Peugeot 308 XS 1.6 VTi (2010)

Wendbaar is niet direct een woord dat je te binnen schiet wanneer je achter het stuur van de 308 plaatsneemt. Voor een auto in het C-segment is het een flinke jongen, en dat merk je ook. In vergelijking met sommige van zijn concurrenten is de overzichtelijkheid van de 308-koets erbarmelijk. Door het immense, diepe dashboard zit je ver van de voorbumper af en daardoor voelt de Peugeot erg groot aan. Zeker de eerste kilometers heb je de neiging om uit te wijken voor obstakels, terwijl de ruimte werkelijk voldoende was. Ook in actie voel je dat de 308 veel kilo's in de schaal legt. Dat wreekt zich in het bochtenwerk. Ten eerste verandert de 308 niet erg gewillig van richting, maar de auto veert ook relatief ver in en het kost al dat gewicht duidelijk wat tijd om te reageren op de bevelen van het stuurwiel. Bij intensief stuurwerk is ook de stuurinrichting van de Peugeot vrij snel het spoor bijster. Alsof de computer de veranderingen van richting niet kan bijbenen. Werd net alle hulp naar rechts gegeven, dan duurt het een tijdje voordat de bekrachtiging naar links wordt verplaatst. Nu zullen maar weinig kopers deze auto moedwillig aan een slalomtest onderwerpen, maar de 308 is er in elk geval niet op gebouwd. Wel valt op dat hij z'n vier voetjes prima aan de grond houdt.

Stabiliteit en koersvastheid zijn dan ook redelijk voor elkaar. Op de openbare weg ontpopt de Peugeot zich tot een fijne snelwegkruiser. Dat komt echter niet door de stoelen, die we in deze XS-uitvoering te hard vinden, terwijl de korte zittingen te weinig steun bieden. Dat zijn we toch niet gewend van Peugeot. De comfortstoelen in duurdere versies zijn dan ook een betere keuze. Wel zoeft de 308 rustig over slecht wegdek en blijft het relatief stil vanbinnen.

Voldoende reserve

Onder de motorkap van onze testauto treffen we de 1,6-liter VTi-motor aan. Die levert een vermogen van 120 pk en een maximumkoppel van 160 Nm bij 4.250 toeren per minuut. Daarmee heeft de krachtbron voldoende reserve om in hoge versnellingen te kunnen rijden met een relatief laag toerental. Dat zou zijn effect moeten hebben op het brandstofverbruik, maar helaas valt dat toch wat tegen. De Peugeot komt niet verder van een gemiddeld testverbruik van 1 op 12,4 en dat is voor een 1,6-litermotor toch niet echt zuinig. De handgeschakelde versnellingsbak van de Peugeot is traditiegetrouw wat week en laat zich niet zo strak schakelen als je zou willen.

Het interieur wekt de indruk dat het de eerste tien jaar heel blijft. De gebruikte materialen zijn zacht en ook op de bouwkwaliteit valt weinig aan te merken. Het geheel ademt een prettige sfeer. Waar het er in de Aziatische auto's in de regel nogal doeltreffend en wat kil toe gaat, is er in de 308 meer ruimte voor een gevoel van weelde en luxe. Wel moet je betalen voor die goede materialen en dito afwerking. Zelfs de relatief kale XS is bepaald geen goedkope keuze. Z'n totaalpakket geeft je het gevoel dat de auto z'n geld waard is. De 308 voelt als een goede allround investering, maar qua verhouding tussen prijs en kwaliteit wordt hij voorbijgestreefd door de concurrentie. Zo moet je bijvoorbeeld bijbetalen voor een stabiliteitsregeling en tractiecontrole.