Toyota Yaris (2017) - Test

Door de jaren heen laat de Toyota Yaris vrij constante verkoopcijfers zien en in zijn segment doet hij het nog steeds redelijk, ook al moet hij auto's als de Volkswagen Polo, Renault Clio en Ford Fiesta voor zich dulden. Voor Toyota als merk zien de verkoopcijfers er minder rooskleurig uit. De gouden hybridetijden zijn voorbij en sinds 2010 is er sprake van een daling. Maar het eerste kwartaal van dit jaar was er ineens weer een plus en de nieuwe C-HR doet het uitstekend. Daar valt of staat het wel mee: de juiste modellen in de showroom. Mede daarom krijgt de vernieuwde Yaris een wat aansprekender front, met zeer prominent de grote, trapeziumvormige grille. Die vorm komen we ook aan de achterkant tegen, net als een stel grotere lichtunits. De flanken vallen op door de kunststof panelen aan de onderkant van de portieren, zoals we die ook bij de Renault Clio zien. Daarnaast voegde Toyota twee nieuwe, sprankelende lakkleuren aan het kleurenpalet toe: Hydro Blue en Lava Red. Mocht je hem daarmee nog steeds te braaf vinden, dan kun je voor de optie 'bi-tone' kiezen. In dat geval zijn de raamstijlen en het dak glanzend zwart. Of je kiest voor de Yaris Design Red, die niet rood is maar asgrijs, met rode accenten in het in- en exterieur, en speciale wielen.

Het interieur kreeg nieuwe stoffen en voor het middendeel van het dashboard kun je nu kiezen uit diverse kleuren. Hetzelfde, leerachtige materiaal komt terug op de deurpanelen. In het instrumentenpaneel zit tussen de twee grote klokken een tft-display waarop de gegevens van de boordcomputer zijn af te lezen. De standaarduitrusting is uitgebreid met Toyota Safety Sense. Dit omvat een botswaarschuwing met automatische noodstop, rijstrookbewaking, automatische grootlicht en verkeersbordherkenning, dat laatste vanaf de versie Aspiration.

LAAG VERBRUIK

Goed, een nieuwe motor dus. Vreemd genoeg heeft Toyota er niet voor gekozen de 1,2-liter turbo uit de Auris te gebruiken, wat ons een prima optie lijkt. De nieuwe 1,5-liter viercilinder levert 111 pk en vanaf 2.000 toeren is het grootste gedeelte van de maximaal 136 Nm koppel al present. Door gebruik te maken van het Atkinsonprincipe, waarbij de inlaatkleppen tijdens de compressieslag iets langer openblijven, is het verbruik laag. Opvallend zijn de vloeistofgekoelde uitlaatgasrecirculatie en het uitlaatspruitstuk. Deze uitgekiende temperatuurhuishouding draagt zijn steentje bij aan een lager brandstofverbruik. De vraag is hoe dit alles in de praktijk uitpakt.

Voor de verandering vond de internationale perspresentatie nu eens niet in het buitenland plaats, maar konden we de Yaris op Nederlands grondgebied testen. De 1.5 is opmerkelijk soepel en pakt zonder morren al vanaf 1.000 toeren op, zelfs in de zesde versnelling. Schakelen gaat met zodanig korte slagen dat je soms het idee hebt dat je de versnelling nog niet hebt ingelegd. Het koppelingspedaal kent eveneens een erg korte slag. De koppeling zelf grijpt vrij snel aan en is daardoor lastig te doseren. In combinatie met het gevoelige gaspedaal is het even wennen om vlekkeloos weg te rijden. De motor loopt mooi rustig en ook op de snelweg is het goed uit te houden in de Yaris. We tikken even 130 km/h aan en bij dat tempo staat de naald van de toerenteller op 3.100: een keurige waarde voor een auto met atmosferische benzinemotor. Wat verbruik betreft kunnen we slechts afgaan op de waarde die de boordcomputer aangeeft, te weten 7,0 l/100 km over langere tijd. Zelf hebben we op een bepaald traject 5,4 liter gescoord, waarbij we niet boven de 80 km/h zijn geweest.

VEEL ELEKTRO-KILOMETERS

De zitpositie in de Yaris is niet voor iedereen optimaal. De stoel kan niet ver genoeg naar beneden en het stuur is over een beperkte afstand verstelbaar. Dat kan beter, bewijzen veel andere merken. Op de achterbank valt het qua ruimte mee, alleen staat de rugleuning nogal rechtop. Het interieur ziet er netjes uit, maar het zwarte, harde en glimmende plastic op de A-stijlen oogt goedkoop. Na de rit in de 1.5 pakken we een andere 1.5: de hybride. Wie een Yaris automaat wil, is met die auto het beste af. Dat komt door die lage CO2-uitstoot, die de bpm drukt. Met de Hybrid rijden we een traject van zo'n vijftig kilometer, door de bebouwde kom, over snelweg en buitenwegen. Zolang je maar niet al te veel prestaties eist, blijft de aandrijflijn lekker rustig. Bij het invoegen op de snelweg zet hij een luide keel op, een typische eigenschap van de continu variabele transmissie.

Als je binnen de bebouwde kom een beetje slim met het gaspedaal omgaat, lukt het je om vrij veel elektrisch te rijden, op voorwaarde dat er nog genoeg accuspanning is. Die accu krijg je snel vol door heel goed te anticiperen. Op tijd het gas los en goed gedoseerd remmen levert behoorlijk wat energie op en spaart remmen en brandstof. Het grote voordeel van een hybride als deze is het feit dat je hem nooit hoeft op te laden. Hij maakt de Yaris diesel volstrekt overbodig, reden waarom de 1.4 D-4D op onze markt niet wordt geleverd. Bij terugkomst toont een van de medewerkers van Toyota op zijn iPad de score: we hebben
58 procent elektrisch gereden en een gemiddeld verbruik van 4,1 l/100 km gescoord. Met deze versie haal je gemakkelijk een praktijkgemiddelde van 1 op 20, zoveel is duidelijk.

Alles bij elkaar is de Yaris een heel veilige keuze. Niet alleen vanwege de veiligheidsvoorzieningen, maar ook vanwege de goede restwaarde en de lage vaste en variabele lasten. Maar spannend is hij allesbehalve.