Peugeot 308 1.6 16V VTi XS (2008)

Succesvol zijn heeft zijn keerzijde, en dat zullen de hoge heren van Peugeot zich meer dan eens hebben gerealiseerd toen het tijd was te gaan nadenken over de opvolging van de 307. Toen deze auto in 2001 de 306 opvolgde, was het zonder meer een gewaagde zet. Net iets hoger dan zijn concurrenten moest deze compacte middenklasser in de vorm van een knipoog naar mpv's de instap vergemakkelijken,
en dat idee bleek aan te slaan. Drie jaar op rij was de 307 de best verkochte auto van Nederland. Je kunt het in dit licht bezien Peugeot moeilijk kwalijk nemen dat het bij het ontwerpen van de 308 uiterst behoedzaam te werk is gegaan.

De grote, grijnzende grille is gebleven, waarbij de bumper nu over de breedte is doorgetrokken. En ook de koplampen lijken één op één uitwisselbaar met die van de 307, net als het prominente, in een grilletje met verchroomd hoefijzer eronder verpakte logo. Het grootste verschil tussen de opeenvolgende generaties is de Formule1-achtige neus, die spits toelopend over de boeg is gedrapeerd; een stijlelement dat we bij de 207, in minder uitgesproken vorm, ook al tegenkwamen.

Resultaat
Eenmaal in de auto zien we dat we Peugeot veel drastischer te werk is gegaan. Het resultaat mag er wezen, en niet zo'n beetje ook. De gekozen materialen zijn van een uitstekende kwaliteit. Alles ziet echt veel hoogwaardiger uit dan in de 307 (die ook al niet slecht was) en zo voelt het ook aan. De middenconsole is breder en lager geworden, wat een ruimtelijk effect geeft. De voorruit loopt ver naar boven door, van de snel aflopende motorkap zie je niets en dankzij de slanke A-stijl en de dunne spijl van het extra zijruitje is het uitzicht werkelijk geweldig. En dat is niet alleen mooi en prettig, maar vooral ook veilig. Boven de middenconsole prijken drie ronde ventilatieroosters die, zoals de meeste bedieningsorganen, zijn afgezet met verchroomde ringen. De bediening van de airconditioning is voor het grootste deel samengevat in één, compact cluster knoppen. De radio/cd-speler daarboven laat zich bedienen door zowel een satelliet achter het stuur als op de middenconsole. In beide gevallen vraagt het veel precisie, want de knoppen zijn klein en zitten dicht op elkaar.

Geen cultuurschok
Op het gebied van besturing viel er bij de 307 nog wel wat winst te behalen. Dat het interieur van de auto met sprongen is verbeterd, is in elk geval een goede zaak. Maar is het onderstel aangepakt? Jazeker. Het gevoel met de weg is verbeterd,
de demping is wat straffer afgesteld en de auto voelt daardoor minder zomperig aan. Toch had Peugeot wat dat betreft nog wel wat radicaler te werk mogen gaan, maar waarschijnlijk waren ze bang hun vertrouwde, op comfort gerichte publiek daarmee weg te jagen. En wellicht is dat verstandig. Hetzelfde is gedaan met de besturing. Ook die is steviger en directer geworden, zonder een cultuurschok teweeg te brengen. Aan de versnellingsbak zijn geen verbeteringen doorgevoerd. Die voelt vaag aan, het is zoeken naar het juiste verzet en wanneer je pak hem beet 130 km/h rijdt, schreeuwt de auto om een zesde verzet.