Renault Vel Satis 3.5 V6 Initiale (2002)

Was alles maar zo simpel als de topklasse van de Europese automobielmarkt. Kopers in die categorie ton willen maar een paar dingen: een Ster, een BMW, misschien een Audi en heel misschien een Volvo of Lexus. Klaar. Grote Franse top-automobielen, of goed geoutilleerde 'gewone' Japanse topproducten komen er niet aan te pas.
Dus... dus moet je iets als merk dat niet bij die top in die klasse hoort. Daarom gooit Renault het over een heel andere boeg. Zie daar: de Vel Satis. Bijna net zo vreemd als Avantime, maar een stuk praktischer en 'down to earth'. Vier portieren, vier riante zitplaatsen, plenty kofferruimte en bovengemiddelde motoriseringen.

Praktisch
De imposante koets openmaken doe je met een druk op een
creditcard, net als in de Laguna. Stap in en je merkt dat de auto hoger is dan een A6 of 5-serie. Of een Safrane. Credit-startkaart in de gleuf en met en druk op de Start-knop maak je de zescilinder wakker. We reden de 3,5-liter V6 benzinemotor (van Nissan). Heus, bij 210 km/h op de teller (de 3.5 loopt 235 km/h) hoor je best wat windgeruis in de Vel Satis, maar de motor hoor je alleen bij fors optrekken. Dit is dus Lexus-niveau qua stilte! Veel gewicht van de Vel Satis is gaan zitten in geluids-isolatie. Daarom komt de auto ondanks aluminium zijpanelen, kofferbakklep en motorkap toch aan 1695 kg. En het werkt: we knallen per Vel Satis door het groene Franse land en kunnen toch zonder stress praten.
Minder is het gevoel in de besturing; we hadden toch wel wat meer betrokken willen worden bij het gedoe rondom het stuurwiel. Het stuurwiel pakt heus lekker aan en is in hoogte en diepte verstelbaar, maar het communiceert onvoldoende en dat was bij Renault altijd zo goed voor elkaar.
De zitpositie is opmerkelijk. Je zit hoger dan in een Safrane, minder bus-achtig dan in een Espace maar overheersend is toch wel het gevoel dat je veel lucht om je heen hebt. De Vel Satis is heus een praktische auto, met 'n riante achterbankruimte alleen... eigenzinnig... Want de auto is een originele
4-zitter. Puur ingericht op vier volwassenen en die zitten dan ook vorstelijk. Ook de bagageruimte is meer dan afdoende. Mede door die aparte geknakte achterklep. Over knakken gesproken: de twee voorste stoelen hebben een rugleuning die in delen verstelbaar is. Het deel dat de bovenste rughelft en schouderbladen moet ondersteunen is apart kantelbaar. Ook geinig: het vergrendelen of ontgrendelen van de achterklep gaat gepaard met een SF-achtig zoemgeluidje.
De nieuwe Vel Satis is een reisauto van hoog niveau. Door (het gebrek aan) dat geluid dus en een onderstel dat het midden houdt tussen Frans zacht en voldoende stuur-stevig. Hij nodigt niet uit tot ruig stuurwerk maar ga je toch wat verder dan is de auto niet hopeloos onderstuurd en het overhellen blijft netjes binnen de perken. Maar erg communicatief is het ook allemaal niet en dat maakt de VS niet tot een rijdersauto. De Vel is een halve limo, een kwart MPV en voor een kwart gedurfde, opmerkelijk vormgegeven rariteit. Minder dan de Avantime maar toch nog present: de Vel Satis is geen auto die zich met harte naar je hand laat zetten. Tikkeltje log. Heus, de acceleratiecijfers in rechte lijn zijn voor elkaar maar de eenheid met de bestuurder missen we.
Een automatische handrem die zelf ontgrendelt bij een tikkie gasgeven, een nieuwe, compacte achterwielophanging, zelf inschakelende ruitenwissers, verlichting en een cruise control met afstandscontrole; het zijn allemaal zaken die de Vel Satis up-to-date maken om een topklasser te kunnen zijn. Over ESP, apart regelbare airco voor achterin en zij- en window-airbags hebben we het geenens meer. Een navigatiesysteem is overigens standaard op deze duurste Initiale-uitvoering.
De Vel Satis rijdt ronduit heerlijk. Maar als uitzonderlijk kunnen we de rijervaring niet bestempelen. Het bekijks dat je hebt met de Vel Satis is wel bovengemiddeld. Komen we terug bij dat keerpunt. Renault wil met de Vel Satis mensen aanspreken van niveau. Maar die moeten dan niet bepaald huiverig zijn van een beetje opvallend rondrijden. Renault heeft met de Vel Satis definitief de handdoek in de ring gegooid in de strijd tegen de Duitse topklasse om die met voor de hand liggende middelen aan te vallen. Renault komt in plaats daarvan met een eigen, gedurfde visie en een daarbij passende auto in die klasse. Vaarwel saaie, veilig vormgegeven zaken-sedan; leve het excentrieke! De moed van de Fransen verdient lof. Aan de andere kant: ze zullen wel moeten, want anders wordt het nooit wat in de 'Oberklasse'.