Praktijkervaring Honda e: beperkte actieradius, maar verder?

Honda speelde al in 2017 met het idee om de leukste EV ter wereld te lanceren. De Urban EV Concept was een zo goed als perfect ontworpen auto, waarin je veel trekjes ziet van wat uiteindelijk de Honda e zou worden. Op weg naar volwassenheid verruilde de auto wel zijn stoere uiterlijk voor iets koddigers en kreeg hij er twee portieren bij. De techniek was overzichtelijk: elke Honda e had een bruto 35,5 kWh grote batterij, waarvan netto slechts 28,5 kWh bruikbaar was. Verder is elke e achterwielaangedreven, in de standaarduitvoering door een 136 pk sterke motor, die het in de e Advance schopt tot 154 pk. Het koppel bedraagt in beide gevallen maximaal 315 Nm.  

Praktische (on)gemakken 

We gaven het al weg: de Honda e heeft geen bijster groot rijbereik. Eerder tekenden we al op hoe ver gebruikers in de praktijk komen met hun aaibare vervoermiddel. Daarmee hebben we het grootste praktische bezwaar benoemd en kunnen we door naar wat er overblijft. Dat pakt behoorlijk gunstig uit. “De e heeft, zoals het hoort bij een elektrische auto, een compleet vlakke vloer en Honda heeft het dashboard en de middenconsole zo ontworpen dat deze niet verbonden zijn”, schrijft een eigenaar in de bijzonder uitgebreide review van zijn witte Honda e. “Hierdoor heb je een zee aan beenruimte en lijkt de auto binnen veel breder dan deze in werkelijkheid is.”  

Wij klaagden in onze eerste test wel over een rechterknie die tegen het Honda e-dashboard kwam.

Het gaat verder dan alleen illusie, laat de 1,94 meter lange rijder weten. “Op de achterbank is de ruimte, hoewel beperkt, meer dan je zou verwachten. Ik kan niet echt ‘achter mezelf’ zitten maar veel scheelt het niet.” Langere ritten achterin raadt hij af. “Die kun je op basis van de bagageruimte sowieso niet ondernemen overigens, want die is vrij miezerig.” Een nog drie centimeter langere rijder ervaart hetzelfde. “Met mijn 1,97 meter is er plaats genoeg voorin en met een kleinere chauffeur is het zelfs achterin uit te houden.”  

Een derde rijder tempert nog eens de verwachtingen. “De achterbank is niet in delen neerklapbaar en de bagageruimte is erg klein, wat deze auto ongeschikt maakt voor mensen met kinderen of baby’s. Het is beslist geen familieauto, maar meer een hippe auto voor mensen zonder kinderen.” Het zitmeubilair kan wel op goedkeuring rekenen. “De stoelen van de Honda e zitten voortreffelijk en ook achterin is het prima zitten dankzij het relatief hoge dak.” 

Zes schermen 

De Honda e is niet alleen vanbuiten opvallend. De volgende rijder beschrijft de instap-ervaring. “Is het uiterlijk al een feest, het interieur is hét unique selling point van de e. Je wordt verwelkomd door een heerlijk Japans-techy geluidje en de zes schermen ontwaken uit hun slaapstand. Drie daarvan dienen als spiegel, twee voor het centrale infotainment en de één dient als instrumentarium.” Digitaal geweld dat deze bestuurder geenszins in de weg zit. “Wat betreft de bediening went de e sneller dan je vooraf zou denken”, schrijft hij. “Honda heeft volgens mij goed naar Android- en Apple-systemen gekeken, want het infotainment laat zich vergelijkbaar bedienen. Wel is het zeer prettig dat de airco een eigen knoppencluster heeft gekregen en ook met de losse volume- en aan-uitknop voor de muziek ben ik erg gelukkig.” 

Ook de digitale buitenspiegels vallen bij deze rijder in de smaak. “De schermen zijn heerlijk helder en geven ook in het donker en in de regen een kristalhelder beeld op het verkeer achter je.” Een nadeel blijkt er ook te zijn: “Ze worden niet helder in de mist. De waterdamp die op de lenzen komt, is uiteraard snel weg te vegen, maar dan blijft vaak een vage waas achter, wat het beeld niet veel beter maakt.” 

Een tweede bestuurder is ook overwegend tevreden met deze interessante vinding. “De elektronische spiegels wennen snel en zijn een verademing. Het is prettig dat ze dichter bij je zitten, zodat je ze gemakkelijker in een oogopslag kunt zien en ze laten bovendien een aanzienlijk breder beeld zien, waardoor er praktisch geen dode hoek is.” Ook de digitale achteruitkijkspiegel is een hit. “Je kunt hiermee namelijk 'door de auto heen kijken’, ongeacht hoe vol die is.” 

Zo rijdt de Honda e 

Onze uitgebreide schrijver laat graag weten hoe hij het weggedrag van zijn Honda ervaart. “Hij voelt veel sneller aan dan de cijfers aangeven en in de bochten communiceert de besturing onwijs helder en accuraat”, vindt hij. “Hoewel een beetje licht stuurt de e lekker precies en heb je altijd het vertrouwen dat de auto de kant op gaat die je in gedachten had.” Over het veercomfort: “Hoewel ik de vering achter op korte drempels iets te hard vind, merk je verder weinig van de 1.500 kg waarmee je onderweg bent.” Een kritische kanttekening volgt als het gaat regenen. “Als laatste valt op dat de e bij nat weer snel weg wil glijden over de voorwielen.” 

Ook een tweede bestuurder is te spreken over de rijeigenschappen. “De onafhankelijke wielophanging en de zeker voor de maat van de auto redelijk grote wielbasis maken dat de auto echt heerlijk op de weg ligt en ook op lange stukken snelweg rijdt de e heerlijk. De auto geeft je het gevoel dat hij een stuk groter is dan dat die werkelijk is.” 

De volgende rijder stelt een zeer belangrijke vraag. “Kun je ermee driften?” Zijn antwoord: “Als je kijkt naar de techniek lijkt alles op dynamiek gericht. De motor ligt achterin en de auto heeft achterwielaandrijving. Het gewicht is netjes 50/50 verdeeld en door de accu is het zwaartepunt laag, maar toch is het geen kart. Hij ligt lekker in de bochten, stuurt direct en heeft ook een zeer korte draaicirkel. En ja, als de ondergrond vochtig is, kun je, als je je best doet, best een stukje driften.” De slechts 8,60 meter korte draaicirkel wordt overigens door bijna alle rijders als uiterst positief punt benoemd. 

Onderhoud, storingen en irritaties 

Op dit gebied doet Honda zijn naam eer aan: rijders melden geen vreemde fenomenen of strandingen en ook het onderhoud valt mee. “Waar ik de Lexus om de 15.000 km een beurt moest geven, valt op dat de kosten voor onderhoud van een elektrische auto echt beduidend lager zijn”, merkt een rijder na 45.000 kilometer op. “Zo'n beurt bij de Lexus/Toyota-dealer kostte me al snel €500,-. De e heeft één keer een kleine beurt voor €150 gehad bij de Honda-dealer (pollenfilter, algehele check, ruitenwissers).”  

Onze overwegend positieve rijder meldt nog een aantal aandachtspunten bij het via de app ontdooien van de auto. “Nadeel is dat dit niet opgaat voor de zijruiten en de deurgrepen. En aangezien de deurgrepen verzonken zijn in de deur zitten die lekker vastgevroren als je aan komt lopen. Daarnaast zijn de zijruiten frameloos en moeten die dus uit de rubbers schuiven voordat de deur open kan, maar die zitten ook vastgevroren… Zo is de auto vanbinnen heerlijk warm, maar kun je eerst met een sleutel voorzichtig in de naden de vorstlaag breken voordat je überhaupt binnenkomt. Ik ben toch benieuwd hoe ze dat doen in landen met lagere temperaturen dan hier…”  

Over deze app zelf komen ook klachten. “De applicatie op de smartphone denkt vaak dat de wagen ontgrendeld is of dat de lichten aan staan, terwijl dit niet zo is”, meldt de rijder van een Honda e Advance uit 2020. Dat ervaart ook een andere eigenaar. “Eén ding aan de e dat beter had gekund, is de bijbehorende app. Sinds een aantal weken is die wel geüpdatet en werkt die beter – je telefoon kan bijvoorbeeld nu dienen als een digital key – maar de app blijft in de basis (te) traag.” De conclusie lijkt duidelijk: als we eigenaren mogen geloven, is de Honda e te goed voor zijn beperkte rijbereik.