Test: Skoda Citigo (2012)

De Skoda Citigo maakt deel uit van een volledig nieuw trio, waar de Volkswagen Up en Seat Mii tevens deel van uitmaken. De Up is als eerste gelanceerd en dat doet vermoeden dat de Tsjechen en de Spanjaarden de tweede en derde viool spelen. Maar zo is het niet helemaal. Het is wel degelijk een auto die in sterke samenspraak is ontwikkeld, een monopoliepositie voor VW is er niet. Het is domweg vele malen efficiënter om met meerdere partijen een nieuw model te ontwikkelen. Voorbeelden te over, zoals het drietal Aygo, C1 en 107 en de Ford Ka, die zijn platform en techniek deelt met de Fiat 500 en in dezelfde Poolse fabriek wordt gebouwd. Voor Skoda is de productie van de Citigo bijna een thuiswedstrijd; hij rolt in het Slowaakse Bratislava van de band, net als de Up en de Mii. Technisch is hij identiek aan de andere twee, uiterlijk onderscheidt hij zich van de Up door het andere neusje, de stalen achterklep en het ontbreken van het knikje in de achterste zijruit. In het interieur zijn de verschillen minimaal, dat moet je zoeken in andere kleurstellingen en een eigen stuur. Opmerkelijke details aan de buitenkant zijn de nieuwe Skoda-logo's en de voluit geschreven merknaam op de achterklep.

Tikkie breder

De vormgeving van de koets is bepaald niet als spannend of sprankelend te typeren, eerder functioneel en gematigd. Desondanks kon onze felgroene Citigo zich in Praag en omgeving telkens weer op grote belangstelling verheugen. Skoda is dan ook marktleider in Tsjechië, waarbij vaderlandse trots een niet onbelangrijke rol speelt. De Citigo is iets lager en breder dan bijvoorbeeld een Aygo en 13 centimeter langer. Hij oogt bonkig en robuust. Die paar extra centimeters vertalen zich in een ruimer interieur. Waar je bij veel concurrenten al snel met de schouders tegen elkaar aanzit of bij het schakelen het linkerbeen van de voorpassagier al dan niet gewild aanraakt, is er in de Citigo wat meer lucht. Centimeters die meer dan welkom zijn in het geval je een versie zonder navigatie hebt en je bijrijder je voor de zoveelste keer de verkeerde kant op stuurt….De achterbank profiteert eveneens van die paar centimeters meer binnenruimte, hoewel je er nog altijd niet met goed fatsoen drie volwassenen kunt parkeren. Trekken we de achterklep open, dan zien we een relatief grote bagageruimte. Met een inhoud van 251 liter, waar een Aygo-rijder het met 138 liter moet stellen.

Veelzijdige navi

Skoda heeft een stel goede stoelen voorin de Citigo geschroefd en er is meer dan voldoende leefruimte achter het stuur. Ook voor mensen met lange benen. Het dashboard zit namelijk vrij hoog, dat scheelt. Het stuur is alleen in hoogte verstelbaar, dat zal niet voor iedereen even gunstig uitpakken. De binnenkanten van de portieren zijn niet volledig bekleed. Enerzijds heeft dat wel iets fris en jeugdigs, aam de andere kant oogt het onafgewerkt. Misschien is het smaakgebonden. Het rechterportierraam is niet vanaf de bestuurderszijde te openen, tenzij je arm lang genoeg is. Kostenbesparing, maar misschien had het slimmer geweest om beide schakelaars in de middenconsole te plaatsen. Het dashboard is gemaakt van harde kunststofsoorten en het instrumentarium laat aan duidelijkheid weinig te wensen over. In de kleine display die de waarden van de boordcomputer weergeeft, is ook de temperatuur van de koelvloeistof op te roepen. Of via het bovenop het dashboard geplaatste navigatiesysteem van Navigon, dat volledig in het boordnet is geïntegreerd. Het kan de toerententeller en de koelvloeistoftemperatuurmeter weergeven, het dient als beeldscherm voor de parkeersensoren en via bluetooth is er verbinding met je mobieltje. Verder zien we nog een uitgebreide tripcomputer met allerlei functies. Vanzelfsprekend staat dit speeltje op de optielijst, we weten nu nog niet voor welk bedrag. Ook tegen meerprijs leverbaar: City Safe Drive, een waakzaam laseroog dat kop-staartbotsingen bij snelheden onder de 30 km/h kan voorkomen.

Voelt groter aan

Hoogste tijd om een stukje te gaan sturen en dat doen we met de 75 pk-versie. Opvallend is de afwezigheid van vibraties, zowel bij stationair toerental als tijdens het rijden. Ook hinderlijke gebrom is het motortje vreemd. Natuurlijk is er die karakteristieke driecilinderroffel, maar die is minder rauw dan we gewend zijn. De vijfbak schakelt licht en uiterst precies en als we even later met een tempo van 130 km/h op de snelweg rijden, toont de Citigo zich een relatief stille auto. De motor hoor je bijna niet, banden- en windgeruis is van normaal niveau. In combinatie met de vrij milde vering en de wielbasis van 2,42 m doet deze Skoda niet aan als een kleine auto en voelt hij zich ook buiten de City thuis. De elektrisch bekrachtigde besturing valt niet op in positieve of negatieve zin en doet zijn werk keurig. De soepele vering maakt dat de koets licht helt in bochten, hoewel niet in overdreven mate. De Citigo laat zich probleemloos met straf tempo door een scherpe bocht jagen, waaraan het lage gewicht ook z'n steentje bijdraagt. De driepitter heeft een vrij lineaire vermogensopbouw, je voelt 'm nergens echt pieken, voor zover daar al sprake van zou kunnen zijn. Alles bij elkaar is de kleinste Skoda een prettige auto om mee onderweg te zijn, is onze eerste conclusie na een lange dag sturen in en rond Praag. Hij komt pas tegen de zomer van 2012 naar Nederland, in Tsjechië staat de dreumes deze maand al in de showroom, met een vanafprijs van € 7.150. Zou het de Nederlandse importeur lukken om 'm hier aan als prijspakker te bieden voor € 7.999?