Test: Toyota Yaris

Toyota kondigde in 2013 een belangrijke wijziging in zijn strategie aan, waardoor saaie auto’s voortaan een no-go waren. Het vergt moed om in de spiegel te kijken, maar het was wel nodig. Voor buitenstaanders was Toyota inderdaad niet het meest spannende merk op de markt met de toenmalige Auris en Avensis en wellicht de Yaris als ultieme dooddoener. Als er één auto in de compacte klasse is die symbool staat voor de 65+-rijder, dan is het de Yaris wel. En aangezien de uitgaande generatie alweer uit 2011 komt, heeft het model nog geen complete vernieuwing gekend sinds de Japanners de meest brave designers naar huis hebben gestuurd en hun nieuwe TNGA-platform over het gamma hebben uitgestrooid. Maar generatie vier mag putten uit alle ervaring die sindsdien is opgedaan.

De nieuwe auto oogt in ieder geval allerminst saai. Strakke lijnen en de two tone-lak zetten het model mijlenver van zijn voorgangers. Daarbij is de koets een stuk lager, breder en, jawel, korter dan zijn voorganger. Slechts 5 mm, maar waar zie je dat nog? De wielbasis en spoorbreedte werden allebei groter, wat helpt bij de rijeigenschappen. Het interieur is eveneens flink vooruitgegaan, waarbij de zithouding de belangrijkste wijziging is. De stoel kan lager en het stuur kan verder naar je toe waarmee een veel natuurlijker zithouding wordt gecreëerd. Het multimediasysteem dat we kennen uit grotere Toyota’s als de Corolla en de RAV4 prijkt hoog op de middenconsole. Het is niet het snelste en beste systeem dat we kennen, maar zeker ook niet het slechtste. Bovendien is de concurrentie in het B-segment wel even van een lager niveau dan bijvoorbeeld de RAV4-concurrentie, waardoor we enthousiaster zijn over dit systeem in de Yaris. Apple CarPlay en Android Auto zijn bovendien allebei van de partij. Voor je neus vind je kokers met digitale schermen onderin, maar nog belangrijker is dat er een goed head-up display aanwezig is. Dat wordt daadwerkelijk in de ruit en niet op een schermpje geprojecteerd. Mooi!

De achterbank ziet er netjes uit, maar is niet de ruimste in zijn klasse. Auto’s als de Clio en de Polo of de Ibiza bieden wat dat betreft meer. Dat is de prijs die wordt betaald voor het kleiner maken van de auto, ondanks de grotere wielbasis. Evengoed staat de Yaris hierin niet alleen: modellen als de Fiesta, de Corsa en de 208 zijn ook niet bijster ruim. Jammer, want in het dure autoland Nederland worden B-segmenters steeds vaker als familieauto ingezet. De kofferbak van de Yaris meet 283 liter, ook niet overdreven veel.

VEILIG

Wel is de auto standaard afgeladen met veiligheidsopties. Automatische cruisecontrol met lanekeeping, inclusief autobrake voor kruisend verkeer, en een middenairbag zijn allemaal onderdeel van Toyota’s Safety Sense, dat zelfs op de goedkoopste Yaris aanwezig is. Kom daar maar eens om in een Mercedes-Benz E-klasse! Een goede zet van de Japanners, omdat er daarmee ook maatschappelijke winst is.

Qua motoren is het een vrij overzichtelijk geheel. Uiteraard geen diesels bij Toyota, maar wel een belangrijke hybridevariant naast een 1.0 instapmotor met 76 pk (overslaan!) en een 1.5 viercilinder met 126 pk, die wij ook zouden laten staan ten gunste van de hybride. Toyota heeft veel ervaring met de hybridetechniek en is een van de zeldzame aanbieders van een hybride auto in het B-segment. Je krijgt een nieuwe 1.5 driecilinder die met een planetair stelsel is gekoppeld aan een elektromotor en deze aandrijflijn piekt op 116 pk.

Ten opzichte van de vorige Yaris is er veel veranderd. De elektromotor heeft meer kracht, mede dankzij een nieuwe li-ion accu, die meer stroom kan leveren. Hierdoor kun je vaker elektrisch rijden, wat de efficiency van de auto ten goede komt. Onder het oude NEDC-regime had de auto minder dan 70 g CO2 per km gescoord, wat bizar zuinig is voor een auto zonder stekker. De nieuwe 86 gram is uiteraard nog steeds erg knap. Dat scheelt bpm en mede hierdoor is de auto niet extreem veel duurder dan de 1.5 viercilinder, terwijl je een fijne aandrijflijn hebt met een automaat. Door het hogere koppel krijg je minder vaak een toerenhuil, die ons irriteerde bij de vroegere Toyota-hybrides. Je hebt een relatief vlotte auto met een aanmerkelijk  beter onderstel dan zijn voorgangers. Het gaat te ver om het dynamisch te noemen, maar het stoort niet meer: de wegligging is goed en de besturing prettig.

En zo weet Toyota het ene na het andere minpunt van zijn voorganger weg te werken. Wie al Yaris rijdt zal wellicht even de auto minder comfortabel vinden, maar voor hen is het zaak niet de grootste wielen te nemen. Want de wielmaat maakt op zich al verschil, maar bij een af-fabriek andere wielmaat is de afstemming van het onderstel daadwerkelijk anders. Toyota schermt ondertussen met zijn beroemde betrouwbaarheid en durft een garantie van 5 jaar of 200.000 kilometer te geven. In combinatie met vermoedelijk een zeer laag praktijkverbruik zijn de running costs van de auto daarmee laag. Tevreden Yaris-bezitters zullen daar blij mee zijn als ze voor een nieuwe gaan, terwijl de sterk verbeterde rijeigenschappen en de goede aandrijflijn goed genoeg zijn om nieuwkomers over de streep te trekken. Ga wel altijd voor de hybride, die techniek máákt de auto.