Suzuki Jimny Cabrio 1.3 4WD JLX (2000)

Bij de Jimny zul je het openen en sluiten van het dak goed moeten plannen. Want het kost je best wat tijd. Openmaken, dat gaat nog wel. Iemand die er handig in is, zou aan een minuut of twee net genoeg hebben. Maar beginners, zoals wij, hebben veel meer tijd nodig. Je begint met het voorste stuk. Dat is het gedeelte boven de voorstoelen. Dat kun je er niet uithalen, dat klap je naar achter. That's the easy part. Lastiger wordt het aan de andere kant van de rolbeugel. Eerst moet je de zijruiten losritsen en uit de klemmen en 't klittenband trekken. Dan rits je de achterruit, die je helemaal kunt verwijderen, los of je vouwt hem even voorover zodat hij klem zit tussen de achterdeur en de achterbank (heeft u meteen een idee van het formaat van de kofferruimte). Tot besluit van deze sessie maak je de twee klemmen aan de voorkant van het overgebleven tentje los en dan klap je de rest achterover. En die rest belandt ook achter de achterbank - daar is dan dus helemaal geen ruimte meer.
Denk niet dat je dan een echte voll-cabrio hebt, zoals dat in mooi Duits heet. Want die middenstijl met de driehoekruitjes is aardig fors. Het echte cabriogevoel is ver te zoeken. Maar je hebt wel degelijk een flinke berg frisse wind (vooral van achter).
Wacht bij het opklappen alsjeblieft niet tot de eerste druppels de voorruit al raken. Want het in elkaar zetten van het tentje kost wel wat tijd. Het is ons niet één keer binnen vijf minuten gelukt om de kap weer te sluiten - 'n frisse, zomerse onweersbui heeft minder tijd nodig om je auto in een rijdende badkuip te veranderen. Het meeste tijd kost het om de ritsen weer goed in elkaar te krijgen. Een klusje dat heel precies moet gebeuren en zeker niet als je last hebt van een slecht humeur. De kans dat dat totaal bedorven is als de rits na de zoveelste poging nog niet sluit is groot, enorm zelfs.

Geen fijne rijmachine

De open Jimny wijkt eigenlijk in niets af van de dichte. Alleen de schuine achterste zijruit is anders - maar zeker niet mooier. Kennelijk was dat nodig om voldoende stevigheid te garanderen bij een koprol. Verder mankeert er weinig aan het voorkomen van de Jimny. Onze testauto was trouwens nog voorzien van zo'n fijne bullbar voorop, die in ons geval geen dienst heeft gedaan om loslopend vee op te vangen, maar die wel heel wat muggen en andere insecten wist te verpletteren.
Rijden met de Jimny is een belevenis op zich. Want in alle eerlijkheid kunnen we niet zeggen dat we hier nu te maken hebben met een heel fijne en geraffineerde rijmachine.
Want kan dat nog wel in deze tijd, een auto die maar met moeite 120 km/h kan rijden? Dat is de vraag die bij ons opkwam toen we met de Suzuki Jimny Cabrio op de snelweg reden. Goed, hij haalt het best, als je maar even geduld hebt. Maar bij 120 is ook meteen alle rek eruit en je vergaat van de herrie. Alleen de echte doorzetters persen uit het 80 pk 1,3-litermotortje nog een paar kilometers. Bij die snelheid kun je allang niet meer met elkaar praten, bovendien heb je handen en voeten nodig om de Jimny in het rechte spoor te houden als het en beetje waait. Eén windvlaag en je zeilt zo een meter opzij. Lekker relaxed kilometers vreten is er dus niet echt bij in de Jimny. Lange ritten naar verre bestemmingen kun je dus maar beter uit je hoofd zetten in de kleine terreinwagen van Suzuki. In de stad en op het platte land, daar voelt hij zich veel meer thuis - maar echt comfortabel is hij eigenlijk nooit. Want stuiteren en waggelen doet hij dat het een lieve lust is. Maar wat wil je met een starre as vóór en achter en betrekkelijk simpele vering? Maar dat heeft een reden. Zoek een beetje ruig terrein op, schakel met de tussenbak de 4WD in en je weet wat we bedoelen. Want klimmen, afdalen en modderen, dat kan de Jimny als geen ander. En oei, wat is dat toch leuk! Heb je een steile klim gehad, dan ga je meteen weer op zoek naar de volgende afdaling. Wat is dat leuk en de Jimny heeft er geen moeite mee. Kijk met het open dak wel uit dat je niet af en toe een klap krijgt van een tak of zo.
Kortom, met een Jimny heb je een leuke auto voor erbij. Zorg dat je voor comfortabel vervoer over een iets langere afstand een 'normale' personenauto achter de hand hebt. Maar ach, als fun-autootje is het best een leuk ding. Want voor dit geld kun je op cabrio-gebied niets beters krijgen, buiten een van de laatste exemplaren van de oude Vitara Cabrio of een smart. Maar probeer maar eens met een smart een modderige helling te nemen...