Opel Corsa - Eerste rijtest

Een samenwerking tussen fabrikanten kan heel wisselende resultaten op leveren. Sommige merken maken zich er vrij gemakkelijk vanaf en dan krijg je een kloon met iets andere styling en onderstel, waarbij je wel doorhebt dat het erg op elkaar lijkt. Denk aan de Seat Ateca en Skoda Karoq. Soms worden zelfs alleen de logo’s veranderd en krijg je auto’s als de Toyota GT86 en de Subaru BRZ. Of de Mazda MX-5 en de Fiat 124 Spider. Die zijn tegen het gênante aan hetzelfde. Vooral voor Fiat is dat wel wat beschamend, omdat het dashboard van de 124 voor 99 procent Mazda is. Dat detoneert dan sterk met de rest van je gamma.

Aan de andere kant zijn er de modellen waarvan je het weet, maar waar het minder duidelijk zichtbaar is. Een Bentley Bentayga en een Porsche Cayenne voelen toch echt héél anders aan, ook al delen ze een platform en een motor. Er is bijna geen knop hetzelfde, en er is een ander gevoel en een andere indeling. Zo ging het ook toen we voor het eerst op pad gingen met de Opel Grandland X. We wisten dat het onderhuids een Peugeot 3008 was, met dezelfde 1.2 PSA drie cilinder voorin. Maar waarachtig: je merkt er helemaal niets van. Het dashboard lijkt op geen enkele manier op dat van Peugeot, en ondanks de herkenbare driecilinder roffel lijkt het rijden ook in niets op welke Franse auto dan ook. Nee, hij rijdt als een Opel. Knap werk, want dat kan anders in deze tijd waarin de eenheidsworst steeds vaker bij de autoslager opduikt. Maar toen de SUV-samenwerking werd gestart, waren PSA en Opel niet meer dan partners.

Inmiddels is Opel volledig overgenomen door PSA. De nieuwe Opel Corsa en Peugeot 208 zijn de eerste modellen die na deze samensmelting het levenslicht zien. De Peugeot 208 hebben we uitgebreid in Genève kunnen bewonderen, de Corsa staat komend najaar in volle glorie op de IAA.

Toch is het de Corsa waarmee we als eerste rijden. Als prototype, dat wel. Opel doet dat wel vaker, ook om de laatste input mee te nemen naar het definitieve model. “Deze auto is voor 80 procent af”, verklaart de eindverantwoordelijke technicus. “Focus je nu vooral op de zitpositie, aandrijflijn en het onderstel. Zaken als afwerking, rijhulpsystemen en infotainment zijn op deze prototypes niet op niveau; daar ligt nu niet de aandacht.” Sowieso bereiken deze gecamoufleerde auto’s nooit de showroom. Het zijn prototypes, die alleen voor ontwikkelingsdoeleinden zijn gemaakt.

OOK ELEKTRISCH

Bovendien krijgen we nog geen specificaties, zoals koppel of sprinttijden. Wel een algemeen beeld van het motorengamma. Peugeots 1.2 driecilinder komt er met én zonder turbo van 75 tot 130 pk, optioneel met de al bekende achttraps automaat die in veel nieuwe Peugeots zit. Ook komt er een 1.5 diesel met 100 pk. Los daarvan komt Opel ook zeer binnenkort met een volledig elektrische Corsa. Met deze auto rijden we nog niet, maar hij wordt wel veel eerder onthuld dan de andere modellen: begin juni. Aangezien Peugeot op Genève al een volledig elektrische 208 liet zien, is het niet zo verrassend dat Opel ook met een Corsa EV komt. Maar omdat alle techniek van de Ampera-e van Chevrolet was, is het toch wel erg prettig voor de Duitsers. Over die auto kregen we geen mededelingen, maar de e-208 krijgt 50 kWh en 136 pk, dus we kunnen rustig aannemen dat de elektrische Corsa dezelfde cijfers meekrijgt. De benzine- en diesel versies staan vervolgens wel eerder bij de dealer, in november al. De e-Corsa volgt begin 2020.

Terug naar de benzine versies, want daarmee gaan we vandaag op pad. We rijden zowel met de 130 pk-variant met automaat en met de 100 pk-versie met handbak. Om de vergelijking wat interessanter te maken, rijden we ook met het huidige model Corsa om de verbeteringen te ervaren. Dat is altijd een tricky exercitie, omdat je niet weet wat Opel met het oude model heeft uitgespookt. Eén verschil is al duidelijk: het oude model staat op eco-bandjes, de nieuwe gecamoufleerde Corsa’s staan op Michelin Pilot Sports. Evengoed zijn de verschillen op papier al fors. Het nieuwe platform van PSA in combinatie met de inzet van lichtere materialen (zoals een aluminium motorkap) en kleinere motoren zorgt ervoor dat de zesde generatie Corsa tot 100 kilo lichter is dan de vorige. Dat is vrij veel voor een auto uit het B-segment.

In het meest gunstige geval duikt de auto onder de 1.000 kilo. De Corsa volgt hiermee de afvalkuur die Opel eerder voor de Astra en de Insignia heeft ingezet, met goede resultaten. Uiteraard zegt het ook waar het merk vandaan kwam: voor alle drie de modellen geldt dat het uitgaande model bovengemiddeld zwaar was.

We beginnen trouwens met de 130 pk-versie met automaat. De 1,2-liter PSA-motor kennen we goed en hij behoort tot de betere driecilinders op de markt. Als hij een 3008 goed van zijn plek krijgt, zit het in een Corsa wel snor. De achttraps automaat is oneindig veel beter dan het onding waarmee de oude Corsa leverbaar was, dus die winst is vast binnen. Hij reageert snel en soepel; je krijgt er standaard flippers bij achter het stuur. Het dashboard is voor onze blikken afgedekt, maar de vliegtuighendel die bij Peugeot dienstdoet als automaatpook, steekt tussen de bekleding door.

MEER DAN PRIMA

Als we toch even spieken wat er onder die camouflage zit, blijkt die pook met afstand het grootste Peugeot-herkenningspunt. Het ziet er allemaal uit zoals in bijvoorbeeld de Astra en heeft totaal niets te maken met het design van de nieuwe 208. Goed dat Opel ook hier weer zijn eigen weg kiest. Voor ons dus ook een ‘normaal’ formaat stuur en geen klein Peugeot-stuurtje. De tellers zijn ook analoog. De zitpositie is prettig, en een stuk lager dan voorheen. Het liefst zouden we nóg een tikje lager gaan, maar we klagen niet. Het rijden gaat exact zoals we stiekem al hoopten. Onderstelafstelling was iets wat Opel altijd al wel aardig in de vingers had en dat blijft zo. De nieuwe Corsa heeft zonder meer een dynamische insteek en blijft goed overeind als we het tempo opvoeren, terwijl we door de groene heuvels van de Elzas denderen. De besturing is voor Opel-begrippen opvallend licht; het inschakelen van de Sport-stand verandert daar weinig aan. Maar het onderstel houdt zich goed en verrast niet met enge trekjes, terwijl het profiteert van het lagere gewicht van de auto. De motor is meer dan prima voor een auto als deze, met veel koppel in het middengebied om de auto vrij vlot te maken. De Opel is zonder meer leuk om mee te sturen. Een Fiesta STline gaat nog wel een stapje verder, maar je kunt je zeker vermaken. Daarmee is de auto veel meer dan een omgebadgete 208.

Op slechtere wegen is de auto wel wat stug, zodat oneffenheden hard doorkomen in het interieur. De overstap naar de 100 pk-variant is goed te doen, ook omdat we nu de handbak rijden. Vergeleken met de 1.4 met 100 pk in de uitgaande generatie merk je dat de auto iets meer van de turbo vraagt door zijn kleinere slagvolume, maar wel met meer plezier veel toeren draait. De driecilinder maakt bovendien de neus een stuk lichter, wat de rijeigenschappen ten goede komt. Dit zal in Nederland vermoedelijk de modale motor worden, en dat is helemaal prima.

Het is nog even afwachten hoe de nieuwe 208 rijdt, maar Peugeot mikt toch altijd iets meer op de premium-feel, gecombineerd met iets meer comfort. Uiteraard wil Opels testteam niets kwijt over de 208, behalve dat ze hem al wel hebben gereden, omdat er overleg was over de positionering van de twee auto’s. Vergelijk dat met de Toyota Supra elders in dit blad, waarbij de hoofdengineer van de Supra pas met donorauto BMW Z4 reed toen deze al helemaal af was. De afstelling en dus ook de positionering van die twee ging helemaal los van elkaar. En toch ziet die Supra er vanbinnen meer uit als een BMW dan de Corsa oogt als de nieuwe 208. We hadden dat al gehoopt na onze ervaringen met de Grandland X, maar toch is het echt een compliment waard.

EIGEN ZIEL

Opel weet de samenwerking met PSA op en top te benutten. Zo geniet je het voordeel van samenwerking zonder je eigen ziel te verliezen. Het zwakste punt van Opel in het laatste decennium waren de motoren (en het overgewicht), de Peugeot-krachtbronnen in dit segment zijn meer dan prima. Vervolgens behielden de Duitsers hun rijeigenschappen en eigen karakter, met een levendige, lichte Corsa als resultaat. Een auto die niet alleen een Opel-logo heeft, maar ook rijdt als een Opel. We zijn benieuwd naar de definitieve versie.