Opel Astra Wagon 2.0 DTi – 2004 – 509.062 km - Klokje Rond

Onze technische expert Tim de Leeuw komt in elk geval niet volledig gedesillusioneerd terug van zijn intensieve testronde, getuige zijn eerste reactie na het uitstappen: “Die motor loopt als een tierelier en voor mijn gevoel heeft hij zelfs meer dan die opgegeven 100 pk. Tijdens de eerste keer stevig gas geven trok ik een aardig rookgordijn achter mij aan, dus ik denk dat er doorgaans heel rustig mee wordt gereden. Verder was het rijden niet zo’n genoegen, maar daar was ik al een beetje bang voor”, aldus de keurmeester.

Annemiek Houtman, totaal vergroeid met haar Opel, herkent er natuurlijk wel wat van, maar ze is er allerminst door uit het veld geslagen. “Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat ik zo lang met een auto zou doen. Dit is voor mij de eerste keer en in mijn ogen is het heel duurzaam om lang met je spullen te doen, dus dat compenseert de uitlaatrook misschien een beetje. Ik heb een speciale band met de dieselmotor. Mijn vader zat vroeger veel op de weg en kwam vaak laat thuis. Als ik het geluid van zijn Mercedes-diesel hoorde, kon ik met een gerust hart in slaap vallen. Sindsdien gaat er voor mij niets boven het geluid van een diesel. Zo’n motor slaat ook bijna nooit af als je de koppeling iets te snel laat opkomen. Mijn moeder gaf in 2009 de doorslag om juist deze auto te kopen, vanwege de kleur. Ze is er helaas niet meer, maar ik weet zeker dat ze heel trots zou zijn als ze hoorde dat ik er al acht keer de aarde mee rond ben geweest en dat er nu meer dan vijf ton op de teller staat.”

EXOTISCH

Voor deze gelegenheid nam Annemiek haar vader mee naar Soesterberg. Hij slaat alles vanaf een afstandje met tevredenheid gade. Ook hij is aangenaam verrast dat de Opel het zo lang volhoudt, zonder grote reparaties en ook zonder heel intensief onderhoud. Tim informeert naar de laatste onderhoudsbeurt en dan blijkt dat de olie al jaren niet meer is ververst. Misschien verklaart dat het flikkerende olielampje na de proefrit. “Weet je, eigenlijk was deze auto vier jaar geleden economisch al total loss”, vertelt Annemiek. “Vanaf die tijd gold elk jaar dat hij weer door de apk kwam als een bonus en heb ik er niet meer aan laten doen dan strikt noodzakelijk.”

Dat er ook wordt bespaard op de banden, blijkt uit de exotische rubbersoorten die er zijn gemonteerd. Op de vooras is dat het merk Delinte uit China, achterop zien we Achilles uit Indonesië. Daar komt nog bij dat vooral de rechtervoorband bijna tot op de draad versleten is. Hier moet je bij nat weer geen noodstop mee maken.

Gelukkig kwam het in al die jaren slechts één keer tot een kleine aanrijding, toen Annemiek op een voorganger botste, wat verklaart waarom de rechter koplamp veel mooier is dan de linker. Uit de sticker blijkt dat die van 2014 is. Verder werd ooit de linkerspiegel eraf gereden door een tegenligger, wat je nu nog ziet. Ook de eerdere frontschade is niet al te netjes hersteld, zo zien we als we de onderkant bekijken, waarbij Tim meteen ontdekt waarom de airco het niet meer doet: de ventilator die de condensor moet koelen, zit muurvast.

ROEST

De lijst met gebreken wordt steeds langer. Veel ervan hebben te maken met de leeftijd van de auto. De lak is op veel plekken matrood en we zien beginnende roest aan de binnenkant van de achterste wielkasten. Vergeleken met de vorige generatie Astra is deze op dat vlak stukken beter. Toch weet Tim door de koets heen te prikken, en wel in de dorpel. Die is bekleed met plastic en zoals we dat wel vaker zien bij deze constructie, ontstaat er dan roest tussen het plaatwerk en de bekleding, het gevolg van vuil en vocht dat zich daar ophoopt.

Ook nu raakt Annemiek niet van haar stuk. Ergens is er het besef dat de relatie met haar rode Opel zijn langste tijd heeft gehad. “Wat steeds vaker een probleem begint te worden, is dat ik veel steden niet meer in mag met mijn auto, dus in die gevallen pak ik de auto van mijn vader”, zegt ze. “Dat er iets anders moet komen staat wel vast, ook al heb ik daar best moeite mee. Een koosnaampje heeft hij niet, maar ik noem hem meestal hondenbak, aangezien mijn twee honden vaak achterin zitten. De inruilprijs is nu de sloopwaarde, dat doet best een beetje zeer. Wat ik in elk geval nog ga doen, is het motorgeluid opnemen. Dan kan ik altijd en overal in alle rust genieten van dat heerlijke dieselgeronk, want dat de volgende geen diesel wordt, is bijna wel zeker. Zijn optreden in AutoWeek en de video vormen een prachtig eerbetoon.”

Wat Annemiek heeft bewezen, is dat je met een rustige rijstijl de techniek spaart en dat je daarmee ondanks gebrekkig onderhoud een heel eind komt. Het lijkt er nu echter toch op dat Njoy plaatsmaakt voor Goodbye.

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Deze auto heeft duidelijk langdurig geen of niet voldoende aandacht gehad. Hij is overigens wel mooi schoon vanbinnen. Het is geen fijne auto om in te rijden door alle mankementen en het bijna niet in de eerste versnelling willen. Tot mijn verbazing voelde het onderstel – los van de matige schokdempers – niet verkeerd aan. Ook de motor voelde erg pittig en ik heb het idee dat er meer dan de opgegeven 100 pk uit kwam. Bij de eerste keer stevig gas geven kwam er enorm veel zwarte rook uit de uitlaat. Er wordt dus altijd rustig mee gereden. Wel ging bij een warme motor het oliedruklampje aan en dat is geen goed teken. Het duimpje gaat omlaag vanwege de totaal versleten goedkope voorbanden. Verder is het eigenlijk geen onveilige auto.”