Test: Volkswagen Touareg vs Range Rover Velar

We bedoelen echt niet dat iedere Range Rover-rijder zich te goed voelt voor deze wereld, maar feit is wel dat je gezeten in zo'n massief brok Britse stijl al snel het gevoel krijgt geslaagd te zijn in het leven. Dat geldt zelfs voor de vrij bescheiden Velar, die qua formaat een stapje onder de Sport opereert.
De klassieke Range Rover-vorm is bij deze auto 'platgeslagen' en uitgerekt tot een gemoderniseerde variant die vanuit iedere hoek snelheid uitstraalt en imponerend is zonder agressief of al te protserig te zijn. Toch twijfelt geen omstander eraan dat dit een dure auto is. Dat is meteen een groot verschil met de Volkswagen Touareg. Die doet met z'n grotere formaat en giga-grille z'n uiterste best om indruk te maken, maar blijft voor de meeste mensen toch gewoon een Volkswagen. Goed, Tiguan- en Audi- rijders zullen heus weleens nieuwsgierig naar de nieuweling omkijken, maar wie voor dik een ton zo onopvallend mogelijk door het verkeer wil gaan, doet hier geen gekke koop mee. Dat is misschien juist wel de kracht van de Touareg, die een speciale positie inneemt binnen de Volkswagen Groep. Daar is met de Audi Q7 en Q8, de Porsche Cayenne en – nog hoger in de markt – de Bentley Bentayga en Lambor- ghini Urus ruim voldoende te kiezen voor wie een grote, dure SUV wil, maar toch houdt Volkswagen vast aan het idee dat het zelf ook zo'n auto in de gelederen wil heb- ben. Dat begon al in 2002 en anno 2018 is Volkswagen nog altijd het enige huis-tuin-

en-keukenmerk dat een premium-SUV aanbiedt. In tegenstelling tot auto's als de Hyundai Santa Fe mikt de Touareg name- lijk nadrukkelijk op dure types als de BMW X5, Volvo XC90 en ook de 'eigen' Audi Q7. Om die strijd aan te kunnen, moet je tegen- woordig vooral op het gebied van innova- tieve technologie volop kunnen meedoen. Volkswagen zet z'n directe concurrenten in elk geval op achterstand als het gaat om de vierkante meters schermoppervlak, want het Touareg-binnenste wordt gedomineerd door een display met een doorsnee van maar liefst 15 inch. Dat sluit vrijwel naad- loos aan op een digitaal instrumentarium dat met 12 inch evenmin klein is te noemen en omringt samen met dat scherm én een head-up display de bestuurder met informa- tie. Wie voor het eerst met een Touareg op pad gaat, kan maar beter een uurtje eerder van huis gaan, want het is verstandig om eerst even de weg te leren kennen in deze complexe digitale wereld. Het basisscherm van het systeem werkt met 'tegels' en die zijn stuk voor stuk naar wens in te vullen met functies. Vrijwel elke functie laat zich via het centrale scherm bedienen en hoewel er ongetwijfeld lang is nagedacht over de plaatsing van de verschillende menu's en mogelijkheden, zijn er hier en daar toch missertjes. Iets eenvoudigs als het resetten van de ritgegevens is bijvoorbeeld diep in het instellingenmenu verstopt.

Het hoofdscherm van de Velar lijkt in eerste instantie piepklein naast het gigantische Volkswagen-exemplaar, maar Land Rover heeft een verrassing achter de hand in de vorm van een vrijwel geheel uit touchscreen bestaande middenconsole. Het bovenste scherm, waarvan de hoek instelbaar is, dient als uitgangspunt, maar onderaan zijn alle belangrijke functies eveneens op te roepen. Zo is het dashboard in hoge mate naar eigen wens in te delen, waarbij de functie van de fysieke ronde knoppen onderaan de middenconsole afhankelijk is van het gekozen scherm. Net als bij de Touareg is het in de Range Rover goed mogelijk om te verdwalen in de digitale wereld, al is dat hier vooral omdat niet altijd duidelijk is welke functie op welk scherm moet worden gezocht. Jammer is bovendien dat het scherm vaak trager reageert dan in de Duitser en een pop-up scherm soms een seconde langer de tijd neemt dan je eigenlijk wilt.