Praktijkervaring Hyundai i20, de populairste Koreaanse B-segmenter?

De auto die in dit artikel zijn opwachting maakt is de tweede generatie i20, die leverbaar was tussen 2014 en 2020. Het opvallendste designkenmerk van deze verder behoorlijk zakelijk getekende hatchback is het zwarte vlak op de C-stijl. Wat niet veel mensen weten is dat Hyundai kortstondig een i20 Coupé leverde. Een driedeurs met een daadwerkelijk fluks aflopende daklijn. Onder de motorkap van de i20 kon men kiezen voor één van de twee viercilinder 1.2’s of net zoveel turbogeblazen 1,0-liter driecilinders. Dieselrijders werden tot 2018 bediend met een 1,1-liter CRDi, die na dat jaar uit de Nederlandse prijslijst verdween. 

Gebruiksgemak en zitcomfort 

Als het gaat om ruimte en gebruiksgemak lijkt Hyundai met de i20 goed te hebben gemikt. Dat leiden we maar af aan het feit dat men hierover noch klaagt noch schrijft. Dat geldt niet voor de stoelen, die blijkbaar zo goed zijn dat ze de loftrompet wél doen schallen. “De stoelen zitten heerlijk”, schrijft de eigenaar van een i20 Premium uit 2019, “veel steun in de bochten en voor langere afstanden geen pijntje te bekennen.”  

“De stoelen zijn ook voor mij (1,98 meter) zeer goed af te stellen”, schrijft de eigenaar van een i20 Comfort uit 2017. “Wat mij ook verbaasde is dat ik zelfs ‘achter mijzelf’ kan gaan zitten en voldoende been- en hoofdruimte overhoud”, voegt hij toe. 

Ten opzichte van de vorige i20 blijkt er een flinke stap te zijn gemaakt, schrijft een eigenaar die al wat meer i20-ervaring heeft. “Betere stoelen met langere zittingen zorgen voor een comfortabeler zit. Je zit iets lager in de auto en de standaard middenarmsteun voorin is heel prettig.” 

Tot slot een kritische noot: “In een andere review las ik dat men vond dat de stoelen bij de schouders aan de krappe kant zijn. Ik heb deze ervaring ook. Misschien wennen, en voor de rest zitten de stoelen prima.” En op het gebied van gebruiksgemak: “Jammer dat de bijrijdersstoel door de vormgeving niet helemaal plat kan.” 

Rijbeleving en weggedrag 

Het beeld dat rijders van de i20 schetsen is dat van een goedmoedige auto. “Ik zou het rijgedrag als instinctief en zeer prettig omschrijven”, zegt een i20 1.0 T-GDI-rijder. “Dit is gewoon wat je van een auto mag verwachten. Rijdt goed, reageert goed en stuurt lekker licht.” Bij een andere rijder merk je dat ‘instinctief’ het woord is wat-ie zocht. “Ik was vooral verbaasd hoe stil de motor was, het fijne stuurgevoel en de erg fijne remmen.” 

Een bestuurder die eerder Opel Corsa reed vergelijkt de i20 uiteraard met dit model. “De wegligging op de snelweg is goed, veel rustiger dan de Corsa. Op binnenwegen was de Corsa wel directer in de besturing. Voor je gevoel moet je met de i20 meer insturen.” 

Kritiek heeft deze rijder ook, en wel op het geluidsniveau op snelwegtempo. “Echt stil is de wagen op snelheid niet.” Het is een ervaring die meerdere i20-rijders delen, al verschilt de perceptie. “Op hogere snelheden is er wel wat bandengeruis”, schrijft een ander, “maar dat is niet storend.” 

Eén rijder splitste de geluidsproductie zelfs op. Het resultaat: “0-50 km/h - De auto is erg comfortabel, stil en rustgevend. De motor hoor je niet, de banden ook niet.” Tussen de 50 en 90 km/h: “Nog steeds is de motor niet te horen, klein beetje windruis en afrolgeluiden komen nu beter door.” Tussen de 90 en 130 km/h verandert de beleving. “Motor nog steeds stil, maar de windruis begint nu wel erg overheersend te worden, afrolgeluid is nog niet storend aanwezig, maar wordt steeds luider.” 

Kennismaken met nieuwe motortechniek 

De Hyundai i20 is één van de eerste auto’s waarin consumenten kennismaken met een nieuwe generatie benzinemotoren, die inmiddels gemeengoed is. Dat blijkt ook uit de reviews. “De motor was voor ons even wennen. Een 1000 cc-motor met 3 cilinders en een turbo. Maar eenmaal gewend is het een heerlijke motor en heb je aan de 100 pk in de praktijk meer dan genoeg”, schrijft een verraste rijder.  

Een ander ging al ‘om’ bij de proefrit. “Ik was zeer sceptisch voor ik de eerste proefrit ging maken, wat moet je tenslotte verwachten van een 1-liter 3-cilinder? Maar al snel was ik erg positief verbaasd dat die éénliter (met turbo) erg lekker doorrijdt. Wel geeft de schakelindicator erg vroeg aan dat je moet opschakelen.” Dat leidt dan weer tot, wat een andere rijder noemt: “een irritant brommende motor rond de 80 km/h in de vijfde versnelling, wat volgens de indicator moet.” 

In stadsverkeer blijkt de turbomotor minder prettig, ervaart in ieder geval de volgende bestuurder. “Waar schiet deze auto te kort? Om dat te beantwoorden, wil ik eerst ‘0 tot 100’ vervangen met ‘van stoplicht tot 30’. Dat is een prestatie die voor mij echt telt, en dat is een prestatie die bij deze auto heel teleurstellend is. Deze i20 heeft misschien een turbo, maar die slaat niet meteen aan. Bij stoplichten moet ik dus volgas geven om maar een beetje bij te kunnen blijven.” 

Onderhoud, storingen en irritaties 

Op het gebied van onderhoud en storingen melden ‘onze’ reviewers nauwelijks problemen. “De auto rijdt erg zuinig en ik heb behalve het gewone onderhoud geen andere kosten gehad. Kortom, zeer tevreden en zou zo weer een nieuwe Hyundai kopen”, schrijft een rijder die de auto uiteindelijk inruilt voor een niet nader genoemd ‘hoger model.’ Toch had hij enige kritiek op de i20. “Bij optrekken in de eerste versnelling is de koppeling erg gevoelig, reageert erg snel waardoor je toch wat meer gas moet geven om niet stotterend / stuiterend op te trekken.”  

Een andere rijder meldt een probleem met de bestuurdersstoel. “Deze bleef, ondanks enkele keren aandacht van de dealer, toch irritant kraken. Vervanging van het stoelframe was de oplossing.” Tot slot geeft iemand enig inzicht in de onderhoudskosten: “Vorige week alweer de tweede onderhoudsbeurt bij de dealer. Na 1,5 uur stond de auto weer gewassen en gezogen klaar. Geen bijzonderheden. Voor € 309,00 was ik klaar. Daarvoor werd ook het navigatiesysteem voorzien van een update en ben ik weer verzekerd van een jaar pechhulp.” 

De samenvatting van deze reviews schetst een beeld van de Hyundai i20 als allemansvriend. Hij moet het niet hebben van zijn uitgesproken eigenschappen, maar overtuigt rijders vooral met een totaalpakket dat doet wat het moet doen. En, als we van deze praktijkervaringen mogen uitgaan, dat blíjft doen.