Test: Lynk&Co 01

Lynk & Co (opgericht in 2016) is niet zomaar het zoveelste nieuwe automerk, maar biedt, naar eigen zeggen, een mobiliteitsconcept. Het merk haakt in op het fenomeen deeleconomie en moedigt klanten aan om hun auto met bekenden te delen. Als hoofdgebruiker betaal je € 500 per maand en het contract is per maand opzegbaar. Via een speciale app kun je je auto vervolgens verhuren. Het is niet zo dat de auto op een voor iedereen toegankelijk deelplatform kom te staan, want jij bepaalt wie mag huren.

Lynk & Co is onderdeel van het Chinese Geely, dat ook eigenaar is van Volvo. De link met dat Zweedse merk komt tot uiting in de aandrijflijn van de 01, die één op één is overgenomen uit de XC40 T5 Plug-in Hybrid. De 01 heeft wel een heel eigen gezicht, waarin geen greintje Volvo te herkennen is. Opmerkelijk zijn de lichtunits, die bijna boven op de voorspatborden liggen, met daarin de dagrijverlichting en de richtingaanwijzers. Tijdens het rijden bij duisternis zie je ze als bestuurder branden, een grappig gezicht. De 01 is behoorlijk hoog (bijna 1,70 m), waarvan een paar centimeter af te halen is door de montage van een verlagingsset. Een stijldetail dat je bijna overal terugziet, is het felblauwe accent. Het zit in de strip boven in de grille en in de bovenste raamlijst en zelfs de wielen zijn deels blauw, ook bij de zwarte versie. Hadden we al verteld dat je slechts uit twee kleuren kunt kiezen? Behalve een trekhaak zijn er geen opties, alles is standaard.

Door naar het interieur. Daar vinden we dan weer wél een snufje Volvo, wat betreft design, kwaliteitsgevoel en zitpositie. Oftewel: klasse. Mooie materialen, mooie knoppen en schakelaars, een uit de kluiten gewassen infotainmentscherm en een digitaal instrumentarium. De bekleding van de stoelen is onder meer van gerecyclede visnetten gemaakt en voelt prettig aan. De stoelen hebben geïntegreerde hoofdsteunen en zitten fijn. De bedieningshendels aan de stuurkolom kennen we van Volvo, de touchpad-achtige knoppen op het stuur vragen even gewenning en blijken daarna gemakkelijk te bedienen. Je zou hooguit kritiek kunnen hebben op de plaatsing van de alarmlichtschakelaar in de middentunnel, achter de pook.

Gecultiveerd

Zoals gezegd, de techniek is van Volvo. Dat betekent in dit geval een 1,5-liter driecilinder, gekoppeld aan een elektromotor die wordt gevoed door een aan de stekker oplaadbaar accupakket. De twee krachtbronnen en de zeventraps transmissie werken feilloos samen en geven lekker veel stuwkracht. De prestaties van de relatief kleine driecilinder in combinatie met de elektromotor zijn uitstekend. Met een volgeladen accu rijdt de Lynk altijd elektrisch weg en blijft dat ook doen, tenzij je echt het volle vermogen vraagt, want dan springt de verbrandingsmotor bij. Dat gebeurt ook als je boven de 135 km/h komt. In de praktijk haal je al snel zo’n zestig kilometer elektrisch, zeker met het warme weer tijdens de testperiode. Dat kan genoeg zijn om op je bestemming te komen. Daar hang je hem aan de laadpaal en de terugweg kan dan ook emissievrij. Er zijn drie rijmodi: Hybrid, Power en Pure. Standaard staat het systeem in de hybride-modus. Het spreekt voor zich dat in de stand Power de driepitter vrijwel altijd actief is en in Pure juist weer niet. Tijdens voluit accelereren zet de relatief kleine motor even een keel op, maar onder alle andere omstandigheden loopt hij mooi rustig. In het menu kun je er ook nog voor kiezen om de beschikbare accucapaciteit voor later te bewaren. Door het pookje een keer extra naar achteren te trekken, schakel je de B-modus in, waarin de auto bij gas loslaten direct op de elektromotor remt. Alles bij elkaar zorgt dat – bij een niet opgeladen accu – voor een bescheiden brandstofconsumptie.

Niet alleen de aandrijflijn maakt een gecultiveerde indruk, ook de besturing en het onderstel maken snel duidelijk dat de Lynk & Co van goede komaf is. Het stuurgevoel is stevig, de werking is precies. Op binnenwegen met veel bochten loods je hem met speels gemak keurig langs de lijnen. Dikke stabilisatoren en stevige schokdempers houden de koets in bedwang en voorkomen overhellen. Het is een fijne reisauto, mede dankzij het lage geluidsniveau, de goede zitpositie en de vele assistentiesystemen.

Geen opties

In principe zou je met een plug-in hybride alleen maar elektrisch kunnen rijden, maar dat is in de praktijk nauwelijks haalbaar. De beste optie is om zo vaak mogelijk te laden. Na een paar maanden heb je dan een goed beeld van het gemiddelde verbruik. In de Lynk stond dat op 5,3 l/100 km. Daar komen de kosten voor het opladen nog bij. De auto is relatief zuinig.

Lynk & Co biedt slechts één uitvoering, wat het lekker overzichtelijk houdt. Een (afneembare) trekhaak kost je bij huur € 40 per maand, bij koop is dat € 910 ineens. Wat veiligheids- en assistentiesystemen betreft is ook alles aanwezig. Daar profiteert het nieuwe merk van de ervaring van Volvo. Een Euro NCAP-score is er nog niet voor de Lynk & Co.