Test: Toyota Yaris 1.5 Hybrid

Terwijl EV’s en plug-ins het autonieuws beheersen, is de gewone hybride verre van uitgestorven. Sterker nog, in het B-segment komen er in rap tempo hybrides bij. Uiteraard is er ook van de nieuwe Yaris een hybride uitvoering, Toyota is immers de stamvader van deze vorm van aandrijving. Toyota’s systeem is in beginsel nog steeds het systeem uit de jaren 90, uiteraard volledig doorontwikkeld en geïnnoveerd. Een 1,5-liter driecilindermotor met een zuinige Atkinson-loop produceert in de Yaris 91 pk en een elektromotor levert vervolgens nog eens 80 pk. De twee zijn door middel van een planetair tandwielstelsel traploos aan elkaar gekoppeld en geven een maximum systeemvermogen af van 116 pk. Prettig is dat de elektromotor tegenwoordig genoeg kracht levert om wat gang in de auto te krijgen, waardoor je bij een beetje versnellen niet zo snel een enorm toerenkabaal krijgt. Vraag je maximaal vermogen, dan moet de motor alsnog fors aan de bak, maar de progressie is merkbaar en de meeste stadskilometers gaan uitermate soepel. Bovendien kan de auto door de sterkere accu én de 80 elektro-pk’s ook op hoger tempo volledig elektrisch rijden. Nog altijd bepaalt de Yaris zelf op welke momenten hij het best kan bijladen, maar als je wilt, kun je elektrisch rijden met de EV-knop tijdelijk forceren. Zorgt die aandrijflijn ook voor een laag brandstofverbruik? Jazeker, de Toyota maakt zijn reputatie waar en haalt bij diverse tankbeurten scores die met gemak boven de 1:20 uitkomen. Doe je heel rustig aan, dan zijn zelfs waarden richting de 1:25 niet onhaalbaar.

Allesbehalve saai

Met de komst van de nieuwe Yaris is er duidelijk wat veranderd aan de auto. Het duffe imago van het model was Toyota een doorn in het oog sinds het beleid is ingezet dat de fabrikant geen saaie auto’s meer op de weg wil brengen. Heftige versies als de GR Yaris en de Yaris GRMN laten zien dat het anders kan en dat sportieve imago moet ook zijn weg vinden naar de normale Yaris. Het uiterlijk is in elk geval allesbehalve saai. Hier staat gewoon een leuke auto, die zeker door de two tone-lak een vrolijke verschijning in het straatbeeld is. De auto is opvallend genoeg kleiner dan zijn voorganger. Dat maakt hem in de stad handzamer, maar het gaat wel ten koste van de binnenruimte. De achterbank is niet erg royaal en zeker als je hem als gezinsauto wilt inzetten, is dat iets om rekening mee te houden.

De Yaris-cockpit oogt vrij frivool. Vooral de kokers voor je neus zijn leuk. Het materiaalgebruik maakt nog altijd geen indruk, want we zien veel harde kunststof. In de Yaris vinden we het infotainmentsysteem dat we kennen uit grotere Toyota’s. Het is niet baanbrekend, maar wel in orde. Iets wat goed is in een auto als de RAV4 is natuurlijk zeker goed in een kleiner model, waar de lat lager ligt. Ondanks de lagere zithouding zou het stuur wat verder naar je toe moeten voor een ideale zithouding, zeker om de sportieve ambities van Toyota waar te maken.

De Yaris straalt wat dynamiek uit en maakt dat ook waar. De wegligging van de auto is goed en het lage gewicht zorgt ervoor dat hij kwiek en alert aanvoelt. De besturing zou wat meer gevoel mogen bieden en het concept van de aandrijflijn staat een goede gasrespons in de weg, maar rijplezier biedt hij zeker. Wel is de Yaris vrij stevig geveerd en daarmee niet heel comfortabel. Op hoger tempo is de auto bovendien vrij lawaaiig; er dringt veel wind- en bandengeruis door in het interieur.

Voor de test kregen we de dikste uitvoering van de Yaris mee van de importeur, een volgeladen Launch Edition. Die heeft een prachtig audiosysteem en bovendien ACC. De Toyota strooit sowieso met veiligheidsopties. Zo is Safety Sense met autobrake standaard op elke Yaris, zelfs op de instapper. Daarmee is het nog altijd een sterke aanbieding in de steeds verder groeiende verzameling hybrides in het compacte segment.