Eerste Rijtest: Nissan 350Z

Als je uit beeld bent, word je snel vergeten. Dat geldt niet alleen voor filmsterren, televisiepresentatoren of sportcoryfeeën, maar ook voor auto's. Zo werd na het verdwijnen van de Nissan 300ZX in 1996 de befaamde Z, die in 1969 als Datsun 240Z debuteerde, bijgeschreven in de geschiedenisboekjes van de auto-industrie. Maar vergeten was hij allerminst. Nissan zat financieel in zwaar weer en het was logisch dat er geen geld was voor de ontwikkeling van een nieuwe sportwagen. Bovendien had Nissan met de Skyline GT-R toch ook een sportief model van jewelste in huis. In 1998 ging de samenwerking met Renault en de komst van Carlos Ghosn, de ex-Renault-, ex-Michelin-baas gepaard met een grote reorganisatie. Het Japanse concern begon weer uit het dal te klimmen en er werd besloten dat het merk net als vroeger voor zijn imago een boegbeeld als de Z nodig had. Zo kwam er ook niet alleen interesse, maar vooral geld vrij om een nieuwe Z te bouwen.

De 350Z debuteerde vorig jaar op de hoek van een Italiaans restaurant in Los Angeles (AutoWeek was erbij!). Europa zag de productieversie van de 350Z dit jaar in Genève. Tijdens onze testrit vorige maand in Californië zagen we de nieuwe Z regelmatig rijden. Hij staat dan ook al een paar weken bij de dealers en de promotie van de Nissan's nieuwe sportwagen is bovendien in volle hevigheid losgebarsten. Wat de nieuwe Z meteen mee heeft is zijn prijs: vanaf $ 26.500 koop je de basisversie. Dat betekent dan dat je geen leren bekleding hebt en nog wat luxe zaken mist, maar je rijdt wél in een auto, die technisch krek 'tzelfde is als de andere vier (duurdere) versies. Bovendien is de Z een ware eye catcher. In positieve zin. Bewonderende blikken en lovende opmerkingen zijn niet van de lucht. De meeste mensen die je aanspreken, weten trouwens dat de nieuwe Nissan 287 pk onder de kap heeft. Meer dan genoeg om te smachten naar een blokje om. Dat is dus precies wat wij zelf deden. En meer dan dat: we hadden een aantal dagen de tijd om ons eens lekker uit te leven in de 350Z.

Welvingen
Een eerste concept van de 350Z werd in 1999 in Detroit getoond. De volgende concept cars waren een doorontwikkeling van het eerste ontwerp, dat werd getekend in de studio van Nissan Design America door Ajay Panchal. De 350Z heeft voor een deel wat trekjes van de daklijn van de Audi TT, maar is verder uniek. Met de grote koplampen, de lage, grote grille en de verticale reflectoren in de bumpers. Ook zijn grote achterlichten zijn uniek, net als de ontwerpdetails in de deurhendels en in de wielen. Op het eerste gezicht oogt de 350Z misschien wat massief, maar wie beter kijkt, ziet dat er bijna nergens een vlak paneel is. Overal zijn welvingen en rondingen.
Binnenin is het wat meer recht-toe, recht-aan, maar wel met leuke details. Zoals de aluminium deurgrepen, of de ronde ventilatieroosters die samen met de deurhendels optisch een eenheid vormen. Niet nieuw, wel weinig toegepast, is het instrumentenpaneel dat met het stuur meebeweegt, zodat de bestuurder na het vinden van de juiste zitpositie altijd goed zicht houdt op de 'klokken'. De zit is niet alleen prima instelbaar, maar ook ronduit uitstekend. De fijne sportstoelen geven overal meer dan voldoende steun: in de lenden, bij de schouders, zijdelings en bovendien bij de dijbenen door middel van een verhoginkje in het midden van het zitkussen. Lekker is ook de uitsparing onder schouderhoogte aan de zijkant zodat je niet met je arm in de stoel zit te harken als je schakelt.

Pontificaal
De 350Z is een echte tweezitter en wat bagageruimte betreft, is hij niet zo praktisch. Een behoorlijke koffer zou erin gepast hebben, ware het niet dat de Nissan-ingenieurs openlijk en pontificaal in het midden van de bagageruimte een verstevigingsbalk (de Amerikanen noemen zoiets strut bar) hebben gemonteerd. Hij moet helpen de wielophanging op zijn plaats te houden bij sportief bochtenwerk. De ontwerpers hebben van de nood een deugd gemaakt en hem opvallend uitgevoerd met een aluminium middenstuk met een grote Z erin geflankeerd door de drie blokjes, die we op veel plaatsen terugzien. Wie door de achterruit naar binnen kijkt, kan 'm niet missen!
Nissan bouwt de 350Z op het FM-platform (front-midship) van de G35 sedan en coupé van luxe divisie Infinity. Het is geschikt voor plaatsing van de (V6-)motor achter de vooras, waardoor een optimale gewichtsverdeling wordt verkregen. Nadeel is dat er in de 350Z geen plaats meer is voor een behoorlijk dashboardkastje. Niet getreurd, achter de passagiersstoel zitten niet alleen twee speakers en een woofer plus twee kleine opbergvakken, maar ook een afsluitbaar vak van een behoorlijk formaat.

Serieus
De 350Z is natuurlijk veel minder een reisauto dan een rij-auto. Daarvoor zorgt zijn aluminium 3,5-liter V6. Hij levert 287 pk bij 6.200 tpm en heeft een maximum koppel van 372 Nm bij 4.800 tpm. Gecombineerd met een close-ratio zesbak levert hij niet alleen indrukwekkende prestaties maar heeft hij in elk toerengebied veel trekkracht. Je kunt in de stad rustig in '3' rijden zonder het zenuwachtige gevoel te krijgen dat sommige sportwagens je soms opdringen. Maar als je haast krijgt, is de 350Z je maatje. Hij gaat er als de wiedeweerga vandoor zodra je op het (elektronische) gaspedaal trapt. Via DBW, ofwel drive-by-wire is dat gaspedaal zo afgeregeld dat acceleratie zonder schokken verloopt. Acceleratie gaat gepaard met een goed geluid uit de twee uitlaatpijpen en het is binnenin ook goed hoorbaar. In Amerika wordt nooit de topsnelheid opgegeven en we moeten dus wachten totdat de 350Z op de Europese markt wordt geïntroduceerd. Ook voor de sprint hebben we geen officiële fabrieksopgave, maar die konden we gemakkelijk zelf op de klokken zetten. Met 5,7 s kan de 350Z bij de serieuze sportwagens worden ingedeeld.
De fantastisch schakelende zesbak draagt daartoe een grote baksteen bij. Hij schakelt via het korte en goed geplaatste pookje met korte en precieze wegen razendrap door de versnellingen. De besturing van de Z is precies en snel en geeft in elk gebied een degelijk gevoel. De wegligging laat je niet in de steek. De technici hebben het onderstel zó afgesteld, dat de 350Z een beetje onderstuurd is als je wat te snel een bocht ingaat. Maar via het gaspedaal is de Z goed onder controle te houden. Met zijn achterwielaandrijving maakt hij van de ouderwetse driftneigingen in je los. De achterkant kan je dan ook met precies de juiste dosering via het gaspedaal laten 'omkomen'.

Mengeling
De 350Z komt in Amerika in verschillende versies op de markt. Daarvan moet de basisversie het zonder stabiliteitscontrole doen en heeft de Track-uitvoering (grotere) Brembo-remmen. Verder gaat het om de aankleding. Wat Nissan in Europa van plan is met de 350Z is nog niet bekend. Dat doet er ook niet toe, want welke uitvoeringen hier ook komen, het gaat om de techniek. Die zal hier – net als in de States – van alle versies hetzelfde zijn: 3,5-liter V6 met continu variabele kleptiming, zesbak (5-traps automaat als optie), een met koolstofvezel verstevigde plastic aandrijfas, onafhankelijke wielophanging, grote remmen met ABS, Brake Assist en EBD.
En om terug te komen op de vragende kop boven van deze rij-impressie: company car of show bink? We zouden zeggen geen van beide: de Nissan 350Z is een crossover. Een mix tussen een show bink, die met zijn snelle karakter en zijn sportieve uiterlijk de aandacht trekt en een company car, waarmee je dagelijks op niet oncomfortabele wijze en zonder zenuwachtig gedoe je woon-werkverkeer kunt afleggen. Ruimte zat voor een documentenkoffertje. Jammer genoeg zal de nieuwe Z nooit een directie-auto worden, want dan zouden we gaan solliciteren als chauffeur!