Test: Citroën DS5 (2011)

Zelf heeft Citroën het nog over "het succes van de C-lijn". Maar dat gaat ons wat te ver. Natuurlijk zal het merk heel wat aantallen van auto's als de C2 en de C4 verkocht hebben. En de C1 liep geholpen door alle belastingvoordelen ook als een trein, in ieder geval in Nederland. Maar geen van deze modellen was ooit segmentleider in de zin dat het opvallende auto's waren die de concurrentie achter zich lieten. Ze draaiden braaf mee in het peloton. Maar da's niet bepaald waar je aan denkt als je het over Citroën hebt. Dat was toch ooit dat extravagante Franse merk dat lekker eigenzinnig te werk ging?

En toen was daar ineens de DS-lijn. Net even anders. En, heel belangrijk, compleet verschillend van de modellen waar de auto's technisch op gebaseerd zijn. Rijd maar eens een C3 en een DS3 vlak na elkaar. Je zult wellicht her en der dezelfde knopjes tegenkomen, maar de auto ziet er compleet anders uit en rijdt ook totaal niet als de C3. Een Seat Leon en een Golf lijken meer op elkaar. Voor de hoge DS4 en de brave C4 geldt hetzelfde. Onderhuids misschien gelijk, maar qua rijden onvergelijkbare auto's.

En hier hebben we dan de nieuwste van de reeks: de Citroën DS5. Deze keer was het geen Citroën die als basis diende, maar een auto van zustermerk Peugeot. De eveneens wat merkwaardige 3008 levert namelijk het platform voor de nieuwste creatie van de Fransen. Toch zijn ze niet de eerste met het concept, eigenlijk heeft BMW precies hetzelfde gedaan – zij het een aantal klassen hoger – met de 5-serie GT. Hoog en veel ruimte, maar toch iets van stoer.

Nieuwe vorm

En dan hebben we in ieder geval een auto om de DS5 mee te vergelijken, want wat is dit nu eigenlijk voor auto? Hij is in praktijk iets kleiner dan de naam doet vermoeden, want hij is dus niet gebaseerd op de Citroën C5. Maar hij is wel hoog en biedt redelijk wat binnenruimte. Een MPV dan? Mhow. Met puur logisch denken komt de auto daar nog het meest bij in de buurt, maar die aflopende daklijn gaat natuurlijk in tegen elk MPV-principe. En daarmee verlaat de DS5 dus die gebaande paden waar Citroën helemaal niet op thuishoort. Het knappe van het design is dat dit eigenlijk een plompe doosvormige blok auto is, die vervolgens aan alle kanten is fijngeslepen alsof er een paar eeuwen lang water overheen is gestroomd. Alle harde kantjes zijn verdwenen, zodat je een mooie gestroomlijnde koets overhoudt. Het resultaat is werkelijk prachtig. Men heeft zich aardig uitgeleefd met extravagantie zoals forse luchtopeningen, een gigantische chromen strip op de neus (die je ook in het mat kunt krijgen) en grote rechthoekige uitlaten aan de achterkant. Over de relatief grote (en bijzondere!) lichtmetalen wielen hebben we het dan niet eens. En het knappe is, ondanks al die opsmuk blijft er een prachtige wagen over. Het maakt niet uit vanuit welke hoek je de auto bekijkt, het geheel klopt. Het blijft natuurlijk de vraag hoelang de redelijk futuristische vormgeving het goed blijft doen, tijdloos is niet bepaald de eerste kwalificatie die bij ons opkomt. Maar goed, voordat we ons daar ons zorgen over hoeven maken, zijn we aan paar jaar verder. Eerst maar eens kijken hoe de auto het doet in het hier en nu.

Motoren

De auto is verkrijgbaar met twee benzinemotoren, twee diesels en er is een hybride versie. Het aparte aan de laatste is dat het een dieselhybride is. Daar zijn er immers nog niet zoveel van. Wie nu zegt, 'verrek, dat komt me bekend voor': dat kan kloppen. Inderdaad: onlangs reden we de 3008 dieselhybride. Het zal niemand verbazen dat de overeenkomsten legio zijn (zie kader). We reden hem daarom niet en hielden het bij een versie die in Nederland meer verkocht zal worden: de 200 pk benzineversie. Deze heeft de bekende 1.6 turbomotor van BMW en PSA waar we al sinds jaar en dag over schrijven. De instapversie heeft deze motor ook, alleen dan met 156 pk. Wel opvallend: deze is enkel met automaat verkrijgbaar, iets wat we eerder zagen bij de DS4. Hier betreft het echter een volautomaat en niet de gerobotiseerde handbak zoals in die DS4. De sterke versie is weer wel met handbak verkrijgbaar. Wil je dieselen dan begint het met een zuinige 1.6 eHDI met 110 pk (wel met die vervelende automaat trouwens), de sterkere variant heeft een 2.0 turbodiesel met 160 pk.

Zoals gezegd oogt de auto fors, maar valt het formaat relatief mee. Hetzelfde geldt voor het gewicht. De 200 pk variant weegt zo'n 1.400 kilo en dat is lichter dan hoe hij eruit ziet. Neem je plaats dan kun je eerst even bewonderend om je heen kijken. Ook hier is 't net even anders dan alles. Niet zo weirdo als in bijvoorbeeld een Mini of een Honda CRZ, maar eerder een beetje dromerig. Sowieso zit je natuurlijk hoog, maar het dashboard is dat ook, waardoor je niet het gevoel krijgt dat je op de bok zit. Daar komt bij dat de middenconsole ook behoorlijk hoog is, zodat je als bestuurder wordt ingebouwd. En daar komt nog iets bij wat je minder vaak ziet. Het dak is in het midden omlaag gehaald en er zijn wat bedieningselementen in geplaatst. Niet alleen zit je hierdoor nóg meer ingebouwd dan gemiddeld, je krijgt ook het gevoel van een piloot in zijn cockpit. Je bedient onder meer delen van de zonwering in het dak en de werking van het heads-up display ermee. In de middentunnel vind je onder meer de bediening van de zijramen, die zitten dus niet in de deuren.

De vormgeving is lekker excentriek, met aluminium, mooie kunststoffen en prachtig leer overal. In de stoelen vinden dezelfde horlogebandstijl die we eerder in de DS4 vonden. Uiteraard zijn de testmodellen dik aangekleed, houdt er rekening mee dat dit alles niet standaard is. De afwerking is voor Citroën begrippen heel erg goed, en gaat bijvoorbeeld duidelijk een C6 voorbij. We moeten echter niet doorslaan: een luxe Audi A4 gaat nog altijd een flinke stap verder. De ergonomie is een beetje wennen, sommige basisknoppen van het multimediasysteem zitten op de middenconsole, andere op de middentunnel. Het apart gevormde stuur ligt goed in de hand, het speelt mee dat de zitpositie goed is.

Uiteraard is 200 pk meer dan genoeg voor deze auto, zeker in combinatie met voorwielaandrijving. Wel merken we dat de 1.6 THP het extreem goed doet in vergelijking met gelijke motoren, maar wel duidelijk minder soepelheid biedt dan sommige 2.0 turboblokken met 200 pk. Hij moet er net wat harder voor werken.

Het sturen gaat behoorlijk licht, maar wel direct genoeg. De draaicirkel van de auto is niet al te groot, ook hier is je verwachting anders door hoe de auto oogt. Het onderstel van de auto blijkt al snel on-Citroën-achtig hard. Nu is het de vraag hoe lang we daarvan kunnen blijven spreken als eerder al de DS3 en de DS4 een vergelijkbaar mate van (gebrek aan) comfort tentoonspreidden, maar evengoed is de DS5 opvallend strak. Het gaat niet zover als bij de DS4 en een sportieve auto wordt de DS5 nooit, maar het deinen is verdwenen. Dat past waarschijnlijk goed bij de wens van de gemiddelde Nederlandse leaserijder. Wel zijn de Fransen niet zover als sommige concurrenten met het verfijnen van zo'n set-up: de dempers kunnen het soms niet bijbenen waardoor de auto op slecht wegdek gaat dribbelen. Op bochtige wegen werd de wegligging nooit storend, dus voor dagelijks gebruik is het prima, maar het is niet zo dat het vooral de rij-eigenschappen zijn waarmee deze Citroën indruk maakt. Wel met zijn ruimte. Het 'doos-concept' zorgt voor uitstekende beenruimte, de aflopende daklijn is niet zo erg dat je achterin extreem veel last hebt als je onder de twee meter blijft. De bagageruimte is niet de grootste, maar 465 liter is niet krap.

Er blijken veel mensen te wachten op de DS5 als we naar de reacties op onze site kijken, dus het eerste jaar zal de auto wel doorkomen. De vraag is echter hoe de Fransman het de jaren daarna doet. Hij zal een nieuw publiek moeten trekken en dat is voor een auto in deze klasse lastiger dan voor bijvoorbeeld de kekke DS3. De grote kracht van de DS5 is dat hij het extravagante – wat Citroën lang heeft moeten missen – koppelt een prachtige design en solide rij-eigenschappen. Leuk doen: het mag weer.