Volkswagen Touran 1.6 FSI (2004)

Het zal niemand zijn ontgaan dat de Multi Purpose Vehicle een enorme opmars heeft gemaakt. De combinatie van zakelijk gebruik en weekendgemak blijkt vele autokopers aan te spreken. Doordeweeks vervoert 'ie je laptop, in het weekeinde bezorgt hij jou, de kinderen en andere toebehoren op de plaats van bestemming.

Volkswagen keek lange tijd de kat uit de boom. Pas toen de concurrentie enorme successen boekte met midi-MPV's, dacht VW over 'n eigen middenklassebusje. Een gedachte die twee jaar geleden resulteerde in de Touran. Maar goed, vroeg rijp, vroeg rot, zoals de ouwe vrijsters vroeger al riepen.
De Touran is een schoolvoorbeeld van hoe de midi-MPV is bedoeld: rechttoe, rechtaan, twee stoelen, een bank en nog eens twee stoelen. Met veel inklapmogelijkheden, dat spreekt voor zichzelf. De achterste stoelen verdwijnen eenvoudig in de vloer. Uiteraard kan ook de achterbank worden verzonken en zo ontstaat een royale, praktische bestelwagen. Het is allemaal niet zo fraai afgewerkt en het loopt daardoor niet zo soepel. Vooral het wegklappen van de bank vergt een hoop fysiek geweld en gehannes met een drietal merkwaardige stangen die het geheel omhoog moeten houden. Pas op uw vingers, want die zitten er zo tussen en dat levert een bloedblaar op. As het eenmaal zit, dan ziet het er uit als het Parijse Centre Pompidou, maar dan zonder de kleuren. Kortom, een beetje rommelig. Aan de andere kant voldoet de bank in normale positie wel uitstekend, doordat deze uit drie gelijkwaardige stoelen bestaat.
Zes personen sjouwen meestal aardig wat bagage mee. En dan sta je, met al je tassen en koffers onder de arm, beteuterd te kijken naar het beetje ruimte dat de Volkswagen nog overhoudt.

Lekker degelijk
Op het dashboard in de Volkwagen zit alles daar waar je het verwacht. Volkswagen heeft het allemaal vrij conventioneel gehouden, maar het heeft helaas niet de moeite genomen om de zaak wat op te leuken. We adviseren u voor het rijden flink wat sterke koffie te nemen, om te voorkomen dat u achter het stuur in slaap valt. De materialen ogen ook een beetje goedkoop, maar dat blijkt een misvatting als je de zaken vastpakt. De Touran voelt juist lekker degelijk aan. Volkswagenadepten niet worden teleurgesteld in de cockpit van de Touran. Instappen voelt als een thuiskomst. En de bestuurdersstoel geeft steun in alle richtingen. Ook na verloop van tijd krijg je geen last van rugpijn. Maar het lijkt wel of Volkswagen de nieuwe saaiheid tot cultstroming heeft verheven. De Touran heeft de sex-appeal van een dode fruitvlieg.
Onze Touran moet genoegen nemen met een 1,6-litermotortje, maar dan wel eentje met FSI (directe benzine-injectie). Een echte hardloper is het niet, maar hij komt prima mee met het verkeer. En de Touran reageert voorspelbaar in extreme bochten.
Met de Volkswagen Touran 1.6 FSI moet je genoegen nemen met wieldoppen (de lichtmetalen wielen op de testauto zijn tegen meerprijs verkrijgbaar). Als je de achterste zijruiten wilt openen of sluiten, dan is het ook nog slingeren geblazen. Daar staat tegenover dat de optielijst van de Touran zeer uitgebreid is; veel zaken die andere merken helemaal (nog) niet leveren, kun je op de Touran gewoon bestellen.