Peugeot Rifter - Peugeot 5008

Meer dan twintig jaar geleden presenteerde PSA het duo Partner en Berlingo en dat bleek een gouden greep. Ze waren verkrijgbaar als bestelwagen en als personenauto en ook wel bekend als ludospace, zoals dat in Frankrijk heet. Het was een ruim en betaalbaar alternatief voor de MPV, die toen ook sterk in opkomst was. Voor hen die niet zulke hoge eisen stellen aan design en luxe, was zo’n tot gezinsauto omgebouwde besteller een uitstekende optie. De Renault Kangoo volgde al vrij snel, terwijl Volkswagen pas laat instapte met de Caddy. Heette de vorige personenwagenversie van de Partner nog Tepee, de nieuwe gaat als Rifter door het leven. Dat klinkt avontuurlijk en hip en past goed bij het opgeruigde uiterlijk, met bijvoorbeeld dikke, zwarte kunststof lijsten op de wielkasten en dito panelen onderaan de flanken. Zo wekt de Rifter de indruk wel tegen een stootje te kunnen of een blubberbad te kunnen door- waden. En mocht je de standaardversie niet groot genoeg vinden, weet dan dat er ook een verlengde variant is, met 19 centimeter meer wielbasis en 35 centimeter meer koetslengte. In dat geval is hij 11 centimeter langer dan de 5008 en heb je een serieus grote zevenzitter op het erf staan. Citroën levert deze auto als Berlingo en dochter Opel heeft hem als Combo in de prijslijst staan, waarmee een einde komt aan de Fiat Doblò in Opel-tenue. De Peugeot 5008 is de grotere broer van de 3008, allebei modellen die als SUV in de markt zijn gezet en waarmee het merk de traditionele MPV vaarwel heeft gezegd, zoals vele andere dat ook doen.

SPORTSTUUR IN EEN PAKEZEL

Er valt best nog wel iets van de Partner te herkennen in de nieuwe Rifter. De maten komen ook redelijk overeen. De Rifter is twee centimeter langer, vier centimeter breder en zeven centimeter hoger dan zijn voorganger. Als basis dient het bekende EMP2-platform van PSA. Hij heeft bovendien het Peugeot familiegezicht gekregen. Verder is het vooral een bonkige, robuuste verschijning en doet hij denken aan de onverwoestbare speelgoedauto’s van het merk Tonka. Het interieur is er met grote sprongen op vooruitgegaan. De brede, hoge middenconsole springt meteen in het oog, net als de iCockpit met het kleine stuur. Dat zou je eerder in een sportwagen verwachten dan in een auto als deze. En zou je voor de versie met automatische transmissie kiezen, dan is er niet eens een pook, maar selecteer je de diverse modi met een draaiknop. De zitpositie is goed en uiteraard is er volop ruimte, vooral boven je. Achterin zit je ook best goed, hoewel de beenruimte niet over- dadig is. De Rifter mag dan hoog zijn, hij is niet heel lang. Er zijn drie stoelen (optie), maar ze zijn niet volledig te verwijderen. De laadruimte is riant; ouders met kleine kinderen kunnen de kinderwagen naar binnen rijden zonder die in te klappen. Een wasmachine of koelkast slokt hij ook met gemak op. Kies je voor de langere versie, dan heb je nog meer ruimte of tegen beta- ling van € 800 twee extra zitplaatsen. De apart te openen achterruit is handig als de auto krap geparkeerd staat; dan hoeft die grote klep niet open.