Test: Seat Tarraco FR (2020)

Seat is met vaart het SUV-segment in gedoken met de Ateca, de Arona en de grote Tarraco. Het merk was net op tijd om de grote verschuiving in de vraag naar SUV’s mee te pakken en maakt met zijn MQB-platform goed gebruik van alle technieken die de Volkswagen Group in de schappen heeft liggen. Van de bekende 4WD-systemen met haldex-koppeling tot de fijne TSI en TDI-motoren. Niet dat die laatste nog veel worden verkocht in Nederland sinds dieselgate en de hoge bpm op diesels, maar stiekem zijn het nog altijd verrekt fijne aandrijflijnen. Ook of wellicht juist in SUV’s zijn zelfontbranders lekker omdat je zo soepel van je plek komt. Maar wat in de Tarraco ontbrak was een sportief randje. Nu denk je misschien niet meteen aan een Cupra-versie van de zevenzitter (en er komt ook geen Cupra van de auto nu het een zelfstandig merk is), maar Seat brengt van bijna alle auto’s wel FR-uitvoeringen uit. Dit zijn geen hot hatchbacks meer zoals in de tijd dat de FR evenveel vermogen had als de GTI’s van Volkswagen in hetzelfde segment, maar luxe-uitvoeringen op welke aandrijflijn dan ook. Uiteraard wel met de sportieve genen in het achterhoofd. Sportieve stoelen, leuk stiksel op een sportief stuurtje en vaak ook wel een net wat harder onderstel. Aan de buitenkant wat spoilerpakketjes zodat het nog leuk oogt ook.

HERKENBAAR

Maar tot voor kort was zoiets er dus niet voor de Tarraco, terwijl er nota bene van de Skoda Kodiaq (een soort zusterauto van de Tarraco) een echte RS-versie bestaat. Geen goede auto trouwens, die RS, maar dat terzijde. Seat maakt die omissie nu goed met de lancering van FR-uitvoeringen van de Tarraco, voor zowel de 1.5 TSI als de 2.0 TSI. In het nieuwe jaar volgt een PHEV-variant, de eerste van Seat, en ook deze wordt als FR leverbaar. Dit is dan meteen de dikste uitvoering die je kunt bestellen. Het wordt een e-hybrid met een 1.4 TSI en een elektromotor, samen goed voor 245 pk en standaard vierwielaandrijving.

Maar die is er nog niet, dus wij proberen de 2.0 TSI met 190 pk en vierwielaandrijving. Aan de buitenkant is die te herkennen aan de speciale FR-grille, de grijze spiegels, de bredere wielkasten en de in kleur gespoten bumpers. Aan de binnenkant heuse kuipstoelen in de SUV en een mooi met leer bekleed stuurwiel. Bovendien krijg je er aluminium pedalen bij. De zitpositie in die stiekem best gave sportkuipen is opvallend goed: ondanks de hoge zit klopt de positie ten opzichte van het stuur helemaal. Opvallend genoeg oogt de cockpit duidelijk anders dan die van de Ateca, terwijl de modellen wel in hetzelfde segment zitten.

De Tarraco is simpelweg de grotere versie, niet een auto uit een klasse hoger. Net als bij de 3008 en 5008. Maar hier zien we een veel mooiere klimaatcontrole onder het grote multimediasysteem, dat we weer kennen uit andere modellen uit de groep. Het lijkt zo’n klein verschil, maar het tilt de hele cabine meteen naar een hoger plan. Voor je neus een digitaal scherm waarin je de getoonde informatie naar wens kunt aanpassen. Achterin tref je uiteraard zeeën van ruimte. De bank is verschuifbaar, wat vooral handig is als je voor de optioneel verkrijgbare zeven stoelen gaat. Onze testauto had deze optie niet, waarmee je wel een gigantische bagageruimte overhoudt: 760 liter met de banken omhoog. Klap je alles om, ga je naar een prettige 1.920 liter.

TANDJE STRAKKER

Een kracht van de Seat is dat hij achter het stuur niet zo groot voelt als hij is. Bij de nieuwe Kia Sorento bijvoorbeeld heb je toch het gevoel dat er heel veel auto achter je aan komt. In de Seat is dat veel minder het geval, waardoor het rijden natuurlijker aanvoelt. De gewone Tarraco rijdt al best goed, maar het sportonderstel van de FR maakt hem duidelijk een tandje strakker.

Nu is wel de vraag of mensen er in dit type auto behoefte aan hebben. Op deze demo hadden wij in ieder geval dynamische dempers en met die attributen in comfortstand is de balans goed in orde. Zet je hem in ‘sport’ dan wordt de auto wel erg stug. Als je geen passagiers aan boord hebt en snel op je plaats van bestemming moet zijn, ervaar je terdege dat de auto zijn logo op de neus alle eer aan doet. Hij laat zich goed plaatsen en de tractie is met de vierwielaandrijving erg goed, zodat je onge geneerd op het pedaal kunt stampen.

De 2.0 TSI is natuurlijk een prima motor voor deze auto, maar vermoedelijk heb je aan de 1.5 TSI al genoeg in Nederland. De motor blijkt in andere modellen prima te voldoen. Het kan wel interessant zijn om te wachten op de 245 pk sterke PHEV, omdat die vermoedelijk zeer aantrekkelijk wordt geprijsd. Bovendien heb je dan vierwielaandrijving en bij de 1.5 TSI niet. Aan de andere kant heb je bij dit type het meergewicht, wat het rijplezier met een PHEV-SUV behoorlijk vermindert. Maar welke motor je ook neemt: de FR-uitvoering is immer een aantrekkelijk pakket waarmee je het meeste rijplezier uit het model haalt.