Toyota Verso-S 1.3 VVT-i Comfort Plus (2013)

Hoewel de Verso-S een aantal genen deelt met de echte B-segmenter van Toyota, de Yaris, is deze auto wel degelijk groter. Vooral in de hoogte, maar ook in de lengte is de mini-MPV iets te veel uit de kluiten gewassen voor een auto in het B-segment. Toyota heeft de kleine Verso-S voorzien van een leuk getekend koetsje. Van opzij geven de driehoekige C-stijlen hem een vlot voorkomen. De scherp gelijnde koplampen, die ver naar achteren spits weg lopen, doen de neus goed. De achterkant oogt daarentegen nogal anoniem. De Verso-S is strak getekend, met vooral veel rechte lijnen. Het neusje is kort en loopt plotseling vrijwel verticaal naar beneden. Dankzij de vrij hoge ruit kan de auto volstaan met één grote ruitenwisser. De achterruitwisser is overigens nogal bescheiden van formaat, waardoor bij slecht weer het zicht naar achteren tegenvalt.

Toyota heeft duidelijk ook werk gemaakt van het interieur van de Verso-S. Je vindt er onder meer een mooi, strak ontworpen dashboard. Het is misschien wat saai, maar wel erg netjes afgewerkt en erg logisch en heel overzichtelijk opgebouwd. Je zult niet veel tijd nodig zijn om er vertrouwd mee te raken.

Overzichtelijk motorenaanbod

Het motorenaanbod is uiterst overzichtelijk. Wil je 100 pk, dan heb je geluk, want de 1,33-liter viercilinder benzinemotor is in ons land de enige keuze. Het gaat dan om een atmosferisch blok, wat betekent dat je voor maximale prestaties de zweep moet hanteren. De Toyota haalt z'n maximumkoppel bij 4.000 toeren per minuut en de hele stal is pas wakker bij 6.000 krukasomwentelingen. Wel krijgt de Verso-S van zijn makers een handbak met zes verzetten mee. Daarmee is het gemakkelijker om de viercilinder in zijn ideale werkgebied te houden. In de praktijk voelt de krachtbron als voldoende. Hij maakt van de Toyota bepaald geen sprinter, maar je hebt ook niet het idee dat je echt tekortkomt. Dankzij de variabele kleptiming is de motor ook bij lage toerentallen vrij alert, waardoor je al bij zo'n 2.500 toeren opschakelt en op je gemak voorttokkelt. Pas wanneer je meer van de motor gaat vragen, loop je algauw tegen de beperkingen van de viercilinder aan en is de adem van het beestje minder lang dan je denkt. Veel toeren maken, levert gewoonweg niet heel veel extra versnelling op en de VVT-i lijkt niet erg genegen de hoge toerentallen op te zoeken. Dit is typisch een blok dat doet wat het moet doen, maar ook niet meer dan dat. Met een gewicht van 1.055 kilo hoeft elke pk maar 10,55 kg Verso-S mee te slepen, iets wat ook het verbruik ten goede komt. Een pluim is er bovendien voor de erg prettig schakelende zesbak. Die gaat met korte slagen en een fijne hoeveelheid weerstand door het H-patroon, zonder dat het ooit te zwaar wordt.

Het onderstel is redelijk sportief te noemen. Het bochtenwerk van de Verso-S is erg fijn. Je zou hem bijna in de categorie gooi-en-smijtkar plaatsen, en dat is een compliment.