Praktijkervaring Subaru XV: bijzonder buitenbeentje

De naam Impreza is in Nederland misschien verdwenen, maar het model bestaat nog wel degelijk. De XV is eigenlijk niets meer dan een licht opgeruigde variant; de ‘kale’ uitvoering is in de Verenigde Staten nog gewoon verkrijgbaar. Overigens hoort de naam XV sinds dit jaar ook tot het verleden. De nieuwe XV gaat als Subaru Crosstrek door het leven, net als in de States. Voor de duidelijkheid: in deze review kijken we naar de eerste generatie XV, die van 2012 tot 2017 op de markt was. 

Ruimte, zitcomfort en bediening 

Hoewel de Subaru XV eruitziet als een behoorlijk forse cross-over is het natuurlijk vooral een Impreza. Welke gevolgen dat heeft voor het gebruiksgemak? “Het enige potentiële minpunt is de ruimte”, schrijft de eigenaar van een XV 2.0 uit 2012. “De passagiersruimte is groot genoeg voor volwassenen achterin, maar de bagageruimte is op papier eigenlijk te klein voor een gezin. Bij een testrit bleek echter dat twee forse vliegtuigkoffers en een kinderbedje erin konden zonder het zicht naar achteren te blokkeren. Dus tja, groot of klein, voor mij is het groot genoeg.” Ook in de échte praktijk blijkt deze rijder niet tegen ruimteproblemen aan te lopen. Dat geldt ook voor een andere 2.0i-rijder. “De bagageruimte is bescheiden. Voor ons voldoende, maar kleiner dan de Mazda CX-5 en de Toyota RAV4.” Logisch, die auto’s zijn ook daadwerkelijk groter. 

Aan het comfort van de stoelen besteden eigenaren weinig woorden, maar losse kreten als ‘goede stoelen’ laten zien dat het hiermee waarschijnlijk wel goed zit. Over de armleuningen is het enthousiasme minder groot. “Als je goed zit, zijn de middenarmsteun en de leuning in de deur eigenlijk niet goed bruikbaar. Daar wordt al jaren over geklaagd, maar blijkbaar hebben ze daar in de VS een andere mening over”, schrijft de rijder van een XV uit 2014. Het lijkt erop dat niet zo zeer de mening, maar de uitvoering verschilt. “De originele middenarmsteun is niet naar voren te verschuiven en daardoor niet comfortabel”, schrijft de bezitter van een één jaar jongere XV. “In de VS wordt de XV echter met een verschuifbare steun geleverd en die heb ik besteld en gemonteerd. Top!” 

Net als de stoelen kunnen ook het infotainmentsysteem en de bediening op weinig aandacht rekenen. Een rijder die het wel kort aanstipt, zegt: “Het multimediasysteem oogt en werkt wat gedateerd, al is de functionaliteit behoorlijk. Bluetooth werkt gelukkig perfect voor telefonie en audiostreaming.” 

Banden onder vuur 

De belangrijkste reden om voor een Subaru XV te kiezen, blijkt voor de meeste rijders zijn techniek. Elke XV is immers permanent vierwielaangedreven. Het resultaat? “Gaat perfect door zand en ook een ‘steile’ helling is helemaal geen probleem”, zegt een verstokte Subaru-rijder. “Wielslip is hem vreemd, beter nog dan bij mijn voorgaande Impreza, en het X-Mode/AWD-systeem werkt soepeler en minder schokkerig.” Ook het verhoogde onderstel heeft zo zijn voordelen. “Met de 22 cm bodemspeling ook geen geschraap meer over grond en stenen.” 

De rijder van een diesel-XV ontwaart nog sporen van Subaru’s rallyverleden. “Heerlijk sturen over de D-wegen in de Bourgondië, met hoogst illegale snelheden, maar wat een genot. Hij heeft een fantastisch veercomfort en door de AWD blijft de wagen aan de weg plakken. Bovenal is er de grijns op je gezicht als je uitstapt.”  

Deze rijbeleving kwam niet direct uit de doos, er ging een bandenwissel aan vooraf. “De Yokohama Geolandars heb ik vervangen door Hankooks K415 en dat is een grote verbetering. De Geolandars braken snel uit op nat wegdek, hadden erg slappe wangetjes en maakten een hoop kabaal. De Hankooks doen het wat dat betreft een stuk beter.” De standaard geleverde banden krijgen er meer dan eens van langs. “De XV rijdt prima en is behoorlijk koers- en bochtvast”, schrijft de eigenaar van een XV Luxury uit 2013, “maar met de natte weersomstandigheden valt het wel op dat de Geolandars die eronder zitten snel hun contact met de weg verliezen.” 

Qua rijeigenschappen vallen deze allseason-banden met M+S-markering misschien niet in de smaak, volgens een andere rijder hebben ze wel degelijk een goede kant. “Eigenlijk rijdt deze auto, ook in verse sneeuw, beter dan mijn vorige auto op winterbanden! Ongetwijfeld draagt de vierwielaandrijving hier flink aan bij.” Toch nog een opsteker voor de bandenfabrikant. 

Stug karakter 

Naast veel commentaar op de banden krijgt ook het onderstel er regelmatig van langs. “De vering is voldoende soepel, maar de demping is aan de ‘korte’ kant”, laat een rijder weten. “Dit betekent dat als je in een woonwijk rijdt met ongelijk wegdek en wat butsen, dat de koets met alle passagiers lekker meehobbelt. Dit is natuurlijk niet comfortabel.” Dat deze rijder niet aan het onderstel went, wordt duidelijk in een update van zijn review. “Wat ik ronduit tegen vind vallen, is de achteras op dwarsrichels. Op het Prins Clausplein richting centrum zit een gemene richel in de bocht. Hier maakt de achteras een gemene hup.”  

Wie wél goed met zijn XV kan leven is een Boxer Diesel-rijder. “In het begin heb ik wel moeten wennen aan het stuggere karakter van de XV, maar dat is nu voorbij. Heerlijk stabiel, strak waar nodig, maar tegelijkertijd het beroemde Subaru-glijden. Klaverbladen zijn een lust en wanneer je voor de bocht goed inremt, kun je erin vol op het gas, geweldig. Overigens rijdt de auto beladen nog beter”, voegt hij er nog aan toe.  

Standaard komt de eerste generatie Subaru XV met een handgeschakelde transmissie, een cvt-automaat is een optie. Over deze continu variabele transmissie zijn rijders van een Subaru XV redelijk enthousiast, al vertoont deze versnellingsbak een opvallend fenomeen. “De cvt doet zijn werk prima, al is het wel wennen aan de ingebouwde stappen die blijkbaar door een deel van de mensen wordt gevraagd bij zo’n continu variabele transmissie”, merkt de rijder van een XV 2.0i Luxury uit 2013 op. Inderdaad, Subaru koos ervoor om de variabele transmissie uit te rusten met nep-versnellingen. Nog een bijzondere eigenschap wordt door een andere rijder genoemd. “Als de auto even heeft stilgestaan  en hij wordt gestart, loopt de motor altijd hoog stationair, ook al is hij niet echt koud.” 

Onderhoud en storingen 

De Subaru XV blijkt, afgaand op deze gebruikersreviews, behoorlijk betrouwbaar. ‘Onze’ rijders zijn in ieder geval niet gestrand met hun auto’s, maar dat betekent niet dat elke XV volkomen probleemloos is. Zo liep juist de eerder aangehaalde Subaru-enthousiasteling tegen een aantal problemen aan. “132.000 km: EGR-klep vastgelopen/kapot en vervangen, maar dat is een bekend euvel bij de diesels. Hij geeft echter ook een storingscode af op de airco-unit (134.000 km), terwijl deze perfect werkt. Ook de monteur die het drie keer volledig onderzocht en kan de oorzaak niet vinden.” Daarmee houdt het niet op. “Ook de raambediening van de bestuurderszijde heeft gehaperd. (134.000 km) en een achterlichtunit was gewoon ineens lek! (136.000 km).”  

Zo’n 10.000 kilometer eerder had deze eigenaar te kampen met defecte achterste wiellagers, wat geen uniek probleem lijkt. Ook een andere rijder meldde rond een kilometerstand van 120.000 een defect wiellager. “De rekening viel mij niet mee, want ik was dik 300 euro kwijt” schrijft hij. En het reguliere onderhoud? “Sowieso is een beurtje van een Subaru kostbaar.” Het heeft impact op de beoordeling van zijn Subaru. “Daarom, zonder roze bril, een ster aftrek voor de kosten.” 

Of het onderhoud prijzig is, lijkt ook een kwestie van verwachting. “De auto is alleen voor het reguliere onderhoud (jaarbeurt) bij de garage geweest. Dit was in december 2020 voor een kleine beurt met nieuwe olie voor € 200,-. Verder geen bijzonderheden. In december 2021 voor een grote beurt met nieuwe olie, apk, filters et cetera voor € 390,-. Verder ook weer geen bijzonderheden. Heel reële prijzen”, besluit de rijder van een XV 2.0i Luxury Plus uit 2014.