Test: Ford Mustang Mach-e

EV's en hun namen, het is een verhaal op zich. De elektrische auto markeert bij veel autobouwers het begin van een nieuw tijdperk en daar horen nieuwe namen bij, denk aan ID en EQ. Ford kiest voor Mustang, en dat is in zoverre uniek dat de naam wél naar het verleden verwijst, nota bene naar een product waarmee Ford al sinds de jaren 60 liefhebbers aan zich bindt. Dat heeft niets met een EV te maken en Ford erkent ook dat de liefhebbers hiermee niet allemaal blij zullen zijn. Maar tegelijk is er een veel grotere groep die zich volgens de marketeers juist wél aangetrokken voelt door de naam en de uiterlijke kenmerken van de Mach-E. Wie om praktische of financiële redenen nooit een Mustang heeft kunnen rijden, kan dat nu immers wellicht wel.

Coupéachtig

Van een merk als Ford zou je wellicht een Volkswagen ID4-rivaal verwachten, maar de Mach-E is duidelijk voor een hoger deel van de de markt bedoeld. Snelheid, rijbeleving en uitstraling zijn dus belangrijker dan bij de gangbare modellen van het merk, waarmee de Mach-E ineens eindigt op een plek waar we normaliter zogeheten premiummerken verwachten.

Deze Mustang Mach-E in AWD-trim is een SUV met twee elektromotoren en een groot accupakket en oogt langgerekt en coupéachtig. De aflopende daklijn is deels het gevolg van een slimme designvondst, want in onopvallend zwart loopt het eigenlijke dak verder naar achteren door dan de zijruitpartij suggereert. Als gevolg daarvan is de hoofdruimte voor mensen tot ongeveer 1,85 meter nog goed te doen, terwijl de beenruimte vrij riant is. De auto biedt een handige opbergruimte voor losse spullen onder de laadvloer en een extra bagageruimte in de neus van 82 liter.

Vanbuiten is de Ford doorspekt met Mustang-elementen, maar aan de binnenkant blijft dat beperkt tot het logo op het stuur. Het enorme touchscreen is met 15,5 inch niet te missen. Een groot verschil is wel dat het scherm niet in ‘breedbeeld’-, maar in portretmodus is geplaatst. Verticaal dus, als een los element tegen een verder behoorlijk strak en opgeruimd dashboard. Die opzet heeft voordelen, want dat betekent dat er veel informatie onder elkaar kan worden geplaatst. Zo zijn zaken als de climatecontrol-bediening en stoelverwarming altijd in beeld.

Ook present is een fysieke volumeknop, die op een eigenwijze manier uit het scherm priemt. Ford gebruikt de introductie van de Mach-E om zijn SYNC4-omgeving te lanceren en dat blijkt een fijn systeem. Op het hoofdscherm zijn zes tegels te vinden met daarop de laatst gebruikte apps, die na één tik op het grote veld bovenaan worden getoond. Helemaal vrij van kleine onhebbelijkheden was het systeem in de testauto nog niet, maar indrukwekkend uitgebreid al wel.

Ook het instrumentarium is erg compleet en toont altijd kilometerstand, accupercentage en rijbereik. Als het gaat om technologie is de Mustang sowieso lekker bij de tijd. Zo werkt Ford met eenvoudig instelbare persoonlijke profielen, ‘leert’ het systeem de gewoontes van de gebruiker en is er een - wat onoverzichtelijke - app, die de functie van de sleutel kan overnemen.

Ondanks het enorme scherm, de vlakke vloer en de hippe details slaagt het Ford-interieur er niet in om echt futuristisch over te komen. Dat komt vooral doordat er ook nog een heleboel herkenbare onderdelen zijn gebruikt, zoals het stuurwiel, de ventilatieroosters, allerlei schakelaars en – jawel – de startknop. Daardoor ontstaat een ietwat opmerkelijke mix van stijlen. Afwerking en materiaalgebruik zijn prima, maar ontstijgen niet het gebruikelijke Ford-niveau.

Speels

Deze EV-Ford heeft met 88 kWh netto een vrij grote accu en toont een aanvaardbaar verbruik op de boordcomputer. Hij maakt in de praktijk de indruk minder vatbaar te zijn voor hogere snelheden en lagere temperaturen dan andere EV’s en is daardoor geschikt voor wie geregeld langere ritten rijdt. Wie het zonder vierwielaandrijving kan stellen, komt trouwens nog wat verder in de Mustang. Wij rijden de voorlopige topversie en die combineert de grootste accu met twee elektromotoren. Samen zijn ze goed voor 351 pk, waarmee de Mustang meer dan goed is bediend. De beloofde 5,1 tellen van 0 naar 100 halen we niet, maar met ruim onder de 6 seconden is de Mustang alsnog bovengemiddeld snel. Ga van het gas af en de auto komt geheel tot stilstand, althans als dat via het menu is ingeschakeld.

Opvallender dan zijn snelheid is dat de Mach-E duidelijk een speels karakter heeft. Wie in een bocht (te) hard op het gas gaat staan kan de kont eenvoudig een stapje opzij laten doen, om hem daarna met speels gemak weer op te vangen. De Ford reageert snel op stuurbewegingen, laat zich precies plaatsen en helt nauwelijks over, en dat voor een SUV van bijna 2.200 kg.

Het Mustang-gehalte gaat dus verder dan het logo en wat uiterlijkheden. Keerzijde is dat het onderstel aan de stevige kant is. De Mustang in AWD Extended Range-trim moet minimaal €67.140 kosten. Je kunt een kleiner accupakket nemen of één elektromotor weglaten, waarmee de auto wel mooi zo’n tien mille goedkoper wordt dan in de hier geteste configuratie.