MG TF 135 (2004)

Open die kap! Het gaat met auto's als deze toch om het open rijden. Je ontgrendelt de kap met hendels en laat hem dan met de hand achter de stoelen verdwijnen. Dat kan bij wijze van spreken als je voor het stoplicht staat. MG levert een afdekzeil dat je over de opgevouwen kap kunt spannen, maar daar moet je maar zin in hebben. Ga je de snelweg op, dan is het aan te bevelen het grote windscherm te monteren. Dat rijdt stukken comfortabeler en met de zijruiten omhoog blijft dat tot minstens 140 km/h het geval. Op de snelweg zul je in de praktijk toch vaker dicht rijden. Doe dan maar rustig aan, want boven de 120 zwellen wind- en motorgeluid behoorlijk aan, alsof je tijdens een winderige dag op het strand loopt. In opgevouwen toestand wordt het plastic van het achterruitje gauw lelijk. Maar ook zo is het zicht naar achteren al slecht.

Onbehouwen
Een vermogen van 130 pk staat bij een gewicht van iets meer dan 1.000 kilo natuurlijk borg voor flitsende prestaties. De sprint vanuit stilstand naar 100 km/h klaart de Brit in 8,6 seconden. Overigens zit de 1.8 van de MG achter de voorstoelen en dat heeft wel iets. De MG klinkt bijzonder sportief en luid, en hij draait met plezier 7.000 toeren. De MGversnellingsbak vraagt daarbij om een stevige hand.
Mede door zijn compactheid voel je je na het instappen al gauw één met de auto. Bij de eerste meters in de MG hebben we direct een sportwagengevoel. Wat is die TF hard geveerd! Natuurlijk, je mag best voelen dat er een scheur in het wegdek zit, maar zo onbehouwen als dit onderstel met oneffenheden omgaat, vinden we te veel van het goede.
De achterwielaangedreven roadster zweept je op, telkens ga je harder de bocht in, lekker ... Een kleine stuurbeweging volstaat al om de roadster direct van koers te laten veranderen. Maar opeens komt 'ie om en dan moet je echt alle zeilen bijzetten om de TF niet om een lantaarnpaal te krullen. Voor ongeoefenden is het oppassen geblazen als het echt hard gaat. Maar het staat vast dat je veel lol kunt beleven.

Terug in de tijd
Maar geldt dat ook voor het interieur? Je zit in de TF ver naar voren, waardoor het voelt alsof het meeste van de auto zich achter je bevindt. De stoelen zijn erg klein en hebben nogal korte zittingen. Gelukkig bieden ze wel veel zijdelingse steun. We krijgen het stuur niet op een lekkere hoogte, hoewel het wél in hoogte te verstellen is. Een blik op de tellers van de TF en je waant je zo weer meer dan tien jaar terug in de tijd: de meters zijn nogal ouderwets. Hetzelfde geldt voor de hendels en knoppen, bovendien ogen de draaiknoppen voor de ventilatie nogal goedkoop. Kunststof doet schamele pogingen om te lijken op aluminium, maar slaagt daar niet in. Naden sluiten niet fraai aan, hier en daar zie je een matig afgewerkt stukje kunststof.
Bij MG kun je voor 27.630 euro een TF 115 meenemen. De TF 135 in de Brooklands-versie staat voor 32.300 euro in de prijslijst. Die heeft ten opzichte van de TF 135 extra's als leren bekleding, een houten stuurwiel, lichtmetalen 16-inchwielen, houtinleg – dat past nu eenmaal bij een Brits interieur – en midden op het dashboard zit een olietemperatuurmeter.