Volkswagen Golf GTI G60 (1990) - Blits Bezit

Hij is werkzaam in de weg- en waterbouw en heeft als hobby het trainen van politiehonden, dus het is wel duidelijk: Hans Winkel (44) uit het Twentse Vriezenveen houdt van aanpakken. Mouwen opstropen en gaan. Vroeger al, ook als het om auto’s ging. “Toen ik achttien was, kocht ik mijn eerste: een Ford Escort XR3i, gevolgd door een Volkswagen Golf GTI G60”, vertelt hij. “Ik heb altijd van het snellere werk gehouden. Die Escort was leuk, maar bij de G60 sloeg de vonk pas écht over!” Begrijpelijk, want de XR3i reikte tot 131 pk, terwijl de ‘geladen’ Golf maar liefst 160 paarden mobiliseerde. Zijn honger naar meer deed Hans besluiten de G60 na een poosje weer weg te doen ten faveure van een Golf III VR6. Met 174 pk was die weliswaar nóg potenter, maar qua karakter heel iets anders, zo ondervond hij. “Al na drie maanden had ik zoveel spijt dat ik graag mijn oude G60 terug wilde kopen. Maar helaas, die was al verkocht. Sterker nog, hij was ook stuk! Toen ben ik noodgedwongen overgegaan op normalere auto’s, ook omdat ik een gezin kreeg”, aldus de Vriezenvener. Toch lukte het Hans maar niet om de G60 uit zijn geheugen te wissen. “Als je daar eenmaal in rijdt, ach jongens, dat is echt verslavend!”, glundert hij. Gelukkig was er een remedie: internet.

Deze G60 komt uit Spanje

“Jaren geleden had ik mij al op meerdere autosites en Marktplaats aangemeld met het verzoek om alle advertenties die met de Golf G60 te maken hadden naar mij door te spelen. In het najaar van 2021 was het zover: in mijn mailbox plofte een berichtje dat er in Smilde een G60 te koop zou staan, toevallig op het moment dat ik voor een bouwklus in Drenthe moest zijn. De volgende dag ben ik meteen gaan kijken. Dat was een aparte ervaring. De auto stond in een oude aardappelschuur en had een starthulp nodig. Toen ik hem hoorde lopen, dacht ik: ja, dit is hem. Hij liep meteen goed, geen rare motorgeluiden. Ik heb een proefritje gemaakt en twee dagen later had ik hem al thuis staan!”
Het kenteken duidt op een recente import. “Dat klopt, deze Golf is nieuw verkocht in de buurt van Barcelona en hij heeft tot augustus 2020 in Spanje gereden. Toen is hij geïmporteerd door een jongen die dacht dat hij hem leuk zou vinden. Waarom ik dat zeg? Nou, hij heeft bij Volkswagen een certificaat van echtheid laten maken en de auto technisch helemaal laten opknappen, waarbij vooral de onderzijde flink aandacht kreeg. Er zijn onder meer nieuwe remleidingen gemonteerd. Daarna heeft hij de Golf in die schuur gezet en is er niet meer naar omgekeken.”

Op Spaanse G60 standaard airco en elektrische raambediening

Het aardige van zo’n Spaanse versie is dat de uitrusting rijker is dan bij een Nederlands exemplaar. Zo is airconditioning standaard, net als centrale deurvergrendeling en elektrische raambediening. De auto was nog helemaal in originele staat, tot aan de Alpha-radio en de speciale, tegenwoordig zeldzame Sebring-wielen aan toe. “Voor die wielen is mij al eens € 2.000 geboden”, glundert Hans. Het belangrijkste aan de G60 is uiteraard de G-lader, zowel in positieve als in negatieve zin. Het mag dan bijna de krachtigste Golf II zijn (er was ook een peperdure, slechts 71 maal gebouwde Limited met 16V-cilinderkop en 210 pk, waarvan we ook eens een Blits Bezit maakten) het was ook een zorgenkindje. Hans: “Ik weet dat het een gevoelige auto is. De G-lader is een heikel punt, maar ik heb met de vorige eigenlijk nooit wat gehad en tot nu toe met deze ook niet. Wel moet hij goed warm zijn voordat je echt prestaties van hem kunt vragen. Een bedrijfstemperatuur van 70 à 75 graden is oké. En als hij echt warm is, moet je hem daarna goed laten afkoelen.”

Veel pijnpunten aan G-lader

Hoewel Volkswagen de G-lader indertijd als onderhoudsvrij had omschreven, bleek het tegendeel het geval. Onderdelen als aandrijfriemen, afdichtingsstrips, rollenlagers en vooral de balansas in de G-lader waren pijnpunten. Die balansas wordt aangedreven door een riempje. Als dat breekt, treedt er onbalans in de G-lader op en kan het schoepenwiel het huis raken, met als gevolg dat stukjes van dat wiel in het inlaattraject en de motor terechtkomen, met desastreuze gevolgen. Eigenlijk zou het bij elke onderhoudsbeurt uit voorzorg moeten worden vervangen. Die paar euro wegen eenvoudig op tegen een kapotte G-lader (€1.500 tot €2.000) of een motorrevisie, die soms al na 50.000 kilometer noodzakelijk was. Overigens wijst de teller van Hans’ G60 al 243.000 kilometer aan.

Agent kon de G60 wel waarderen

Hans was en is een G60-kenner, zo blijkt wel. Toen hij de eerste avond samen met zijn zoon een stukje ging rijden, gaf hij de hatchback eens flink de sporen. “In de bebouwde kom haalde ik een auto in, waarna ik weer door een motor werd ingehaald. Het was een agent die ons liet stoppen. Niet verwonderlijk: ik reed 160 km/h. Hij keek op toen hij mij zag: hij had vast een heel jong ventje achter het stuur verwacht. ‘Zo, dat is een aparte auto!’, wist hij nog uit te brengen. Over de snelheid had hij het niet meer, behalve dan dat ik niet meer zo hard moest rijden.”

Zoon heeft G60-virus

Dat brengt het verhaal bij Hans’ zoon, want die is inmiddels in het bezit van een rijbewijs en blijkt net zo te zijn gegrepen door het G60-virus. “Ja, hij pikt vaak de auto in. Het is best jammer dat die nu zo intensief wordt gebruikt. Bovendien is het een buitenslaper, ook ’s winters, en dat komt hem niet ten goede. Eigenlijk zou de Golf naar een nóg grotere liefhebber moeten gaan, die hem nog beter kan vertroetelen dan ik”, mijmert de Tukker, die vooralsnog van elke kilometer geniet. “De wegligging is fantastisch. Je rijdt zó met veel jongere, snelle auto’s mee. En dan de beleving tijdens het rijden. Het is een mechanische auto, zonder snufjes. Je voelt trillingen in het stuur wanneer je gas geeft. En dan het geluid van die G-lader … Bij 2.000 à 2.500 toeren is die hoorbaar en voelbaar aanwezig. Dan komt hij echt los. De kenner kijkt gelijk om als hij dat geluid hoort, kinderen ook. Aan aanspraak tijdens het tanken heb ik evenmin gebrek. Maar minpunten zijn er ook. Zo vraagt het schakelen beleid, want het is een bak met kabels. Dat vereist dat je de versnellingen echt goed inlegt. Ook is het comfort niet wat we tegenwoordig gewend zijn. Het stoot wat meer. Voor die tijd vind ik het meubilair overigens redelijk. Het mooiste onderdeel? De voorkant! En ik vind de wielen mooi bij de auto passen. De achterzijde vind ik juist wat minder.”
Herinneringen aan zijn eerste G60 borrelen op. “Die was getuned, en nog veel sneller, maar deze voldoet zeker aan de verwachtingen die ik destijds ook had.” De vraag is alleen: hoe lang nog? Zoals Hans al aangaf, verdient zijn zeldzame en puntgave youngtimer namelijk meer dan een intensief gebruik en een garage-loos bestaan. “Hij is nu nog helemaal goed, zelfs de boordcomputer werkt nog foutloos. Ik heb hem ook laten onderhouden door een echte specialist, die uitsluitend originele onderdelen toepast. Het zou mooi zijn als dat hierna ook zo blijft. Deze GTI G60 is mijn droomauto. Hierna komt er geen droomauto meer …”