wens wordt er geweldig klinkend Dynaudio-materiaal gemonteerd) hoef je geen ingewikkelde menu's door of een uur uit te trekken om de handleiding door te lezen. De grote rechthoekige ventilatieroosters doen denken aan de Volvo's van de jaren tachtig en negentig. Volvo past in de S80 een aantal voor het merk nieuwe elektronische snufjes toe, waarvan de adaptieve, zelf afstand houdende, cruise control (ACC) het minst opmerkelijk is. Het systeem werkt prima en reageert vloeiend op wisselende verkeerssituaties. Interessanter is het Collision Warning and Brake Support-systeem. Dit werkt samen met de radar van het ACC en registreert plotseling snel naderende objecten, zoals een voorganger die plotseling in de ankers gaat. Merkt het systeem dat de bestuurder dit niet in de gaten heeft (geen gas los, geen remactie) en de auto met het object in aanraking dreigt te komen, licht er vanuit het dashboard een rode knipperende lamp op - die op de voorruit wordt geprojecteerd – vergezeld van een waarschuwingssignaal. Ondertussen zet het Brake Support-systeem de blokken zo dicht mogelijk tegen de schijven aan en bouwt het extra pedaalkracht op waardoor de bestuurder direct zo veel mogelijk remkracht voorhanden heeft om een botsing te voorkomen. We hebben het op een testbaan uitgeprobeerd en het is absoluut een zinvolle aanvulling op de bestaande veiligheidssystemen. Een andere noviteit is de variabele stuurbekrachtiging, of beter gezegd een door de bestuurder zelf in drie smaken in te stellen mate van tegendruk van de installatie. De stand met de minste tegendruk (of de meeste bekrachtiging) voelt enigszins kunstmatig aan, 'medium' zal voor de meeste bestuurders voldoen.

Voet tussen de deur

Om een voet tussen de deur van de Amerikaanse markt te krijgen, moest Volvo een dikke V8 kunnen aanbieden in haar topmodel. Daarvoor hoefde niet ver gezocht te worden, want in de XC90 wordt alweer zo'n anderhalf jaar de van Yamaha afkomstige compacte achtpitter (blokhoek 60 graden) gemonteerd. Deze 315 pk leverende machine paste ook precies overdwars voor in de S80, waar hij standaard alle vier de wielen aandrijft – en ook standaard aan een soepel schakelende zestrapsautomaat vastzit, net als de zescilinder. In de hoogste versnelling draait het blok iets meer toeren dan in de XC90, maar dat heeft volgens de bouwers te maken met het sportievere karakter van de S80. Motorgeluid is alleen bij accelereren hoorbaar, verder opereert het blok in stilte. Dankzij de vierwielaandrijving zit het met de wegligging wel snor, Volvo stelde het stuurkarakter af op veilig onderstuur.

Hoewel de V8 een mooie aanvulling is op het motorenaanbod, zal de Europese koper toch vooral voor de diesels gaan. Daarbij is er keuze uit een 2.4 met 163 pk en 340 Nm of de D5 met dezelfde cilinderinhoud maar dan met 185 pk en 400 Nm. Deze laatste krachtbron heeft al veel lof mogen ontvangen en ook in de nieuwe S80 kunnen we er maar bar weinig op aanmerken. Het blok is meer dan voldoende krachtig, in het interieur merk je alleen dat er een oliestoker aan het werk is wanneer er bij stevig dooraccelereren een kenmerkende 'ratel' uit de machinekamer op stijgt. Omdat er een prijsverschil van slechts E 1.000 tussen beide diesels zit, ligt het voor de hand dat de meeste kopers voor de sterke en smeuïge D5 zullen gaan. Volvo zelf gaat uit van 70 procent. Als laatste maakten we nog watkilometers met de nieuwe 238 pk sterke zes-in-lijn van Volvo, die 3,2 liter inhoud heeft en de 2.9-versie vervangt, die overigens al een tijdje uit de S80-prijslijst was verdwenen. Ook bij deze verse, dwarsgeplaatste zespitter motor heeft Volvo de isolatie richting cabine goed voor elkaar. Soms klinkt de 3.2 wat 'hol' maar er zit ook een sportieve inslag in. Dit is zo'n motor waarbij je je gaat afvragen waarom je nog een V8 zou kopen. Je hebt immers genoeg power aan boord en de ongeblazen zescilinder is minder ophitsend dan de 2.5 met turbo (de basismotor), waardoor je er in combinatie met een automaat zeer relaxed mee kunt rijden. De S80 staat op een op comfort afgestemd onderstel, waarvan weinig geluid de oren van de passagiers binnendringt. Wie toch wat sportiviteit wil toevoegen, kan opteren voor het 4C-systeem. Hiermee kun je de dempers door middel van drie knoppen achter de pook in de standen 'comfort', 'sport' of 'advanced' zetten, waarbij de demping in hardheid oploopt. Sensoren houden de rij-omstandigheden in de gaten en passen indien nodig de demping daarop aan.

Scherpe prijzen

In de fabriek in Göteborg moeten jaarlijks 50.000 nieuwe S80's de fabriek verlaten, waarvan het grootste deel van de V8-versies op de boot naar Amerika gaat en de diesels in Europa verkocht zullen worden. In juni staan de eerste auto's bij de Nederlandse dealers en potentiële klanten zullen waarschijnlijk ook even een bezoekje brengen aan de showrooms van Audi, BMW en Mercedes. Zoals gezegd hoopt Volvo veel 'vreemd merk-rijders' in de S80 te krijgen, dus daar kunnen ook mensen bij zitten die nu bijvoorbeeld Saab, Alfa Romeo of Lexus rijden. De prijzen zijn vrij scherp, voorE 44.000 precies zit je in de basisversie van de 2.5 T. Traditiegetrouw kun je vervolgens kiezen uit de uitrustingsniveaus Kinetic, Momentum en Summum. Top of the range is de luxe Executive-uitvoering, die te combineren is met de V8-, zescilinder- en D5-motor. Je kunt je S80 laten voorzien van zaken als een koelbox en/of een 'entertainment system' voor de achterpassagiers.