MG ZS EV - Skoda Citigo-e iV - Smart Forfour EQ - Test

Je kunt mensen vertellen dat elektrische auto’s weinig onderhoud nodig hebben. Je kunt ze erop wijzen dat de energiekosten, mits je een beetje slim laadt, een stuk lager zijn dan het pittige bedrag dat je elke week weer aan de pomp achterlaat. Je kunt ze eraan herinneren dat je nog tot 2025 geen cent motorrijtuigenbelasting betaalt en je kunt ze voorzichtig in het vooruitzicht stellen dat de kans groot is dat een elektrische auto over een aantal jaren bij inruil meer oplevert dan één op benzine en dat die aanschafsubsidie voor particulieren nu echt aanstaande is. Maar de eerste indruk bepaalt het beeld en dat is die fors hogere aanschafprijs. De nieuwe Skoda Citigo iV is een mooie aanleiding om eens te kijken wat er zoal te halen valt met een modaal budget, hoewel 25 mille natuurlijk nog steeds een fors bedrag is voor zo’n kleine stadsauto. Maar hé, je rijdt wél elektrisch!

KOOPJE

Skoda zet met de Citigo, net als Seat met de Mii, straks volledig in op elektrisch rijden en Smart nam datzelfde besluit al eerder voor de Fortwo en de Forfour. Laatstgenoemde nemen we in deze test ook mee.

Een verhaal apart is de MG ZS EV. Die is weliswaar een stukje duurder dan de Smart en de Skoda, maar gerelateerd aan zijn maten en specificaties is het een koopje; dit geld ben je voor een dergelijke auto op benzine ook algauw kwijt, en zo bezien past hij uitstekend in het thema van deze test. Hoewel de MG qua uiterlijk de enige nieuweling is in dit trio, zie je dat er amper aan af. Saic Motors, het Chinese bedrijf dat achter deze auto zit, heeft de MG ZS EV vrij behoudend vormgegeven. In de goede zin van het woord, welteverstaan: hier zou ook een doorsnee Koreaan kunnen staan.

Chinees smaakt (ons) het beste wanneer het flink aan onze smaakpapillen is aangepast. We zien daarom wat Hyundai-invloeden, een vleugje Renault Koleos en wat trekjes van Ford: een prima melange om in onze contreien vrienden mee te maken. En over de beroemde merknaam: Saic heeft MG ooit uit de failliete boedel overgehouden en verzilvert het logo nu door het op deze auto te plakken, in de hoop op een snellere acceptatie in Europa. Ook vanbinnen is er in de MG weinig kans op een aanval van xenofobie. Het dashboard oogt vrij conservatief, met keurige materialen en een afwerkingsniveau dat ruim voldoende is om de laatste vooroordelen over Chinese auto’s bij het oud vuil te zetten. We zien wat knoppen die uit de magazijnen van Volkswagen lijken geleend, vooral op het stuurwiel.

Opvallend is verder de draaiknop voor de transmissie, waarvoor inspiratie is gevonden bij Jaguar. Dat merk maakte blijkbaar meer indruk in China, want de Aiways U5 die we inmiddels reden (zie het volgende nummer) heeft ook zo’n knop. Het grote infotainmentscherm is naar de bestuurder gedraaid en zowel Apple Carplay als Android Auto zijn aanwezig. Boven de transmissieknop is een drietal knoppen geplaatst waarmee je het elektrische systeem instelt. Met ‘Mode’ blader je door Eco, Normal en Sport, ‘KERS’ (Kynetic Energy Recovery System) bepaalt in drie standen de mate van regeneratief remmen en met de knop ‘Battery’ roep je de resterende actieradius in het scherm op – hoewel dat laatste vaker niet dan wel lukt. Zekerder gaat dat met de menuknoppen op het stuur. Het opmerkelijke is dat dit menu ook een toerenteller voor de elektromotor bevat.

OPVALLEN

De ZS biedt een prettige, hoge zitpositie met veel zicht rondom. Het is alleen jammer dat het stuur niet in diepte verstelbaar is. Ook missen we automatische klimaatregeling, die juist in deze verder riant uitgeruste auto des te meer schittert door afwezigheid. Achterin zit je lekker ruim en heb je de beschikking over een usb-aansluiting. Ook de kofferruimte is met 427 liter ronduit puik. Al met al is de MG ZS EV een lekker praktische allrounder.

Hoewel de Skoda Citigo iV helemaal nieuw is, zul je er toch niet mee opvallen: het model als zodanig gaat al heel wat jaren mee. Om toch een beetje boven de massa uit te stijgen, heeft ons exemplaar een kleur gekregen die nog het meest doet denken aan de telefooncellen van weleer. Ondanks zijn leeftijd is de Citigo vanbinnen nog prima bij de tijd. De meeste bedieningselementen zijn samengebracht op een paneel in het midden, gevat in zwarte hoogglans. De rest van het dashboard wordt grotendeels bedekt door een blauwgrijze plank met een structuurtje, die het verder vrij saaie zwart mooi doorbreekt. Een houder erboven dient om je smartphone tot infotainmentscherm te promoveren, aan de achterkant zit daartoe een USB-aansluiting. De grote snelheidsmeter steekt dermate hoog uit, dat een groot deel van de schaalverdeling achter het stuurwiel schuilgaat. Ook hier is het stuur alleen in hoogte en dus niet in diepte verstelbaar.

Handig in al zijn eenvoud is het houdertje dat voorkomt dat parkeertickets en -vergunningen van links naar rechts over het dashboard glijden. Eveneens slim zijn de netjes aan de zijkanten van de rugleuningen. Achterin is het voor een volwassene nogal inschikken, al haasten we ons te zeggen dat je de Citigo op dit vlak natuurlijk niet mag vergelijken met de MG. Datzelfde geldt natuurlijk voor de kofferruimte, al heeft die met 250 liter beslist een nette inhoud voor dit segment.

GROENE INBORST

Ook de Smart Forfour kennen we als model natuurlijk al een hele tijd. Smart maakt inmiddels alleen nog elektrische auto’s. Een volledig nieuwe generatie zit in het vat (een coproductie met het Chinese Geely, dat ook eigenaar is van Volvo en Lynk & Co), maar die verwachten we pas in 2022. Tot die tijd moeten de huidige Smarts de CO2-uitstoot voor Daimler onder de 95 g/km zien te houden. Wie zijn groene inborst graag etaleert, is bij de Forfour in elk geval aan het goede adres. Al werd deze auto dan ooit ter wereld gebracht als conventionele benzineverbrander, hij straalt toch een grote mate van progressiviteit en nonconformisme uit. Net als de Fortwo is de Smart Forfour vooral een stadsauto en Daimler mikt er nadrukkelijk mee op trendy types: jongens met knotjes en een skateboard onder de arm en meisjes met hoedjes: ‘urban’ heet dat tegenwoordig. Mensen die geen behoefte hebben aan de rurals van buiten de ring, en daar is de actieradius dan ook naar.

Maar daarover later meer. De laadaansluiging van de Smart zit net als bij de Citigo rechtsachter, waarmee achteruit inparkeren bij laadpalen meer voor de hand ligt. Dat inparkeren is sowieso een feest met de Forfour, want dankzij het feit dat de motor achterin ligt, hebben de voorwielen erg veel ruimte om in te sturen en dat betekent dat de Smart ontzettend wendbaar is. Dat is behalve bij inparkeren ook in smalle steegjes en bij het keren op de weg ontzettend handig. En als we dan toch met veren aan het strooien zijn: doordat de portieren onder een erg grote hoek openslaan, is de instap van de Forfour ook buitengewoon gemakkelijk. Al te veel bagage meenemen echter is geen stadsdingetje, want mede doordat de motor onder de vloer van de bagageruimte ligt, is de bodem vrij hoog. Daardoor blijft er slechts 185 liter bagageruimte over en dat is zelfs voor het A-segment onder het gemiddelde. Vestig ook niet je hoop op een frunk, want de ruimte voorin is gevuld met vloeistofreservoirs en de 12V-accu, die toegankelijk zijn via een afdekpaneel dat zich op een ietwat knullige wijze laat demonteren.

Het interieur van de Smart ligt in lijn met zijn aparte, speelse uiterlijk: veel ronde en ovale vormen, zwarte hoogglans, ventilatieroosters als kikkerogen en een geinig metertje bij de A-stijl dat je alles vertelt over het elektrische systeem. Kijk je meer in detail, dan merk je wel dat het hier en daar wat gedateerd is. Eenvoudige, monochrome schermpjes, een mechanische schuifknop voor de temperatuur, geen muziekbediening aan het stuur. De zitpositie is wat hoog en recht, het stuur niet in hoogte verstelbaar en het is hier duidelijk aan de krappe kant. Achterin geldt dat nog wat meer. Met name de hoofdruimte is bescheiden.

ONE PEDAL

De MG voelt tijdens het rijden vooral afstandelijk aan, maar dat is voor een EV inmiddels eerder uitzondering dan regel. In de Sport-stand is hij behoorlijk vlot, maar die laten we algauw voor wat hij is, want we willen vooral veel kilometers maken. Bij een volle accu belooft de boordcomputer tussen de 220 en 230 kilometer actieradius en dat is voldoende voor een aardig ritje, maar toch ook genoeg reden om zuinig met je kWh’s om te gaan. We kiezen daarom voor Eco, en het moet gezegd: dan heeft de ZS nog voldoende in zijn mars. De mate van remkrachtregeneratie zetten we in zijn hoogste stand (3) en dan kun je tot een aardig niveau one-pedal-rijden. Helaas wil de auto bij stilstand in D kruipen, dus helemaal ongemoeid kun je het rempedaal niet laten. De besturing is erg licht, maar doet netjes en secuur wat je wilt. Met zijn uitgebreide veiligheidsuitrusting heeft de MG een mooi werkende adaptieve cruisecontrol, maar de actieve rijbaanhulp is helaas een stuk minder verfijnd. Dat die op een recht stuk gaat zeuren dat je je handen aan het stuur moet houden terwijl je dat keurig doet, zijn we al bij meer auto’s tegengekomen. Maar de MG krijgt het zelfs voor elkaar wanneer je in een lange doordraaier met twee handen aan het stuur hangt. En ook op andere vlakken is de MG wel erg scheutig met de alarmgong. Het zal die typisch Chinese zorgzaamheid wel zijn.

Tijdens onze testweek maakten we regelmatig mee dat de MG weigerde in D of R te gaan, met de melding ‘HV Battery Shut Off’ in het scherm. Alleen uitstappen, afsluiten en na enige tijd opnieuw beginnen bood soelaas. De importeur laat weten dit probleem te kennen; wanneer de 12V-accu te zwak is, schakelt ook het hoogspanningssysteem uit. De af-fabriek gemonteerde 12V-batterijen lijden onder de lange zeereis, waardoor sommige exemplaren hier verstek kunnen laten gaan. De importeur vervangt die accu’s indien nodig, waarna het probleem verholpen is. We hadden de pech een zwak exemplaar te treffen. Inderdaad vertoonden twee andere MG’s die hier ter redactie waren dit probleem niet.

Een ander dingetje waar we met de MG tegenaan lopen, is het aansluitpunt voor de laadkabel. Dat bevindt zich in de neus, wat er in combinatie met de net iets te korte kabel voor zorgt dat je gedwongen bent om vooruit in te parkeren. Wanneer dat in het donker gebeurt, moet alles op de tast. Het klepje opent naar boven toe en verduistert de componenten die je nodig hebt en die zelf ook al zwart zijn. Er is nota bene wel verlichting verwerkt in het logo, die aangaat zodra je laadt. Leuk, maar had dat gebruikt om dat donkere ruim te verlichten. De rubberen afdekdop voor de AC-stekker loshalen lukt overigens niet zonder ook die voor de DC mee te trekken. Verder blijkt de boordlader niet te werken zolang de auto niet op slot is.

KEURIG IN BALANS

De Skoda Citigo iV is ten opzichte van de Citigo zoals we die kennen wat stugger gedempt om het extra gewicht (een kleine 250 kg) van de accu beter op te vangen. Dat merk je vooral op een slecht wegdek. Daarbuiten is het onderstel keurig in balans en de besturing redelijk communicatief. De Citigo kun je op Eco of Eco+ zetten. Dat laatste maakt hem wel erg loom, bovendien moet je met Eco+ een dikke trui aantrekken of ’s zomers juist helemaal niets, doordat de klimaatregeling dan uit is. In Eco komt de Citigo daarentegen prima mee, in vergelijking met gewone auto’s in zijn segment zelfs meer dan dat. In stadsverkeer is hij ronduit vlot, op de snelweg redelijk soepel.

Naast stand D heb je ook B, waarin het regeneratief remmen is versterkt. Het echte one-pedal-rijden vergt echter nog wel een erg vooruitziende blik. In de Smart zoek je dat zelfs helemaal tevergeefs, maar hij heeft wel een algemene Eco-knop, waarbij vooral het motorvermogen iets wordt afgeknepen. Voor dagelijks stadsverkeer is dat echter voldoende en dat is mooi, want met het beperkte accupakket wil je het gebruik van elke kWh wikken en wegen. Ook deze Smart heeft het elektronische systeem om zijwind op te vangen, en ook hier werkt dat nogal abrupt. Gelukkig heb je daar in de stad zelden last van. Het rijgedrag is niet het meest verfijnde, maar daar stelt de auto een uitstekende handelbaarheid tegenover.

LAADSNELHEID

De MG heeft een accupakket van 44,4 kWh. Dat is in deze test de grootste, maar voor een auto van dit formaat toch niet echt riant meer. Volgens de WLTP-methode haalt hij daarmee 263 km actieradius, in onze praktijk halen we er 222 km uit. De AC-boordlader verlegt met zijn 6,6 kW ook geen grenzen; je haalt er per uur 29 km mee binnen. Aan de snellader moet de MG 60 kW halen; wij maten iets meer dan 50 kW.

De Skoda heeft 36,8 kWh capaciteit onder de vloer, waarmee hij volgens WLTP 260 km haalt (amper minder dan de MG) en in onze praktijk 199 km. Met 7,2 kW kan de boordlader net wat meer wisselstroom aan dan de MG en haal je een laadsnelheid van 38 km per uur, aan de snellader haal je met maximaal 40 kW 170 km per uur binnen.

De Smart ten slotte heeft 17,6 kWh accu, goed voor 130 km (WLTP) en een magere 95 km in onze praktijk. Met 22 kW heeft de Smart met afstand de krachtigste boordlader in huis, maar die heeft hij des te harder nodig omdat deze auto als enige hier geen snellaadmogelijkheden heeft. Aan de wisselstroom haalt hij maximaal 100 km per uur aan actieradius binnen.

Voor alle metingen hierboven geldt dat we ze hebben uitgevoerd met een bescheiden, doch praktijk gerichte rijstijl en in de Ecostand met regeneratief remmen in de hoogste stand (Skoda in B, MG in KERS 3, bij de Smart is het niet instelbaar). De stand Eco+ van de Skoda hebben we niet meegenomen in de verbruikstest, omdat de Citigo dan zijn verwarming uitschakelt, hetgeen een vertekend beeld zou geven in het nadeel van de MG en de Smart.

RIANT

De MG is leverbaar in twee uitrustingsniveaus: Comfort en Luxury. Het verschil in prijs is met twee mille niet heel groot, het aantal opgesomde extra’s des te meer. Rijbaanassistent, automatisch grootlicht, noodremhulp, fileassistent, parkeersensoren achter, infotainment met navigatie en Apple Carplay/Android Auto; het zit er altijd op. Het onderscheid met de Luxury zit in inklapbare buitenspiegels, panoramadak, kunstleer, elektrische verstelling bestuurdersstoel, stoelverwarming voor, zes in plaats van vier speakers, 3D-geluidseffect, 17-inch in plaats van 16-inch lichtmetalen wielen, regensensor, hellinghulp, dodehoeksensoren, rear traffic alert en achteruitrijcamera. Dan valt er dus weinig meer te kiezen, maar dat geldt helaas ook voor de kleuren. Behalve het wit dat wij reden is de ZS er in zwart, rood en twee tinten blauw. Alle, behalve het wit, metallic.

Onze Citigo iV is een Style en ook dat is de meest luxueuze, met standaard onder meer cruisecontrol, lichten regensensoren, hoogteverstelling voor de voorstoelen, mistlampen voor, 16-inch lichtmetalen wielen en led-interieurverlichting. Beschikbare extra’s zijn een verwarmbare voorruit en het comfortpakket (stoelverwarming voor, parkeersensoren achter en extra speakers).

De Smart ten slotte is juist in de meest bescheiden uitvoering geleverd, Essential genaamd. Die heeft standaard onder meer 15-inch lichtmetalen wielen, hoogteverstelling voor de bestuurdersstoel en automatische airconditioning. Als extra’s kreeg ons exemplaar andere wielen, getinte ruiten en metallic lak.