Test: Seat Tarraco (2019)

In 2016 maakten we kennis met de Ateca, vorig jaar met de kleinere Arona en met deze meest recente toevoeging aan de Spaanse modelfamilie, de Tarraco, sluit Seat zijn SUV-offensief voorlopig af. Waar je de Ateca moet zien als de Skoda Karoq van Seat, is de Tarraco de auto die zich moet meten met zijn neefje Kodiaq. Tot zover niets geks, maar met de Tarraco haalt Seat een bijzonder geintje uit. De auto is namelijk 4,74 meter lang en dat is grofweg 5 centimeter meer dan de afstand waarover de Kodiaq zich uitstrekt. Dat vertaalt zich in een grotere bagageruimte. Opmerkelijk.

Is Skoda binnen de Volkswagen Groep niet juist het merk dat van een vergelijkbaar model altijd een praktischer, ruimere versie aanbiedt? En is Seat in zijn jacht naar ruimte en inzetbaarheid dan niet het sportieve sausje, de auto emoción waar het vroeger prat op ging, uit het oog verloren?

De Tarraco deelt zijn technische basis met zijn bloedverwanten binnen de Volkswagen Groep en dat betekent dat Seats jongste SUV bekend aanvoelt. Dat begint al met de motoren. In eerste instantie is de auto beschikbaar met een 150 pk sterke 1.5 TSI met cilinderuitschakeling, een 2.0 TSI die 190 pk levert en met keuze uit twee 2.0 TDI’s waarvan de vermogens overeen komen met die van de benzineversies, maar die natuurlijk koppelrijker zijn. De 190 pk sterke TSI en TDI is altijd gecombineerd met een DSG-transmissie, die het vermogen naar alle vier de wielen stuurt.

1.600 KILO

We rijden de Tarraco met de voor Nederland meest relevante benzinemotor: de 1.5 TSI, altijd gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak en voorwielaandrijving. Op papier klinkt dat niet al te aantrekkelijk, een circa 1.600 kilo wegende SUV met een 150 pk sterke krachtcentrale. Wie de machine boven de 2.000 tpm houdt, heeft er een vrij alerte motor aan, die ook tijdens steviger klimwerk nog relatief gretig in de toeren klimt. Hij is zeker afdoende voor de Nederlandse markt, maar wie tijdens tussensprints of inhaalacties graag wat feller uit de hoek wil komen, adviseren we voor de 190 pk sterke 2.0 TSI te gaan, die zoals gezegd standaard met DSG-automaat én met 4Drive-aandrijving wordt geleverd. De basisdiesel is zowel met handbak als met automaat te krijgen en is in het laatste geval een vierwielaandrijver.

HARDER

Seat heeft de Tarraco een tandje harder afgeveerd dan Skoda zijn Kodiaq. Sportief is de Tarraco geenszins, maar een deinerige dweilbak evenmin. Als het gewicht zich eenmaal op de buitenste wielen heeft gezet, laat de auto zich zonder morren door snellere bochten dirigeren. Overmatig onderstuur blijft uit en Seats grootste profileert zich als een rustige, stabiele SUV, waarmee je wat stuurgedrag betreft nooit voor verrassingen komt te staan.

Onze testauto, een relatief rijk uitgeruste Xcellence, was voorzien van het ook op die uitvoering optionele Dynamic Chassis Control (DCC). Daarmee kun je de Tarraco via een draaiknop op de middentunnel in diverse rijmodi zetten. Dat heeft in meerdere of mindere mate gevolgen voor de afstemming van de dempers, voor de intensiteit waarin de elektronische stuurbekrachtiging actief is en voor de gasrespons. De verschillen tussen ‘Normaal’ en ‘Sport’ zijn wat demping betreft opvallend duidelijk. In Sport is de auto zelfs stug te noemen, al wordt de stuurinrichting er niet veel directer van.

VOORBODE

De werkplek van de Tarraco is een prettige plek om te vertoeven, al moet je net als van het rijgedrag geen wereldschokkende zaken verwachten. Je zit wat hoog, maar de zitpositie is goed in te stellen. Daarnaast zijn de afwerking en het materiaalgebruik prima. Achter het stuur prijkt het digitale instrumentarium, Virtual Cockpit, dat standaard is en zich intuïtief laat bedienen. In grote lijnen oogt het allemaal bekend, maar zaken als het uit het dashboard stekende, 8 inch grote infotainmentscherm zijn voor Seat in elk geval nieuw.

Dat geldt ook voor de designtaal van het exterieur. Niet alleen de voorzijde, met zijn hoger naast de grille geplaatste koplampen, is een voorbode van wat er bij Seat komen gaat, ook de balk waarmee de achterlichten met elkaar zijn verbonden, zullen we later bij andere modellen terugzien. In de tweede helft van volgend jaar krijgt de nieuwe Leon die al. De ‘balk’ is overigens puur een reflectiestrip en geeft zelf geen licht.

RUIM

Wie de klep met dat nieuwe designelement opent, staat oog in oog met een forse bagage ruimte. Wie de verschuifbare achterbank van de vijfzitsversie helemaal naar voren zet, moet 760 liter kunnen meezeulen. Jawel, 40 liter meer dan ruimtewonder Kodiaq opslokt. Met alle banken en stoelen plat moet je zelfs ruim 1.900 liter kunnen vervoeren. De optionele, neerklapbare derde zitrij waarmee de Tarraco een zevenzitter wordt, slokt in neergeklapte stand 60 liter op.

Wat je ook vindt van de precieze toegevoegde waarde van een zoveelste MQB-SUV van de Volkswagen Groep, in dit geval een iets ruimere en minder softe Spaanse versie van de Skoda Kodiaq, het zal Seat waarschijnlijk worst wezen. Sinds het merk met de Ateca en de Arona meedoet in de crossoveren SUV-segmenten, gaat het ineens hartstikke goed met de verkoopcijfers. In de eerste tien maanden van dit jaar verkocht Seat bijna 450.000 auto’s en daarmee is het zeker van een recordjaar. De Tarraco zal daar waarschijnlijk alleen maar aan kunnen bijdragen.

De Tarraco staat begin volgend jaar bij de Nederlandse dealers, aanvankelijk alleen als Style en Xcellence, later ook als FR. We zetten in op een vanafprijs die iets boven die van de Skoda Kodiaq ligt, dus zo’n 35 mille. Over een Cupra-versie is nog niets bekend. Er is in ieder geval een Cupra Ateca, en Skoda’s Kodiaq is er zelfs als RS. Wat we wél weten, is dat er in 2020 een Tarraco plug-in komt met een systeemvermogen van 210 pk en een elektrische actieradius van meer dan 50 kilometer.