Skoda Octavia 1.6 100pk GLX (1998)

Wat zien we dan? Een auto die niet alle schoonheidsprijzen wegkaapt, maar eigenlijk best knap gelijnd is. Gebouwd op de bodemgroep van de jongste VW Golf IV (en Audi A3), maar op het oog een hele klasse groter. Ook omdat de lijn
van het achterstuk verdacht veel weg heeft van een VW Passat. Nu meet een echte Passat bijna twee decimeter meer in lengte en wielbasis dan de grootste Skoda, maar die is op zijn beurt toch liefst 36 cm langer dan de Golf/A3.
Niet nieuw, maar nog altijd een goed idee is de praktische vijfde deur in een model dat een klassieke aparte kofferbak lijkt te hebben. Samengaand uiteraard met een omklapbare, zelfs gedeelde achterbank. En een vrachtruimte als een pickuptruck, bij wijze van spreken, want de kofferbak van 528 liter is echt héél groot.

Geen lachebekje
De nogal strenge aanblik aan de buitenkant van de Octavia zet zich binnenin door. Er staat in Tsjechië kennelijk een hoge straf op het versieren van auto's. Het dashboard is tweekleurig, maar dat zijn twee tinten koud en glad grijs. Aan de andere kant leidt niets de aandacht af, zodat je in een oogopslag alle meters en knoppen gelokaliseerd hebt. Even zoeken is het slechts naar het slim verborgen knopje voor de regelbare dashboardverlichting (verzonken in de lichtschakelaar).
Skoda pakt evenmin uit met kamerbreed stoffen bekleding, leert een blik op het portier. Alleen wat de compleetheid aangaat mag deze GLX-versie luxueus heten. Elektrische bediening voor ramen en spiegels, centrale vergrendeling, regelbaar ruitenwisser-interval, achterbank mèt volwassen hoofdsteunen, het is er allemaal. Nuttig voor een goede zitpositie: hoogteverstelling op je stoel, hoogte- plus lengteverstelling op het stuur, en een instelbare lendensteun.
Hooguit valt te klagen over de hardheid van de zitmeubels, en de matige hoofdruimte achterin. Daar zie je het verschil met de langere Passat, hoewel de beenruimte achter - en de ruimte vòòr - in de Skoda Octavia prima-de-luxe is.

Op één oor
Op het gehoor beknibbelt Skoda verder wat op geluids-isolatie, hij is minder stil dan een Audi A3, Golf of Passat met gelijke 1,6 liter motor. Afgezien daarvan is dit aggregaat in de Skoda een net zo prettige reisgezel. Ruimschoots vlot genoeg, en erg soepel. Schakelen en remmen: ook geen klachten.
Het sturen gaat op zich eveneens zoals verlangd mag worden, over het stuurgedrag zijn we minder tevreden. Dat komt doordat de Octavia hoog op de poten staat en ernstig overhelt bij snel bochtenwerk. Met het gas erop blijft hij nog redelijk de gewenste bochtstraal volgen, die wordt slechts wat ruimer gemaakt. En het hangt niet zo lekker op één oor. Vervelend is de reactie bij gas loslaten, dan duikt de auto vrij heftig dieper de bocht in, en moet je snel minder ver insturen.
Het veercomfort kon daarnaast beter. Korte hobbels worden niet goed weggewerkt, op grote oneffenheden gedraagt de Octavia zich wat springerig.

Bloedserieus aanbod
Doen we het af met: alle waar is naar zijn geld? 't Is een feit dat nog geen 35.000 gulden voor zo'n grote, degelijke en complete auto een zeer mild bedrag is. En met de sterkste 1.6 motor van 74 kW/101 pk rijdt-ie als een trein. Denk nu even verder: met iets meer versiering en verbeterde vering wordt het helemaal
een stuk smakelijker dan onpersoonlijk openbaar vervoer. Ter versiering biedt Skoda voor de Octavia houtdecor-sets. Een set iets verlaagde veren met puike schokdempers erbij, en nette lichtmetalen wielen (hoeft niet breder, met
195/65 banden standaard). Dan wordt zo'n Skoda een lekkere auto. Genoeg gelachen, adverteerde het merk zelf; en gelijk hebben ze. Een Octavia is een bloedserieus sterk aanbod.