Opel Zafira 1.6 Cosmo (2006)

Zoals gebruikelijk bij de lancering van nieuwe modellen, was Opel vol zelfvertrouwen toen het in 1999 de Zafira  introduceerde. Toch had het waarschijnlijk niet durven hopen dat deze auto zo'n  succes zou worden. Net als de vorige generatie heeft ook de nieuwe Zafira standaard het vermaarde Flex7-systeem, waarmee je de stoelen op allerlei handige manieren kunt (ver)plaatsen.

Nu kan een  derde zitrij sowieso heel handig zijn, maar Opel heeft het concept ook nog eens bijzonder  mooi uitgewerkt. De achterste stoelen verdwijnen heel eenvoudig in de  vloer. Matje erover en je hebt niet in de gaten dat je met een zevenzitter te maken  hebt. Uiteraard kan ook de achterbank  worden verzonken en zo ontstaat een royale, praktische bestelwagen. Opel heeft  echter voor de achterbank gekozen voor twee gelijke stoelen en een wat nutteloos stukje niemandsland daartussen. Zevenpersonen sjouwen trouwens aardig wat bagage mee. En dan sta je, met al jetassen en koffers onder de arm, beteuterd te kijken naar het beetje bagageruimte dat de Opel nog overhoudt.

Onhandig

Op het dashboard zit alles precies waar je  het verwacht. Opel houdt het allemaal conventioneel, maar weet het toch leuk te maken met goede, lichte materialen, aluminium accenten en een 'Méganeske' handrem. We stuiten echter op een aantal onhandigheden in de bediening. Zo zit de bediening van de cruise control zodanig in de richtingaanwijzer verwerkt, dat je voor bochten vaak ongewild op de knoppen drukt. Verder is de contactsleutel dermate lijvig en zodanig gepositioneerd, dat je  hem kunt aanzien voor de ruitenwisserhendel.

Niet soepel  

En nu we toch bij de hendels op de stuurkolom zijn aangekomen: de Zafira heeft

een richtingaanwijzer en een ruitenwisser die steeds terugkeren in de middenstand, als een sequentiële pook. Zo moet je, als de richtingaanwijzer naar links staat en je hem wilt uitschakelen, de hendel eenmaal  naar rechts tikken. Misschien went het op den duur, maar wij zijn er niet van gecharmeerd.  Net zo min als van de manier waarop de rem aangrijpt; eerst gebeurt er  even niets, en dan gooit de Zafira plotseling de ankers uit. Soepel doseren wordt je vrij lastig gemaakt.

Opel heeft zijn midi-MPV behoudend vormgegeven. Absoluut geen spannende lijnen, nergens verrassingen. Maar toch oogt het allemaal fris. Toegegeven, de Zafira ís ook kakelvers. Het zijn met name de chroomaccenten en de moderne achterlichten die de Opel in positieve zin onderscheiden.

De Zafira is met deze 1,6-litermotor duidelijk ondergemotoriseerd. De 105 pk komen niet tot hun recht in de ruim 1.400  kg wegende auto. Je moet echt boven de 3.600 tpm komen om te accelereren. Opel  geeft dan ook 'n bescheiden sprinttijd van 0 tot 100 km/h op van 14,3 seconden, maar dat is erg optimistisch. Wij krijgen de Zafira niet in minder dan 15,1 tellen op de 100. De Zafira reageert in extreme bochten voorspelbaar, zij het dat hij wat overhelt. We hebben het nog niet over geld gehad. De Zafira mag dan wat ondergemotoriseerd zijn, je houdt wel flink wat  geld in je zak, want ten opzichte van zijn concurrenten is hij gunstig geprijsd.