Peugeot 308 (2007) - Test

Laten we wel wezen: het interieur van de Peugeot 307 was geen toonbeeld van originaliteit. En om nu te zeggen dat het altijd even doortimmerd in elkaar zat, mwoah. Op dat punt kon Peugeot dus makkelijk progressie boeken en dat heeft het dan ook wijselijk gedaan. Er is serieus werk gemaakt van het dashboard van de 307-opvolger, de 308. Niet alleen om het kwalitatief beter in elkaar te laten steken maar ook om het een spannender en meer aansprekend design mee te geven. Het komt bijna Italiaans over, met ronde ventilatieroosters (waarvan de contouren zichtbaar zijn bovenop het dashboard), een schuine middenconsole en instrumentarium met witte klokken, fraaie schaalverdeling en een rood verlichte, dunne naald. De materialen voelen prettig aan – je kunt het dash zelfs helemaal van leer laten voorzien - en slechts op een paar plaatsen tref je nog hard plastic aan. Kortom: een grote stap voorwaarts ten opzichte van de 307. Plus: de 308 geeft je een nog ruimer gevoel dan de 307. Da's niet alleen optisch, het is ook te staven aan de toegenomen buiten- en binnenmaten. Het interieur van de 308 is eigenlijk de meest opmerkelijke verandering ten opzichte van de 307, als je bedenkt dat het uiterlijk in feite een voortborduursel is van diens lijnenspel.

Succesformule

Hoewel de 308 qua ontwerp sterk lijkt op z'n voorganger – waarom een succesformule radicaal wijzigen – heeft-ie er in de lengte (plus 7,4 cm) en breedte (plus 5,3 cm) enkele centimeters bij gekregen. De hoogte nam met 1,2 cm af, ten behoeve van de stroomlijn. Om de proporties te behouden en een goede wegligging te garanderen, nam de spoorbreedte vóór met 3 cm en achter met 1,6 cm toe. De extra lengte zit 'm met name in de overhang voor en achter want de wielbasis bleef gelijk; de 308 staat namelijk op dezelfde bodemplaat als de 307. Daar was weinig mis mee, dus dat kunnen we goed begrijpen. Binnenin valt vooral de breedte van het interieur op, zo heb je echt enorm veel schouderruimte en wordt het bijna lastig om je linkerarm op het portier te laten rusten en tegelijkertijd nog het stuurwiel vast te houden. Het glasoppervlak is met 3,6 m2 riant en neem je daar een (verduisterbaar) glazen panoramadak bij, wordt dat bijna vijf vierkante meter en krijg je een beetje het rondvaartboot-gevoel. De bagageruimte nam ten opzichte van de 307 marginaal toe, van 341 naar 347 liter onder de hoedenplank. Over de hoedenplank gesproken: daar zit (bij sommige versies) nog een handig extra opbergvak in. Door een compacter ontwerp van de leuning van de stoelen hebben de achterpassagiers zo'n drie cm extra beenruimte. Ze zijn daarnaast 1,5 cm lager geplaatst, waardoor je nog lager kan zitten dan in de 307 al het geval was en een fijne rijhouding kunt instellen. Wie liever wat hoger zit: de stoel is nog een flink stuk omhoog te krikken.

De bezem erdoor

Toch is er natuurlijk wel meer nieuws onder de zon. Op motorengebied bijvoorbeeld, waar flink de bezem door het bestaande aanbod ging. Zo verdween de 2-liter benzinemotor en is de dikste benzinestoker nu de 1.6 met twin scroll turbo, die in samenwerking met BMW werd ontwikkeld. De sterkste versie heeft 175 pk en is tevens het topmodel, Féline genaamd. Die is vanaf begin volgend jaar leverbaar. Tijdens de testritten maakten we kennis met de 150 pk-versie en die heeft meer dan voldoende in huis om lekker op te schieten. De trekkracht van 240 Nm is al vanaf 1.400 tpm beschikbaar en daardoor kun je er lekker schakellui mee rijden. Leuker is echter om 'm helemaal door te trekken tot 6.500 tpm – dan is-ie serieus snel. De andere benzinemotor die we konden uitproberen, was de 120 pk sterke 1.6. Dit is niet simpelweg een 'geknepen' 150 pk-versie, maar haalt z'n kracht uit technische hoogstandjes als continu variabele kleptiming en lifthoogte. Daardoor is het karakter van deze krachtbron behoorlijk anders en zal vooral de sportieve rijder aanspreken met z'n lekkere soundje. Hij nodigt meer uit dan de 150 pk-variant, is intenser en betrekt je meer bij het rijden. Hij houdt van toeren maken en het maximale vermogen komt ook pas bij 6.000 tpm vrij. Overigens zijn beide versies gekoppeld aan een handgeschakelde vijfbak, die traditiegetrouw nogal slap aanvoelt. Wie van plan is te gaan dieselen, raden we de 1.6 HDI van 110 pk van harte aan. Deze is stil, soepel, heeft nauwelijks een turbogat en trekt vanaf lage toerentallen over een breed gebied. Z'n 240 newtonmeters heeft-ie al vanaf 1.400 tpm paraat, dat kunnen er kortstondig 260 worden dankzij de overboost-functie. Hier ook standaard een vijfbak. Opmerkelijk, de zesbakken vliegen je in dit segment toch om de oren. Deze dieselversie staat op Michelin Energy Saver-banden, met lagere rolweerstand die het verbruik over 100 kilometer met 0,2 liter terugdringt. Je levert wel wat in op het gebied van grip. De topdiesel is de 2.0 HDI met variabele turbogeometrie. Hij levert 136 pk en 320 Nm (340 bij overboost) en kenmerkt zich door de zeer geringe geluidsproductie en mooie geleidelijke krachtopbouw.

Prima rijeigenschappen

Net als de 307 overtuigt de 308 ook op het gebied van rijeigenschappen, ondanks de gewichtstoename van 70 kg. De variabele elektrisch bekrachtigde besturing werkt bij de benzineversies iets communicatiever dan bij de diesels, waarbij de reacties rond de middenstand iets scherper hadden gemogen. Het strakke, stabiele onderstel was al prima, werd licht aangepast en is nog steeds een van de beste in deze klasse. Het zwaartepunt van de auto ligt iets lager ten opzichte van de 307, wat de wegligging ten goede komt. ESP is op de goedkopere versies een optie. De 308 heeft maximaal 9 airbags, waaronder eentje voor de knieën van de chauffeur. Zijairbags achter zijn leverbaar tegen meerprijs. Een andere aardige, veiligheidsverhogende optie is het Lane Departure Warning System, dat de bestuurder waarschuwt als er onbedoeld van het rechte pad wordt afgeweken. De 5-deurs 308 staat vanaf deze maand in de showroom, de 3-deursvarianten komen vanaf november. Vanaf nét geen 20 mille staat er een 1.4 met 95 pk voor uw deur.