Saab 9-3 Cabriolet 2.0 Turbo Aero (2008)

Vooral de neus van die opgefriste 9-3 Cabrio is veel karakteristieker geworden en geeft de van oudsher beschaafde Saab een wat agressievere uitstraling. Zeker bij de geteste Aero met verlaagd onderstel en 17-inchwielen misstaat dat gewijzigde front niet. De eveneens aangepaste achterlichten kunnen ons niet echt bekoren; zeker in combinatie met de zwarte lak van de testauto krijgen we er een beetje het Halfordsgevoel van.
Van de twee beschikbare Aero's hebben wij de meest bescheiden versie, de 2.0T, tot onze beschikking. Behelpen? Dat valt nogal mee met een 210 pk tweeliter full pressure turbomotor aan boord. Binnenin valt direct de tweekleurige leren bekleding (meerprijs) op, typisch Saab zijn de contactsleutel in de middenconsole en de dashboard-lay-out. Dat op zich geslaagde dashboard wordt helaas gekenmerkt door enkele grote vlakken hard plastic. Ook het aluminiumkleurige kunststofrandje rondom het instrumentenpaneel waarderen we niet erg, mede omdat het af en toe hinderlijk in de voorruit weerspiegelt. Wat ons ook niet bevalt, is het stuurwiel. Dat is vrij groot en de aluminiumkleurige rand is overduidelijk gewoon van kunststof. Over de bediening van het stuur hebben we geen klachten: het werkt redelijk direct, al biedt de installatie niet overdreven veel feedback.
De ergonomie is vertrouwd en de zit positie goed voor elkaar, over het ingebouwde navigatiesysteem zijn we minder te spreken; het functioneert gewoon niet altijd even logisch en dat wekt irritaties op.

Relaxed toeren
Zoals heel veel open auto's die in ons land worden verkocht, heeft ook dit exemplaar een automaat. Cabriorijders houden blijkbaar van relaxed toeren en daartoe is deze 9-3 prima in staat. Alles werkt licht en gemakkelijk en zonder dat je het in de gaten hebt, ga je soms stukken sneller door een bocht of over een minirotonde dan je denkt. Daaraan levert de bijzonder alert schakelende vijftrapsautomaat een belangrijke bijdrage, zeker wanneer je hem in de sportstand zet. Dat gaat anders dan anders, met een knop op het dashboard en niet via een schakelaar naast de keuzehendel. Voor de bocht schakelt de bak precies op tijd terug en bij het uitaccelereren pakt de motor lekker gretig op. Daarbij geeft de uitlaat een mooie, maar beschaafde brom ten gehore. Accelereren van 0-100 km/h doen we in 8,1 seconden.
De vering is stevig, maar toch nog prettig comfortabel. Rammels, piepjes en kraakjes blijven achterwege, zelfs als het wegdek uit klinkers bestaat. Ook het rijden met open kap gaat bijna achteloos; tot 140 km/h is dit, mits je het meegeleverde windschot gebruikt, nog heel goed te doen. Ook als het buiten fris is, creëer je met behulp van het automatisch geregelde verwarmings- en ventilatiesysteem en de stoelverwarming een aangenaam microklimaat. En dankzij de prima stereo en de slechts op de achtergrond hoorbare motor kun je dan bovendien je eigen openluchtconcert verzorgen. Wil je desondanks per se de kap sluiten als de zon achter de wolken verdwijnt, dan druk je nonchalant de daarvoor bestemde knop omhoog en zit je binnen twintig seconden overdekt.